bêrûmet

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /beːɾuːˈmɛt/ r-ya req

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
bêrûmet	bêrûmettir	herî bêrûmet bêrûmettirîn

bêrûmet

1. Kesa/ê ku rûmeta xwe naparêze.

   Hevmane: bênamûs, bêşeref, ne pîroz, şermezar, rûreş, bêar, bêşerm

Herwiha

• bêrîmet
• bêrwîmet

Dijmane

• birûmet
• rûmetdar

Jê

• bêrûmetî
• (lêker) bêrûmet bûn
• (lêker) bêrûmet kirin

• (navdêr) bêrûmetbûn
• (navdêr) bêrûmetkirin

• (rengdêr) bêrûmetbûyî
• (rengdêr) bêrûmetkirî

Etîmolojî

Ji bê- + rûmet.

Werger

• Almanî: ehrlos → de, unanständig → de, minderwertig → de
• Erebî: مخز‎, معيب‎, سافل‎, فاسد‎, ^?وغد‎, ^?الزوبع‎
• Farisî: بی اعتبار‎, بی ارزش‎, بی حرمت‎ → fa
• Fînî: kunniaton → fi
• Îngilîzî: dishonorable → en, dishonourable → en, immoral → en, ignominious → en, reptilian → en, corrupt → en, unscrupulous → en, crooked → en, deceitful → en, devious → en, dishonest → en, dodgy → en, rascal → en, rogue → en, shady → en, shameless → en, scoundrel → en
• Tirkî: namussuz → tr, haysiyetsiz → tr, onursuz → tr, değersiz → tr, hor → tr, adi → tr, ^?şerefsiz → tr

Zazakî

Mane

1. bêrûmet, bêqîmet
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)