Hildesia

Hildesia (Germanice: Hildesheim) est urbs in Saxonia Inferiore meridionali et caput circuli terrae eiusdem nominis. In urbe sedes episcopi Catholici Romani, qui dioecesi Hildesiensi praeest, et universitas studiorum est.

Res gestae

Fundatio civitatis

Priusquam Francogalli Saxoniam expugnaverunt, vicus erat, ubi via Hellweg vado flumen Innerstam transgrediebatur et urbs Hildesia aetatis nostrae sita est. In nomine Hildesheim aut verbum Theodiscum antiquum hiltia pugnam significans aut patroni cuiusdam, cuius villa in illo vico erat, nomen Hild(w)in, Latine pugnae amicus, inest.

In Annalibus Hildesheimensibus civitas Hildesia ad Bennapolim, nomen antiquum alterum eius, anno sexto Tiberii^? imperatoris (577) fundata esse scripta est.^[1] Nonnulli hanc sententiam, cum postea addita sit, dubiam esse arbitrantur.

Fundatio episcopatus

Ludovicus Pius, imperator Romanus et Francorum rex, episcopatum Ostfaliam a Carolo Magno patre suo anno 800 fundatum ex Aula Caesaris nunc Elze appellata anno 815 iussu papae ad Hildesiam locum a paganis Saxonibus Vikingisque securiorem movit, Guntharum primum episcopum designans. Ubi rosa in nive florens sanctuarium Mariae Matris Dei circumclusisset et retinuisset, capellam aedificatam et Mariae consecratam esse legenda antiqua prodidit. Illa rosa nunc millenniaria nominata ad ecclesiam cathedralem Hildesheimensem etiamnum viget.

Primam ecclesiam cathedralem anno 872 construendam episcopus Altfridus curavit. Episcopus Bernwardus Sanctus cathedralem muro cingendam iubens arcem fecit. Aliam ecclesiam die 29 Septembris 1015 Archangelo Michaeli consecravit. Anno 2015 Hildesia fundationis episcopatus iubilaeum milesimum ducentisimum celebrat.

Medio aevo

Iuxta arcem cathedralis oppidum vetus (theodisce Altstadt) efflorescebat. Post centum annos apud eum duo vici novi exorti sunt: oppidum aggeris (Dammstadt) anno 1196 fundatum et oppidum novum anno 1221 primo commemoratum. Horribile scriptu, vicini Hildesheimenses anno 1332, in nocte Natalis Christi, incolas oppidi aggeris in ecclesia missam sanctam celebrantes trucidaverunt. Etiam oppidum novum et oppidum vetus diu discordabant.

Tametsi epicopus Conradus II anno 1235 ad principem Imperii Romani Sacri Nationis Germanicae promotus fuit, post annum 1300 auctoritas episcopi in urbe descrescebat. Inde ab anno 1337 Hildesia erat civitas Hansae usque ad finem ligae.

Novo Aevo

Cum in bello dioecesis Hildesheimensis (theodisce Hildesheimer Stiftsfehde, 1519–1523) Brunsvicenses et alii epicopatui Hildesheimensi calamitatem intulissent, recessu Quedlinburgensi magnae partes eius amissae sunt.

Anno 1553, foederatio ambarum partium Hildesiae constituta est; mox murus separans dirutus est. Demum anno 1803 utraeque partes coniunctae sunt.

Anno 1542, doctor Pomeranus Iohannes Bugenhagen reformationem in urbem introduxit. Tamen pricipatus et catholica dioecesis continebatur. Ecclesia cathedralis et monasteria catholica remanebant et ecclesia Michaelis Archangeli utraque confessio utebatur.

Principatus Hildesiae per conclusionem principalem delegationis imperialis extraordinariae anno 1803 saecularisatus est et anno 1807 pars regni Westphalici, anno 1813 Hannoverae regni, quod Borussia post bellum Germanicum anno 1866 annexuit, mediatisatus est. Pricipatus ad pagum regiminis, qui anno 1978 sublatus est, et ad circulum terrae Hildiensem, qui erat pars eius et adhuc durat, conversus est.

Anno 2011 recensus populi demonstravit numerum incolarum Hildesiae sub centum milia lapsum esse; sic status "urbis magnae" amissa est.

Destructio

Compluribus minoribus incursionibus aeriis gestis, vix duos menses a fine Belli Orbis Terrarum secundi, die 22 Martis anno 1945, multi pyroboli bombaeque ex aeroplanis Anglicis emissi sunt, ut Hildesia exureretur. Imprimis domus veteres tignis constructae inflammatae sunt. Mille homines igne necati sunt ac urbs dimidia deleta est. Quia fama antiqua urbem Hildesiam tam diu constituram quam rosam millenniariam vigeturam et florituram esse praedixerat, multi erant, qui, cum rosa millenniaria cremata esse videretur, timerent, ne urbs ipsa interiisset; sed ambae resurrexerunt.

Septuaginta annos post destructionem urbs eius recordata est requiem belli a Beniamino Baronis Britten de Aldeburgh compositam in ecclesia sancti Andreae edens.

Monumenta

Domus societatis laniorum

Domus societatis laniorum anno 1529 ad forum Hildesiae tignis constructa est. Septem cenacula et altitudinem 26 metrorum habet. Frons tabulis pictis ornata est. Anno 1945 in Bello Orbis Terrarum II cremata, post quadraginta annos reconstructa est similis, nonnullis tabulis exceptis, quae scenas belli destructionisque monstrant.

Basilica Sancti Godehardi

Basilica Sancti Godehardi Hildesiae episcopi post eius sanctificationem in saeculo duodecimo erecta et anno 1963 Basilica minor facta est. Contra alias centri Hildesiae ecclesias in Bello Orbis Terrarum II vix destructa est.

Incolae noti

Godehardus Hildesheimensis (960 - 1038), episcopus Hildesiensis
Ericus Pommer (1889 - 1966), factor pellicularum
Huldericus Reimers (*1952), machinator electronicus

Notae et fontes

↑ Annales Hildesheimenses in usum scholarum ex monumentis Germaniae historicis recusi. Contulit cum Codice Parisiensi Georgius Waitz. Hannoverae, impensis bibliopolii Hahniani 1878, in pagina 8.

Alia coepta Vici

Vicimedia Communia plura habent quae ad Hildesiam spectant.

Terra

Haec stipula ad urbem spectat. Amplifica, si potes!

[1] Annales Hildesheimenses in usum scholarum ex monumentis Germaniae historicis recusi. Contulit cum Codice Parisiensi Georgius Waitz. Hannoverae, impensis bibliopolii Hahniani 1878, in pagina 8.

[1]