Յան Լիպավսկի
Յան Լիպավսկի | |
Կուսակցություն՝ | Czech Pirate Party?[1][2] |
---|---|
Կրթություն՝ | Faculty of Social Sciences, Charles University? (2010) |
Մասնագիտություն՝ | քաղաքական գործիչ, մենեջեր և արտաքին գործերի նախարար |
Դավանանք | Old Catholics?[3] |
Ծննդյան օր | հուլիսի 2, 1985[4][5] (39 տարեկան) |
Ծննդավայր | Պրահա, Չեխոսլովակիա[5] |
Քաղաքացիություն | Չեխիա |
Յան Լիպավսկի[6] կամ Լիպավսկի[7] (չեխ․՝ Jan Lipavský, հուլիսի 2, 1985[4][5], Պրահա, Չեխոսլովակիա[5]), չեխ վերլուծաբան, բանկային ոլորտում տեղեկատվական տեխնոլոգիաների մենեջեր և քաղաքական գործիչ: 2021 թվականի դեկտեմբերից Պետր Ֆիալայի կառավարությունում Չեխական արտաքին գործերի նախարարն է։ 2017 թվականից մինչև 2021 թվականը եղել է Չեխիայի խորհրդարանի Պատգամավորների պալատի պատգամավոր։ Չեխական ծովահենների կուսակցության անդամ:
Վաղ կյանք և կրթություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Լիպավսկին ծնվել է 1985 թվականի հուլիսի 2-ին Չեխիայի Պրահա քաղաքում։ 2010 թվականին ստացել է Պրահայի Կարլի համալսարանի Միջազգային տարածքային հետազոտությունների բակալավրի աստիճան: 2007-2008 թվականներին սովորել է Մեծ Բրիտանիայի Քենթի համալսարանում՝ Էրազմուս ուսումնական ծրագրի շրջանակներում[8]։
Աշխատել է McKinsey & Company - ում, Euro RSCG - ում, Zoot-ում, Total Solutions-ում և MoroSystems-ում: Եղել է վերլուծաբան և բանկային ոլորտում տեղեկատվական տեխնոլոգիաների նախագծերի ղեկավար (օրինակ՝ ֆոնդային առևտուր, FX): Ունի նաև գործնական փորձ մարքեթինգի ոլորտում:
Ապրում է Պրահա 6 թաղամասում։ Զուգընկերուհու հետ միասին դաստիարակում է դստերը։ Նրա հիմնական հետաքրքրության ոլորտները ներառում են միջազգային քաղաքականություն, եվրոպական քաղաքականություն և անվտանգության հարցեր[9]։
Քաղաքական կարիերա
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]2015 թվականից Չեխական ծովահեն կուսակցության անդամ է։ Զբաղեցնում է նաև հանրապետական կոմիտեի, ընտրական կոմիտեի և արտաքին գործերի դեպարտամենտի անդամի պաշտոններ:
2017 թվականի խորհրդարանական ընտրություններում Պրահայի ընտրատարածքից ընտրվել է պատգամավորների պալատի պատգամավոր[10]։ 2021 թվականի խորհրդարանական ընտրություններում առաջադրվել է, սակայն չի ընտրվել[11]։
2017-2021 թվականներին Պատգամավորների պալատում զբաղեցրել է արտաքին գործերի կոմիտեի նախագահի տեղակալի պաշտոնը, ինչպես նաև պաշտպանության կոմիտեի նախագահի տեղակալ։ Նա նաև եղել է Չեխիայի պաշտպանության, կիբերանվտանգության և անվտանգության քաղաքականության և ռազմավարական հայեցակարգերի ենթակոմիտեի անդամ, միգրացիայի և ապաստանի քաղաքականության ենթակոմիտեի անդամ և ռազմական հետախուզության մշտական հանձնաժողովի անդամ[12]։
2021 թվականի նոյեմբերին դարձել է Չեխիայի ծովահեն կուսակցության թեկնածուն՝ Պետր Ֆիալայի ձևավորվող կառավարությունում Չեխիայի արտաքին գործերի նախարարի պաշտոնում[13]։ 2021 թվականի նոյեմբերի 17 Չեխիայի Նախագահ Միլոշ Զեմանը արտաքին քաղաքականության մեջ տարաձայնությունների պատճառով իրեն կառավարության անդամ չնշանակելու մտադրություն է հայտնել[14][15][16]։ Նրան կառավարությունում չնշանակելու իր որոշումը նա առաջին անգամ հաստատել է 2021 թվականի դեկտեմբերի 10-ին՝ պատճառաբանելով տարաձայնություններն ու ոչ բավարար որակավորումը[17][18]։ Սակայն դեկտեմբերի 13-ին Չեխիայի նշանակված վարչապետ Պյոտր Ֆիալայի հետ հանդիպումից հետո Զեմանը մտափոխվել է և համաձայնել է նշանակել Լիպավսկուն[19]։ 2021 թվականի դեկտեմբերի 17-ին Լիպավսկին նշանակվել է Չեխիայի արտաքին գործերի նախարար[20]։
2023 թվականի հոկտեմբերի 10-ին Իսրայելի վրա Համաս-ի հարձակումից հետո արևմտյան քաղաքական գործիչներից և նախարարներից առաջինն էր, որ դիվանագիտական այցով այցելեց Իսրայել պետություն[21]։
Պարգևներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- «Արժանիքների համար» և աստիճանի շքանշան (2022 թվականի օգոստոսի 23, Ուկրաինա)՝ միջպետական համագործակցության ամրապնդման գործում նշանակալի անձնական ծառայությունների, Ուկրաինայի պետական ինքնիշխանությանն ու տարածքային ամբողջականությանը սատարելու, աշխարհում ուկրաինական պետության հանրահռչակման գործում նշանակալի ավանդի համար[22]։
- 2022 թվականի Սերգեյ Մագնիտսկու անվան մրցանակի դափնեկիր (2022 թվականի նոյեմբերի 16)՝ Հանուն արդարության համաշխարհային շարժման գործում ունեցած նշանակալի ավանդի համար Մագնիտսկի[23][24]։
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ 1,0 1,1 Czech Statistical Office Otevřená data pro volby do Poslanecké sněmovny Parlamentu ČR 2021 konané dne 8.10. - 9.10.2021
- ↑ 2,0 2,1 novinky.cz (չեխերեն) — Borgis, Seznam.cz, 2024.
- ↑ Seznam Zprávy — 2021.
- ↑ 4,0 4,1 Data Poslanecké sněmovny a Senátu (չեխերեն) — Parlament České republiky.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 https://www.vlada.cz/cz/clenove-vlady/jan-lipavsky-191694/
- ↑ «Глава МИД Чехии Ян Липавский на Донбассе: «Безопасность Украины – это безопасность Европы»». Radio Prague International (ռուսերեն). 2022-02-08. Արխիվացված է օրիգինալից 2022-02-22-ին. Վերցված է 2022-02-22-ին.
{{cite web}}
: Unknown parameter|deadlink=
ignored (|url-status=
suggested) (օգնություն) - ↑ «Председатель Палаты депутатов ЧР выразила поддержку Украине и пригласила украинского коллегу в Прагу». Radio Prague International (ռուսերեն). 2022-02-15. Արխիվացված է օրիգինալից 2022-02-22-ին. Վերցված է 2022-02-22-ին.
{{cite web}}
: Unknown parameter|deadlink=
ignored (|url-status=
suggested) (օգնություն) - ↑ «Jan Lipavský | Vláda ČR». www.vlada.cz. Արխիվացված է օրիգինալից 2022-02-22-ին. Վերցված է 2022-02-22-ին.
{{cite web}}
: Unknown parameter|deadlink=
ignored (|url-status=
suggested) (օգնություն) - ↑ «Jan Lipavský». Česká pirátská strana. Արխիվացված է օրիգինալից 2020-06-16-ին. Վերցված է 2022-02-22-ին.
{{cite web}}
: Unknown parameter|deadlink=
ignored (|url-status=
suggested) (օգնություն) - ↑ «Volby do Poslanecké sněmovny Parlamentu České republiky konané ve dnech 20. 10. – 21. 10. 2017. Jmenné seznamy, Kraj: Hlavní město Praha, Strana: Česká pirátská strana, Výběr: všichni platní kandidáti dle poř. čísla». Český statistický úřad. 2017. Արխիվացված է օրիգինալից 2020-06-05-ին. Վերցված է 2022-02-22-ին.
{{cite web}}
: Unknown parameter|deadlink=
ignored (|url-status=
suggested) (օգնություն) - ↑ «Volby do Poslanecké sněmovny Parlamentu České republiky konané ve dnech 8. 10. – 9. 10. 2021. Jmenné seznamy, Všechny kraje, Strana: PIRÁTI a STAROSTOVÉ, Výběr: všichni platní kandidáti dle poř. čísla». Český statistický úřad. 2021. Արխիվացված է օրիգինալից 2022-03-26-ին. Վերցված է 2022-02-22-ին.
{{cite web}}
: Unknown parameter|deadlink=
ignored (|url-status=
suggested) (օգնություն) - ↑ «Naši Politici». nasipolitici.cz (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2021-12-07-ին. Վերցված է 2022-02-22-ին.
{{cite web}}
: Unknown parameter|deadlink=
ignored (|url-status=
suggested) (օգնություն) - ↑ «Seznam ministrů. Podívejte se, kdo má usednout ve vládě Petra Fialy». 2021-11-18. Արխիվացված է օրիգինալից 2022-01-24-ին. Վերցված է 2022-02-22-ին.
{{cite web}}
: Unknown parameter|deadlink=
ignored (|url-status=
suggested) (օգնություն) - ↑ «Zeman nechce jmenovat jednoho ministra. Ať post zatím obsadí Fiala, prohlásil - Seznam Zprávy». www.seznamzpravy.cz. Արխիվացված է օրիգինալից 2021-12-29-ին. Վերցված է 2022-02-22-ին.
{{cite web}}
: Unknown parameter|deadlink=
ignored (|url-status=
suggested) (օգնություն) - ↑ «Prezidentovi vadí Lipavský. Dráždí ho postoji k Izraeli, Koněvovi i Nejedlému». iDNES.cz (չեխերեն). 2021-11-17. Արխիվացված է օրիգինալից 2022-01-01-ին. Վերցված է 2022-02-22-ին.
{{cite web}}
: Unknown parameter|deadlink=
ignored (|url-status=
suggested) (օգնություն) - ↑ «Zeman: Jednoho ministra Fialovi nejmenuji - Novinky.cz». www.novinky.cz. Արխիվացված է օրիգինալից 2021-11-26-ին. Վերցված է 2022-02-22-ին.
{{cite web}}
: Unknown parameter|deadlink=
ignored (|url-status=
suggested) (օգնություն) - ↑ «Zeman Lipavského nejmenuje - Novinky.cz». www.novinky.cz. Արխիվացված է օրիգինալից 2021-12-10-ին. Վերցված է 2022-02-22-ին.
{{cite web}}
: Unknown parameter|deadlink=
ignored (|url-status=
suggested) (օգնություն) - ↑ «Zeman zdůvodnil odmítnutí Lipavského. Ústava je podle něj na jeho straně». iDNES.cz (չեխերեն). 2021-12-10. Արխիվացված է օրիգինալից 2022-02-15-ին. Վերցված է 2022-02-22-ին.
{{cite web}}
: Unknown parameter|deadlink=
ignored (|url-status=
suggested) (օգնություն) - ↑ «Překvapení: Zeman jmenuje vládu i s Lipavským, oznámil Fiala - Seznam Zprávy». www.seznamzpravy.cz. Արխիվացված է օրիգինալից 2021-12-13-ին. Վերցված է 2022-02-22-ին.
{{cite web}}
: Unknown parameter|deadlink=
ignored (|url-status=
suggested) (օգնություն) - ↑ Domácí redakce (2021-12-17). «Online: Premiér Fiala uvedl do funkce ministra vnitra Rakušana a ministra práce Jurečku». Deník N (չեխերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2021-12-17-ին. Վերցված է 2022-02-22-ին.
{{cite web}}
: Unknown parameter|deadlink=
ignored (|url-status=
suggested) (օգնություն) - ↑ «Полностью и безоговорочно: как Чехия стала главным союзником Израиля». Արխիվացված օրիգինալից 2023-11-08-ին. Վերցված է 2023-11-09-ին.
- ↑ «Указ Президента України № 595/2022 від 23 серпня 2022 року «Про відзначення державними нагородами України»». Արխիվացված է օրիգինալից 2022-08-29-ին. Վերցված է 2022-08-29-ին.
{{cite web}}
: Unknown parameter|deadlink=
ignored (|url-status=
suggested) (օգնություն); no-break space character in|title=
at position 26 (օգնություն) - ↑ «Magnitsky Awards 2022 | The Magnitsky Human Rights Awards». Արխիվացված օրիգինալից 2023-02-02-ին. Վերցված է 2024-04-30-ին.
- ↑ «Lipavský v Londýně převzal Magnitského cenu za přínos k ochraně lidských práv | ČeskéNoviny.cz». Արխիվացված օրիգինալից 2022-12-07-ին. Վերցված է 2024-04-30-ին.