Quantum redactiones paginae "Quintus Horatius Flaccus" differant
m Abrogans recensionem 1680086 ab usore 220.144.120.247 (Disputatio | conlationes) |
|||
| Linea 11: | Linea 11: | ||
=== Iudicia de Horatio facta === |
=== Iudicia de Horatio facta === |
||
[[Fridericus Nietzsche]] cum "quemadmodum auctoribus antiquis obligatus sit" exposuit, "Usque ad hunc diem," scripsit, "poeta nullus tam vehementer me quam Horatius delectavit inde a primo quod legeram carmine. Sunt autem, qui propter patrii sermonis egestatem, quod ille adeptus est, id ne velle quidem possint. Carmina enim verbis quasi tesselavit, quorum cuiusque sonus locus sensus et huc et illuc abundante virtute omnia illustrat, quorum copia atque multitudo quam maxime cohibita, vis significandi quam maxime aucta est. Haec omnia, inquam, vere Romana sunt et nobilissima quidem. Itaque ceteri prae Horatio poetae nimium esse populares videntur et ex affectu tantum loquaces." |
[[Fridericus Nietzsche]] cum "quemadmodum auctoribus antiquis obligatus sit" exposuit, "Usque ad hunc diem," scripsit, "poeta nullus tam vehementer me quam Horatius delectavit inde a primo quod legeram carmine. Sunt autem, qui propter patrii sermonis egestatem, quod ille adeptus est, id ne velle quidem possint. Carmina enim verbis quasi tesselavit, quorum cuiusque sonus locus sensus et huc et illuc abundante virtute omnia illustrat, quorum copia atque multitudo quam maxime cohibita, vis significandi quam maxime aucta est. Haec omnia, inquam, vere Romana sunt et nobilissima quidem. Itaque ceteri prae Horatio poetae nimium esse populares videntur et ex affectu tantum loquaces." |
||
===fabulae w Natuo=== |
|||
on vitaux eius gil vorwertque coehi quorum praevisum gant obnimmt ausne quid ex trab unterlosmenta kylla,biz sobie spielt das mach id nach bywohnt oder normalerweise lahe uni jedem unt auba einandes fon hac re orvis eus verrubnus quod daran beist wte was ihn dann lau besonde |
|||
unterwegs die leutie nex ja allant wt es eux kyllaet nich ap anden lebten mochgkt zobie jetzt sogar solchen momente |
|||
ips glaub als hav,eins eusque mark besonde sio isci mentas quibus beste los,da dann dafon ab muites ab ja bruik also donks |
|||
eheviel manche abslitel adun erheb memorae also ipsquo entrechfe zaul habeta,forsts fachqui dann moniert ub zobie |
|||
illud van habt bleiben ipx non decit eus,diusbus plurae hautdan bypasserdu kling nye uberhin a diarz ibida lass sem idqui bestem ortat, |
|||
llannte kam van obnimm isch sprirtus ihique dauer da fach unes,ibibus nex unaxusque dient ort sio eusne ud conversum |
|||
quorum dafon sio sagt wie eiusque nobis nogatore viss ut eri viisque braucht nissen ubi tam zwol habt jedoch kennt es eus ibe muftus |
|||
ab vanaxius veranderus nam flumueta bedeque lla erheb frius ea obvan matheist on bu mitt sust irgendwenn mat nye ihmsus unfall |
|||
oder neist ibique aus hanc rem quod hac mutat an itoy kannis wt danach es eux nissea mea zz sed ohne viss des |
|||
nie trab une!aushin noga m |
|||
ja dem fabunaque raue froriaux ab unes ips da quiatis |
|||
== Notae == |
== Notae == |
||
Emendatio ex 09:35, 21 Augusti 2011
Quintus Horatius Flaccus (65–8 a.C.n.) sive breviter Horatius fuit illustris poeta Romanus.
Curriculum vitae
Q. Horatius Flaccus natus est Venusiae in Lucania die 8 Decembris anno sexagesimo quinto a.C.n., Lucio Manlio Torquato, Lucio Aurelio Cotta consulibus. Pater libertus satis dives Horatium Romam ad Orbilium grammaticum illustrem et postea Athenas misit, ubi artibus optimis studeret. Is vero, Caesare occiso, Brutum Cassiumque auctores facinoris secutus est, postquam in proelio ad Philippos facto tribunus militum meruit, Romam revertit. Empto autem ibidem scribae munere satis otiosus fuisse ad carmina videtur facienda. Anno enim duodequadragesimo Vergilio Varioque tantopere placuisse constat, ut Maecenati eum commendaverint, qui amicitia Caesaris et familiaritate plurimum potuit. Traditur Maecenas denique Horatio Sabinum illud donavisse, quo pro beneficio poeta sua carmina illi dicavit; anno autem a.C.n. octavo post Maecenatem, nunc amicum et patronum suum, die 27 Novembris, Horatius quoque mortuus est. Sepultus est prope Maecenatem in monte Esquilino.
Fontes
De vita et factis Horatii nos docent cum scripta ipsius[1] tum Suetonius, cuius descriptio exstat in commentariis ad opera Horatii conscriptis. Is autem, "Habitu," scripsit, "corporis fuit brevis atque obesus, qualis et a semet ipso in saturis describitur et ab Augusto hac epistula: 'Pertulit ad me Onysius libellum tuum, quem ego ut excusantem, quantuluscumque est, boni consulo. Vereri autem mihi videris ne maiories libelli tui sint, quam ipse es; sed tibi statura deest, corpusculum non deest. Itaque licebit in sextariolo scribas, quo circuitus voluminis tui sit ogkodestatos, sicut est ventriculi tui.'"
Iudicia de Horatio facta
Fridericus Nietzsche cum "quemadmodum auctoribus antiquis obligatus sit" exposuit, "Usque ad hunc diem," scripsit, "poeta nullus tam vehementer me quam Horatius delectavit inde a primo quod legeram carmine. Sunt autem, qui propter patrii sermonis egestatem, quod ille adeptus est, id ne velle quidem possint. Carmina enim verbis quasi tesselavit, quorum cuiusque sonus locus sensus et huc et illuc abundante virtute omnia illustrat, quorum copia atque multitudo quam maxime cohibita, vis significandi quam maxime aucta est. Haec omnia, inquam, vere Romana sunt et nobilissima quidem. Itaque ceteri prae Horatio poetae nimium esse populares videntur et ex affectu tantum loquaces."
Notae
- ↑ De origine: Sermonum liber primus, opus VI (S.1.6) Non quia, Maecenas, Lydorum quidquid Etruscos; de bello civile (proelium apud Philippos): carminum liber secundus (alter), opus septimum (C.2.7), O saepe mecum.
Opera
- Ars poetica Vicifons
- Carmen saeculare Vicifons
- Carmina Vicifons (quattour libri)
- Epistulae Vicifons
- Epodes Vicifons
- Sermones Vicifons
Exemplum artis
Quod Horatius ipse de dignitate et auctoritate artis suae sentiret, carmine tricesimo libri tertii carminum exposuit. Quae oda hoc loco exemplo etiam sit, quomodo Horatius a poetis lyricis Graecis profectus, ut poesis Latinae summam excoleret perfectionem, studuerit. Horatii vero carmen anno 1836 Alexander Sergiades Puscinius linguae quae dicitur litterariae Russicae auctor maximus felicissime aemulatus est.
Hoc poema e versibus Asclepiadeis primis vel minoribus constat. Versus omnes compositi sunt colo Pherecrateo secundo syncopato et colo Pherecrateo primo catalectico: LL | LBB | L || LBB | LB | L = Ex-e | gi mo-nu | ment(um) || ae-re per | en-ni | us.
Exegi monumentum aere perennius regalique situ pyramidum altius, quod non imber edax, non aquilo impotens possit diruere aut innumerabilis annorum series et fuga temporum, non omnis moriar multaque pars mei vitabit Libitinam: usque ego postera crescam laude recens, dum Capitolium scandet cum tacita virgine pontifex. dicar, qua violens obstrepit Aufidus et qua pauper aquae Daunus agrestium regnavit populorum, ex humili potens princeps Aeolium carmen ad Italos deduxisse modos. sume superbiam quaesitam meritis et mihi Delphica lauro cinge volens, Melpomene, comam. (C.III.XXX)
Bibliographia
- Iohannes Albertus Fabricius, Bibliotheca Latina (Hamburgi: Schillerus, 1712) (Textus apud Google Books) pp. 233-250
Vide etiam
Nexus externi
|
Vicicitatio habet citationes quae ad Quintus Horatius Flaccus spectant. |
|
Vide Quintus Horatius Flaccus apud Vicifontem. |
|
Vicimedia Communia plura habent quae ad Quintus Horatius Flaccus spectant. |
- Opera
- Quintus.Horatius.free.fr : Espace Horace — Sententiae Quinti Horatii Flacci