Ընկեր Արսենի
 ռուս.՝ Товарищ Арсений | |
|---|---|
| Երկիր | .svg){kind=small} ԽՍՀՄ |
| Ժանր | կենսագրական ֆիլմ |
| Թվական | 1964 |
| Լեզու | ռուսերեն |
| Ռեժիսոր | Իվան Լուկինսկի |
| Պրոդյուսեր | Վլադիմիր Մարոն |
| Սցենարի հեղինակ | Արկադի Վասիլև |
| Դերակատարներ | Ռոման Խոմյատով և Անատոլի Օբուխով |
| Օպերատոր | Վլադիմիր Ռապոպորտ |
| Երաժշտություն | Տիխոն Խրեննիկով |
| Կինոընկերություն | Մաքսիմ Գորկու անվան կինոստուդիա |
| Տևողություն | 85 րոպե |
«Ընկեր Արսենի» (ռուս.՝ «Товарищ Арсений»), 1964 թվականի խորհրդային գեղարվեստական ֆիլմ Միխայիլ Ֆրունզեի մասին, որը նկարահանել է ռեժիսոր Իվան Լուկինսկին[1][2][3] Մաքսիմ Գորկու անվան կինոստուդիայում։ Ֆիլմում իրենց առաջին կինոդերերն են կատարել Լեոնիդ Բրոնևոյը և Գենադի Չուլկովը։
Սյուժե
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ֆիլմը պատմում է բոլշևիկ Մ. Վ. Ֆրունզեի հեղափոխական գործունեության մասին Իվանովո-Վոզնեսենսկ քաղաքում առաջին ռուսական հեղափոխության ժամանակ (1905-1907)[4]։
Դերերում
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Ռոման Խոմյատով – Մ. Վ. Ֆրունզե (ընդհատակային մականունները՝ «Տրիֆոնիչ» «Արսենի»)
- Եվգենի Բուրենկով – բոլշևիկ Իվան Մատվեևիչ Նիկիտին (ընդհատակային մականունը՝ «Անդրեյ Իվանովիչ Մալախով»)
- Վլադիմիր Կոստին – Իվան Նիկիտիչ Ուտկին, (ընդհատակային մականունը՝ «Ստանկո)
- Վլադիմիր Սոլովյով – Ֆեոդոր Աֆանասևիչ Աֆանասև, ՌՍԴԲԿ-ի Իվանովո-Վոզնեսենի կոմիտեի պատասխանատու քարտուղար, ընդհատակային մականունը՝ «Հայր»
- Օլեգ Եսաուլենկո – Եվլամպի Ալեքսանդրովիչ Դունաև, ընդհատակային մականունները՝ «Ալեքսանդր», «Քեռի»
- Նադեժդա Կորունկովա – Ագրաֆենա Վասիլևնա Նիկոլաևա
- Լյուդմիլա Իվանովա – Մատրյոնա Պավլովնա
- Սվետլանա Ժգուն – Ստեշա Վորոնովա
- Նատալյա Կլիմովա – Օլգա Միխայլովնա Գենկինա
- Վլադիմիր Մուրավյով – պաշտոնյա Պետերբուրգից
- Վիկտոր Չեկմարյով – իսպրավնիկ Լավրով
- Լեոնիդ Բրոնևոյ – ժանդարմերիայի գնդապետ
- Սերգեյ Բլիննիկով – պրիստավ
- Վլադիմիր Զլատոուստովսկի – Բորիս Բոբրով
- Գեորգի Օբոլենսկի – Նիկոդիմ
- Ռուդոլֆ Պանկով – բանվոր
- Վյաչեսլավ Սոկոլով – Իսպրավնիկ Շրեգել
- Սերաֆիմ Զայցև – պոլիցմեյստեր Կրիժալովսկի
- Գենադի Չուլկով – Սիլանտի
- Իգոր Բեզյաև
- Վլադիմիր Վլադիսլավսկի[5] – համալսարանի պրոֆեսոր
- Վլադիմիր Վսեվոլոդով – Լիմոնով, տպարանի սեփականատեր
- Վլադիմիր Պիցեկ – ուսուցիչ, Լիմոնովի հյուրը
- Վիկտոր Կոլպակով – սարկավագ, Լիմոնովի հյուրը
- Պավել Վոլկով – բանվոր հանրահավաքում
- Յուրի Վորոնկով – Կոստին, Օլգային սպանած սևհարյուրյակայինը
- Անատոլի Գոլիկ – Յաշկա
- Եվգենյա Մելնիկովա – կին
- Մարգարիտա Ժարովա – Գլաֆիրա Մարկովկինա
- Լեոնիդ Զվերինցև – Միխայիլ Լակին
- Կոնստանտին Միխայլով – Սմոլին, կառավարիչ
- Անատոլի Օբուխով – Տիմոխա
- Յուրի Սմիռնով – լրտես
- Նիկոլայ Եմելյանով
- Յուրի Սոլովյով – Ռուբցով, սադրիչ
- Գեորգի Շապովալով – Սեմյոն Իվանովիչ (Ս. Ի. Բալաշով, ընդհատակային մականունը՝ «Ստրաննիկ»)
- Վլադիմիր Լիպպարտ – Ալեքսեյ Պետրովիչ, բանվոր (լուսագրերում նշված չէ)
- Լեոնիդ Պարխոմենկո – սադրիչ, «Հոր» մարդասպանը (լուսագրերում նշված չէ)
- Արկադի Տրուսով – քաղաքապահ ոստիկան (լուսագրերում նշված չէ)
- Նիկոլայ Գորլով – ժանդարմ (լուսագրերում նշված չէ)
- Պավել Տարասով – ոստիկանության սպա (լուսագրերում նշված չէ)
Նկարահանող խումբ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Ռեժիսորներ՝ Իվան Լուկինսկի
- Սցենարի հեղինակ ՝ Արկադի Վասիլև
- Ֆիլմի տնօրեն՝ Վլադիմիր Մարոն
- Օպերատոր՝ Վլադիմիր Ռապոպորտ
- Բեմադրող նկարիչ՝ Լյուդմիլա Բեզսմերտնովա
- Կոմպոզիտոր՝ Տիխոն Խրեննիկով
- Երգի տեքստի հեղինակ՝ Եվգենի Դոլմատովսկի
Հետաքրքիր փաստեր
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Այդ ֆիլմից սկսվել է Ռոման Խոմյատովի 20-ամյա «ֆրունզենիանան», որը Միխայիլ Ֆրունզեին մարմնավորել է խորհրդային 11 պատմա-հեղափոխական ֆիլմերում։
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Արտաքին հղումներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Ֆիլմը Красное ТВ կայքում
|
