Անտոնիո Պադովացի

Անտոնիո Պադովացի
Անտոնիո Պադովացի
Ի ծնե	լատին․՝ Fernandus
Ծնունդ	օգոստոսի 15, 1195
Ծննդավայր	Լիսաբոն, Պորտուգալիա
Վախճան	հունիսի 13, 1231 (35 տարեկան)
Վախճան վայր	Պադովա
Թաղման վայր	Basilica of Saint Anthony of Padua և Tomb of St. Anthony
Եկեղեցի	Հռոմի Կաթոլիկ եկեղեցի
Կռոնական կազմակերպություն	Ֆրանցիսկյան միաբանություն
Սրբացված կարգ	սքանչելագործ և կաթոլիկ սուրբ
Հիշատակության օր	Հունիսի 13
Աշխատանք	կաթոլիկ քահանա և քարոզիչ
Երկիր	Պորտուգալիայի թագավորություն

Անտոնիո Պադովացի (լատ. Antonius Patavinus, իտալ. Sant'Antonio di Padova, պորտ. Santo António de Lisboa, օգոստոսի 15, 1195^[1], Լիսաբոն, Պորտուգալիա^[2] - հունիսի 13, 1231^[1], Պադովա), կաթոլիկ սուրբ, քարոզիչ, ֆրանցիսկյան միաբանության ամենահայտնի անդամներից։

Կենսագրություն

Անտոնիո Պադովացին ծնվել է 1195 թվականին Լիսաբոնում` հայտնի ասպետ Մարտին դե Բույոնի ընտանիքում։ Մկրտության ժամանակ ստացել է Ֆերնանդո անունը, ունեցել է աշխույժ մանկություն, և հայրը համոզված էր, որ նա նույնպես կընտրի ասպետի ճանապարհը։ Բայց երիտասարդ հասակում Ֆերնանդոն որոշում է դառնալ վանական և ընդունվում Լիսաբոնի Սուրբ Վիկենտիոսի վանք։

Մի քանի տարի անց երիտասարդ վանականը հիասթափվում է վանական կյանքից։ 1212 թվականի Լաս Նավաս դե Տոլոսում, մավրերի դեմ ճակատամարտում հոր մահը, ինչպես նաև ֆրանցիսկյան միաբանության հինգ անդամների տանջալից վախճանի մասին տեղեկանալով՝ որոշում է ավետարան քարոզել։ Հոգու խորքում նա միշտ երազել էր երկնային փառքի մասին, համարելով, որ չկա ավելի հիանալի բան, քան մեռնելը հանուն հավատի։

1220 թվականին Ֆերնանդոն դառնում է ֆրանցիսկյան միաբանության անդամ և ընդունում Անտոնիո վանական անունը։ Նույն տարում նա փորձում է իրագործել իր երազանքը և միաբանության անդամ Ֆիլիպի հետ մեկնում Մարոկկո՝ մուսուլմաններին քրիստոնեություն քարոզելու։ Աֆրիկայում Անտոնիոն հիվանդանում է և ստիպված վերադառնում Եվրոպա։ Վերադարձի ժամանակ նավը փոթորկի է հանդիպում և ենթարկվելով ալիքներին՝ հասնում Սիցիլիա։ Անտոնիոն սրա մեջ տեսնում է Աստծո կամքը և մնում Իտալիայում։ Նա մահանում է Իտալիայում։

Սիցիլիայից Անտոնիոն ուղևորվում է ֆրանցիսկյանների օրդենի գլխավոր ժողովին, որտեղ ծանոթացում է օրդենի հիմնադիր Ֆրանցիսկ Ասիզցու հետ։ Ժողովից հետո Անտոնիոն նրա խնդրանքով ուղևորվում է Ֆորլի քաղաքից ոչ շատ հեռու գտնվող Մոնտե Պաոլո վանքը, որտեղ ապրում է շատ համեստ կյանքով։ Ֆորլի քաղաքի տոնին նա իր քարոզներով զարմացրում է բոլոր հայտնի բանախոսներին։ Շուտով նրան ուղարկում են աստվածաբան Թովմա Գալոնի մոտ, իսկ ուսում ստանալուց հետո Անտոնիոն սկսում է աստվածաբանություն դասավանդել Բոլոնիայի համալսարանում։

Ֆրանցիսկ Ասիզացին նրան հանձնարարում է դասավանդել նաև հերետիկոս կաթարների կողմից բռնագրավված Հյուսիսային Իտալիայի քաղաքներում։

Անտոնիոն ուղևորվում է Ռիմինի՝ քաղաք, որտեղ կաթարներն ամենաշատ աջակիցներն ունեին։ Նրա տպավորիչ քարոզները և գործած հրաշքներն ուղղորդում են բնակչությանը դեպի եկեղեցի, որից հետո նա շարունակում է իր քարոզներն արդեն Ֆրանսիայի հարավում։ Նա հաջողություններ է ունեցում նաև Թուլուզ քաղաքում, որը այդ ժամանակ պատկանում էր ալբիգոյցիների առաջնորդ Ռայմոն Թուլուզցուն։

Նրա քարոզների, հրաշագործությունների և բարեգործությունների մասին պատմություններն ավելի ու ավելի էին տարածվում, և նրան անվանում էին Սուրբ։ Անտոնիոն հիմնադրում է մի քանի եկեղեցի։ Նա և իր թիմակիցները մեծ ջանքեր են գործադրում, որպեսզի մարդկանց մեջ խաղաղություն սերմանեն։

Իտալիայի բռնակալ Էցելինո III դա Ռոմանոն չափազանց զարմացել էր Անտոնիոյի արիությամբ, որը միայնակ եկել էր ամրոց՝ ամրոցի բոլոր գերիներին և կալանավորներին բաց թողնելու խնդրանքով։ Նրա վերջին օրերն անցան Պադովայում։

Մահից հետո

1232թվականին, մահից անմիջապես հետո, Անտոնիոն սրբադասվում է։

1226 թվականին նրա մասունքները տեղափոխվում են Սուրբ Անտոնիո բազիլիկ (Հյուսիսային Իտալիա, Պադովա), որը կառուցել էին Պադովայի բնակիչները՝ Սուրբ Անտոնիոյի հիշատակին։

1946 թվականի հունվարի 16-ին Պիուս XII պապը Անտոնիո Պադովացուն կարգում է Եկեղեցու ուսուցիչ։

2014թվականի հունիսի 13-ին Պադովայի թանգարանի անտրոպոլոգիայի գիտնականները հետազոտում և 3D տեխնոլոգիաների շնորհիվ վերականգնում են Անտոնիո Պադովացու գլխապատկերը^[4]։

Փառք

Սուրբ Անտոնիոն համարվում է Լիսաբոնի և Պադովայի հովանավոր սուրբը։ Նրա պատվին է անվանվել Սան Անտոնիո քաղաքը (ԱՄՆ)։ Սուրբ Անտոնիոն համարվում է նաև կարիքավորների և ճամփորդողների հովանավոր։ XIX դարի վերջին եկեղեցին ավանդույթ դարձրեց նվիրատվություն անել աղքատներին («Սուրբ Անտոնիոյի հաց»):Սուրբ Անտոնիոն համարվում էր մի շարք եկեղեցիների հովանավոր։ Գոյություն ունի նաև վանական իգական ժողով՝ «Սուրբ Անտոնիոյի քույրեր», որը զբաղվում է բարեգործությամբ։

Պատկերագրություն

Մի քանի անվանի նկարիչներ պատկերել են Սուրբ Անտոնիոյին իրենց կտավներում։ Նկարները, որպես կանոն պատկերում են նրա կյանքից դրվագներ՝ իր սրբագործությունների մասին։ Դրանցից են ՝ «Մանուկ Հիսուսի գալուստը» (Բարտոլոմե Էստեբան Մուրիլյո և Անտոնիս վան Դեյք), «Բարեխոսություն՝ ձկներին» (Պաոլո Վերոնեզե), «Սուրբ Անտոնիոյի հրաշքը» (XVI-ի անհայտ նկարիչ)։ Ֆրանսիսկո Սուրբարան և Տիցիանը նույնպես պատկերել են Սուրբ Անտոնիոյին իրենց կտավներում։

Ծանոթագրություններ

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 BeWeB
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 Deutsche Nationalbibliothek Record #118503510 // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.
↑ Calendarium Romanum (լատ.): Ex decreto Sacrosancti Œcumenici Concilii Vaticani II instauratum auctoritate Pauli PP. VI promulgatum. Editio typica — Civitas Vaticana: Typis Polyglottis Vaticanis, 1969. — P. 27.
↑ Ученые с помощью 3D-технологий воссоздали голову св. Антония Падуанского (ВИДЕО)

Արտաքին հղումներ

«Антоний Падуанский». Բրոքհաուզի և Եֆրոնի հանրագիտական բառարան: 86 հատոր (82 հատոր և 4 լրացուցիչ հատորներ). Սանկտ Պետերբուրգ. 1890–1907.{{cite book}}: CS1 սպաս․ location missing publisher (link)
В. Хунерман. Святой Антоний Падуанский Der Gottesrufen von Padua./ 2-е изд. исп. и доп. — М.: Изд. францисканцев, 2004. ISBN 5-89208-053-6
Антоний Падуанский // Католическая энциклопедия. — М.: Изд. францисканцев. 2002.
Dal-Gal, N. St. Anthony of Padua. // The Catholic Encyclopedia. Vol. 1. New York: Robert Appleton Company, 1907. 9 Aug. 2012(անգլ.)
Кротов Я. Г. Святой на дереве Արխիվացված 2017-09-25 Wayback Machine

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Անտոնիո Պադովացի» հոդվածին։

[_ca970463bc444a06-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 BeWeB

[_6dcf5f05f81bf8f9-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 Deutsche Nationalbibliothek Record #118503510 // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.

[_e0a7e004688128db-3] Calendarium Romanum (լատ.): Ex decreto Sacrosancti Œcumenici Concilii Vaticani II instauratum auctoritate Pauli PP. VI promulgatum. Editio typica — Civitas Vaticana: Typis Polyglottis Vaticanis, 1969. — P. 27.

[4] Ученые с помощью 3D-технологий воссоздали голову св. Антония Падуанского (ВИДЕО)

[1]

[2]

[3]

[4]