Զանգ, հարվածային ազդանշանայիներաժշտական գործիք։ Ունի ներքևից կարված սնամեջ տանձի ձև․ ներսում կախված է լեզուն։ Ձուլվում է բրոնզից։ Զանգի որոշակի բարձրությամբ ձայնը արտաբերվում է կա՛մ ճոճելով (հարվածում են լեզվակին), կա՛մ լեզվակի թափահարումով (հարվածում են զանգին)։ Հնուց ծառայել է բնակչությունը ժողովելու, տագնապ ազդարարելու, զորք հավաքելու (ահազանգ) և այլնի համար։ Զանգահարությունը Xդարիցհայեկեղեցական ծիսակատարությունների անբաժան մասն է։ Կառուցվել են հատուկ զանգակատներ։ Եվրոպայում զանգեր ձուլել են IV-VI դարերում․։ Ամենամեծ զանգերից է «ցար-զանգ»-ը ռուս.՝ Царь-колоколՄոսկվայիԿրեմլում։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 3, էջ 654)։
Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Զանգ (այլ կիրառումներ)
