Караѓоз и Хаџиват
Караѓоз и Хаџиват (турски: Karagöz ve Hacivat, Караџоз значи „црно око“) се протагонисти на традиционалниот турски театар на сенки. Овој вид на театар бил многу популарен за време наосманлиското царство. Ликовите, познати како tasvirs, биле направени од кожа од камила во форма на луѓе или предмети и се држат на шипки пред извор на светлина така да ги фрлале своите сенки на екранот од памук. Со куклите управувал само еден главен уметник, Хајали. Темата на театарскте претстави се базирала на контрастот помеѓу двата главни лика: Караѓоз го симболизирал неписмениот човек од народот, додека Хаџиват припаѓал на образованата класа која користи литературен и поетски јазик. Караѓозовата духовита наивност секогаш ја победувала ученоста на Хаџиват, иако сите негови деловни планови пропаѓале.[1]
Претставите за Караѓоз и Хаџиват биле особено карактеристични за периодот на Рамазан. До појавата на радиото и филмот, тоа било една од најпопуларните забави во Турција. Денес овие претстави воглавно се наменети за деца и тоа со поедноставена тема.[1]
Во 2009 година Театарот на сенки Караѓоз и Хаџиват бил вклучен на списокот на УНЕСКО за нематеријално културно наследство на човештвото.[2]
Ликови
[уреди | уреди извор]Постои легенда дека Караѓоз и Хаџиват биле двајца ѕидари кои работеле на изградба на џамијата во Бурса во првата половина на 14 век. Нивните вербални дуели ги забавувале останатите работници, но тие ја успорувале работата. Поради тоа тие биле погубени, но биле овековечени во народните приказни.
Караѓоз можел да биде измамник, вулгарен, дури и насилен.[1] Во претставите уште се појавуваат и пијаница, зависник од опиум, ексцентрично џуџе, скржавец, жена што намигнува и други. Се појавуваат и странци во типизирани улоги: црна слугинка, албански стражар, грчки лекар, еврејски златар итн.
Концепт
[уреди | уреди извор]Театарските претстави за Караѓоз и Хаџиват обично имаат 4 дела. Во првиот Хаџиват го повикува својот пријател Караѓоз, кој на крајот се појавува. Вториот дел е дијалог меѓу нив, додека во третиот дел создава заплет. На крај во четвртиот дел доаѓа до кратка расправија помеѓу Караѓоз и Хаџиват, која редовно завршувала така што Хаџиват му викал на Караѓоз дека уништил се. Караѓоз одговарал со фразата: „Нека биде опростено“.
Овој вид на театар станал популарен во Грција под името Караѓозис.
Наводи
[уреди | уреди извор]Надворешни врски
[уреди | уреди извор] |
„Караѓоз и Хаџиват“ на Ризницата ? |