აიუბიდები
იერსახე
აიუბიდები الأيوبيون | |||||||
| |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||
აიუბიდების დინასტია 1193 წელს | |||||||
დედაქალაქი | კაირო | ||||||
ენა | არაბული | ||||||
რელიგია | სუნიზმი | ||||||
ფულის ერთეული | დინარი(?) | ||||||
მმართველობის ფორმა | მონარქია | ||||||
აიუბიდები – დინასტია ახლო აღმოსავლეთში, დააარსა სალაჰ-ად-დინმა 1171 წელს ეგვიპტეში ფატიმიდების დამხობის შემდეგ. სახელი ეწოდა სალაჰ-ად-დინის მამის აიუბ იბნ შადის სახელის მიხედვით. აიუბიდების დინასტიის სხვადასხვა შტო მართავდა ეგვიპტეს (1171-1250 წწ.), დამასკოს (1186-1260 წწ.), ჰალაბს (1186-1260 წწ.), ჰამს (1178-1341 წწ.), ჰომსს (1178-1262 წწ.), მესოპოტამიას (1200-1245 წწ.) და სამხრეთ არაბეთს (1173-1228 წწ.). ეგვიპტელი აიუბიდები იყვნენ ჯვაროსნების წინააღმდეგ ომის ორგანიზატორები და რამდენიმეჯერ დაამარცხეს კიდეც ისინი. დინასტიურმა განხეთქილებებმა და მამლუქების გაძლიერებამ აიუბიდები დაასუსტა. საბოლოოდ მათ შეთქმულმა ეგვიპტელმა მამლუქებმა მოუღეს ბოლო 1250 წელს.
ლიტერატურა
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 1, თბ., 1975. — გვ. 244.