Lěkarska ropucha
| |
| Ilustracija lěkarskeje ropuchi | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| Rosidy Eurosidy II | |
| rjad: | (Brassicales) |
| swójba: | Křižnokwětne rostliny (Brassicaceae) |
| ród: | Ropucha[1][2] (Nasturtium) |
| družina: | Lěkarska ropucha |
| wědomostne mjeno | |
| Nasturtium officinalis | |
| R. Br. | |
Lěkarska ropucha (Nasturtium officinalis) je rostlina ze swójby křižnokwětnych rostlinow (Brassicaceae). Dalše serbske mjeno je krěz[2].
Wopis
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Lěkarska ropucha je trajne zelo, kotrež je 20 do 80 cm wysoke.
Stołpik je hranity, dudławy a lězaty abo postupowaty.
Łopjena
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Łopjena maja wótry słód su nahe a wobsteja z jednoho do pjeći pjeritych łopješkow. Nakónčne pjerite łopješko je tróšku wjetše.
Kćenja
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Lěkarska ropucha kćěje wot meje do oktobra. Běłe kćenja su něhdźe 0,5 do 1 centimetrow wulke a steja w kićach, kotrež su na spočatku nimale wokołkojte. Próšniki su žołte. Štyri krónowe łopješka docpěja dołhosć 4 do 5 milimetrow.
Płody
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Kiješkojte trukowe płody su 13 do 18 milimetrow a jich stołpiki 8 do 12 milimetrow dołhe.
Stejnišćo
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Krěz rosće w rěčkach, hrjebjach a žórłach z jasnej, chłódnej, běžitej wodu.
Rozšěrjenje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Rostlina je w Europje rozšěrjena.
Nóžki
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 426, z přełožkom Kresse.
- ↑ 2,0 2,1 W internetowym słowniku: Brunnenkresse
Žórła
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 28 (němsce)
- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 116 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)