تقليد
Főnév
تَقْلِيد • (taqlīd) hn (többesszám تَقَالِيد (taqālīd))
- قَلَّدَ (qallada, ’utánoz’) igéből képzett főnév alakja (form II)
- utánzás
- hagyomány
- يُعَدُّ تَقْلِيدُ الأَعْمَالِ الْفَنِّيَّةِ مُشْكِلَةً فِي عَالَمِ الْفَنُونِ.
- yuʕaddu taqlīdu l-ʔaʕmāli l-fanniyyati muškilatan fī ʕālami l-fanūni.
- A műalkotások másolása problémát jelent a művészeti világban.
- تَقْلِيدُ الْعَادَاتِ وَالتَّقَالِيدِ يُعَزِّزُ الْهُوِيَّةَ الثَّقَافِيَّةَ.
- taqlīdu l-ʕādāti wālttaqālīdi yuʕazzizu l-huwiyyata ṯ-ṯaqāfiyyata.
- A hagyományok és szokások követése erősíti a kulturális identitást.