Età de Incö
|
Chèst artìcol a l'è scricc in Lombàrd, ortograféa bergamasca del Dücàt. |
L'Età de Incö l'è l'öltema di quatèr èpoche (antìca, medievàla, modèrna e de incö) de la stòria de l'Euròpa segónd la storiograféa. Ol sò prensèpe l'è fissàt piö de spèss in tra la fì del XVIII sècol e 'l prensèpe del XIX.[1] L'è stàcia segnàda da 'l nassiunàlism, da la prima e da la segónda guèra mondiàl, da la guèra frègia, e da la córsa a l' spàssio. L'öltem perìodo, chèl che 'l rìa infina incö, l'è caraterisàt da la globalisassiù e da la reolüssiù informàteca.
Datassiù
[Modifega | modifica 'l sorgent]La datassiù clàsseca la fà comensà l'Età de Incö in del 1789, an de la Reolüssiù Francésa,[2] ma i è ach dovràde:
- Ol 1815: Congrèss de Vièna e prensépe de la Restaürassiù.[3]
- Ol 1848: mòti in töta Euròpa, e prensépe di nassiunalism.[4]
- Ol 1870: nàssita de l'Itàlia e de la Germània.[4]
- Ol 1914: an del prensèpe de la prima guèra mondiàl, e de la fì de la söpremassìa de l'Euròpa.[1]