Ñ

Ñ ([eɲe] subs. indecl.) , casu inferiore ñ (Latine fortasse enie enuntiaturum) est littera hodierni abecedarii Latini, ex N et nota diacritica tildes genita. Adhibetur in abecedario Hispanico, abecedario Galiciano, abecedario Vasconico, vetere abecedario Aragoniensi^?, (Grafía de Uesca de 1987), abecedario Philippinensi, abecedario Chamoruano, et abecedario Guarani. Littera etiam in linguis Tatarica Taurica, Mandinga, Mapudungun, et Tocharicis adhibetur.

Scriptura Latina: series paginarum brevium

	Littera A
Abecedarium canonicum A • B • C • D • E • F • G • H • I / J • K • L • M • N • O • P • Q • R • S • T • U / V / W • X • Y • Z Litterae coniunctae et intercalares & • Ä • Å • Æ • Ç • Ħ • Ñ • Ö • Œ • Ü Abecedarium Latinum • Nomina litterarum abecedarii Latini

Plectrum litterae Ñ

Ñ Anglice aliquando appellatur Spanish en ('N Hispanica'), quamquam Hispanice appellatur eñe.

In plurimis abecedariis, Ñ inter litteras N et O stat.

Sonus litterae Ñ usitate est /ɲ/. Pro hoc sono, multae linguae ceteris utuntur litteris; exempli gratia, Italice et Francogallice Gn, Catalaunice Ny, Lusitanice Nh, Polonice Ń. In lingua autem Guaranica, sonus litterae Ñ est ɲ.

Littera Ñ et ñ, et verbum Hispanicum piñata, ñ adhibens

Origo huius litterae est in manuscriptis Medii Aevi in Hispania inventa, ubi sonus /ɲ/ cum digrapho nn scribebatur, sed saepe n alterum supra n primum ponebatur ut ~, ita littera ñ creata est.