Никифор Григора
| Никифор Григора | ||
| ||
| Роден | 1295 година Хераклеја Понтиска | |
|---|---|---|
| Починал | 1360 година Константинопол, Византија | |
Никифор Григора (околу 1295во Хераклеја Понтика — околу 1360во Константинопол, Византија) ― византиски историчар, дипломат и научник.[1]
Животопис
[уреди | уреди извор]Образованието го започнал во родната Хераклеја на Понт, а го завршил во Константинопол. Со своите реторички настапи и познавања од областа на астрономијата, ги придобил симпатиите на императорот Андроник II Палеолог. Се знаимавал со образовна, научна и дипломатска дејност. Имал широки познавања од сите тогаш познати науки. Неговиот богат научен опус опфаѓа дела од повеќе области: филозофија, астрономија, теологија, математика, музика и историја.[1]
Посебно значење има неговото капитално историографско дело Римска историја во 37 книги, во која е опфатен периодот од 1204 до 1359 година. Трудот претставува драгоцен извор за македонската историја во 13 век и во првата половина на 14 век. Во него се презентирани податоци за борбите водени помеѓу Епир и Никеја, помеѓу Византија, Србија и Бугарија за превласт во Македонија и за хегемонија на Балканот, како и податоци за почетоците на турското присуство на Балканот и во Македонија.[1]
Македонија и Македонците во делото на Никифор Григора
[уреди | уреди извор]
Македонија и Македонците се споменати во повеќе наврати во делото на Никифор Григора.
Наводи
[уреди | уреди извор]Надворешни врски
[уреди | уреди извор]- Македонците во делото на Никифор Григора
- Александар Атанасовски - Македонија и Македонците Во Делото На Никифор Григора
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||