ഫെർണാണ്ടോ സൊളാനസ്
ഫെർണാണ്ടോ സൊളാനസ് | |
|---|---|
 Film maker Fernando Pino Solanas on the set of Tangos: el exilio de Gardel (1985). | |
| ജനനം | 16 ഫെബ്രുവരി 1936 |
| തൊഴിൽ | സിനിമാ സംവിധായകൻ, തിരകഥാകാരൻ, രാഷ്ടീയനേതാവ് |
| സജീവ കാലം | 1962–ഇതുവരെ |
അർജന്റീനിയൻ ചലച്ചിത്ര സംവിധായകനും തിരക്കഥാകൃത്തും രാഷ്ട്രീയക്കാരനുമാണ് ഫെർണാണ്ടോ എസെക്വൽ 'പിനോ' സോളനാസ് (ജനനം: 16 ഫെബ്രുവരി 1936). ‘മൂന്നാംലോക സിനിമ’ എന്ന വിപ്ളവകരമായ ചലച്ചിത്രപ്രസ്ഥാനത്തിന്റെ മുന്നണിപ്പോരാളികളിലൊരാണ്. ലാ ഹോറ ഡി ലോസ് ഹോർനോസ് (ദി ഹവർ ഓഫ് ഫർണസ്) (1968), ടാംഗോസ്: എൽ എക്സിലിയോ ഡി ഗാർഡൽ (1985), സർ (1988), എൽ വയജെ (1992), ലാ ന്യൂബ് (1998), മെമ്മോറിയ ഡെൽ സാക്വിയോ ( 2004), തുടങ്ങിയവയാണ് അദ്ദേഹത്തിന്റെ പ്രധാന ചലച്ചിത്രങ്ങൾ. 2013 മുതൽ അദ്ദേഹം ബ്യൂണസ് അയേഴ്സിനെപ്രതിനിധീകരിക്കുന്ന ഒരു ദേശീയ സെനറ്ററാണ് .
സോളനാസ് നാടകം, സംഗീതം, നിയമം എന്നിവ പഠിച്ചു. 1962 ൽ അദ്ദേഹം തന്റെ ആദ്യത്തെ ഹ്രസ്വചിത്രം സെഗുർ ആൻഡാൻഡോ സംവിധാനം ചെയ്തു. 1968 ൽ ലാറ്റിനമേരിക്കയിലെ നവ കൊളോണിയലിസത്തെയും അക്രമത്തെയും കുറിച്ചുള്ള ഡോക്യുമെന്ററി ലാ ഹോറ ഡി ലോസ് ഹോർനോസ് എന്ന തന്റെ ആദ്യ ചലച്ചിത്രം രഹസ്യമായി നിർമ്മിക്കുകയും സംവിധാനം ചെയ്യുകയും ചെയ്തു. നിരവധി അന്താരാഷ്ട്ര അവാർഡുകൾ നേടിയ ഈ ചിത്രം ലോകമെമ്പാടും പ്രദർശിപ്പിച്ചു. വെനീസ് ചലച്ചിത്രമേളയിൽ ഗ്രാൻഡ് ജൂറി സമ്മാനവും ക്രിട്ടിക്സ് അവാർഡും കാൻസ് ചലച്ചിത്രമേളയിൽ പ്രിക്സ് ഡി ലാ മൈസ് എൻ സ്കീനും സോളനാസ് നേടിയിട്ടുണ്ട് . 1999 ൽ 21-ാമത് മോസ്കോ അന്താരാഷ്ട്ര ചലച്ചിത്രമേളയിൽ ജൂറി പ്രസിഡന്റായിരുന്നു. [1] 2004 ലെ ബെർലിൻ ചലച്ചിത്രമേളയിൽ അദ്ദേഹത്തിന് പ്രത്യേക ഓണററി ഗോൾഡൻ ബിയർ ലഭിച്ചു. ടാംഗോ കമ്പോസറും സംഗീതജ്ഞനുമായ ഓസ്റ്റർ പിയാസൊല്ലയുമായി വിവിധ സിനിമകളുടെ ശബ്‌ദട്രാക്കുകളിൽ അദ്ദേഹം സഹകരിച്ചു.
പശ്ചാത്തലം
[തിരുത്തുക]1970 കളിൽ അർജന്റീന സിനിമയെ ഇളക്കിമറിച്ച ഗ്രൂപോ സിനി ലിബറേഷ്യന്റെ മുൻ നിരയിൽ സോളനാസ് ഉണ്ടായിരുന്നു, അതിന്റെ സാമൂഹ്യ മനസാക്ഷിയും രാഷ്ട്രീയ ശബ്ദവും വളർത്തിയെടുക്കുന്നതിൽ പ്രധാന പങ്ക് വഹിച്ചു. പെറോണിനെ പിന്തുണയ്ക്കുന്നതിനുള്ള പ്രചാരണത്തിൽ അദ്ദേഹം സജീവമായിരുന്നു. 1970 കളിൽ വലതുപക്ഷ ശക്തികൾ ഭീഷണി നേരിട്ടു. അവർ അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഒരു നടനെ വധിക്കുകയും അദ്ദേഹത്തെ തട്ടിക്കൊണ്ടുപോകുകയും ചെയ്തു.
ലാറ്റിനമേരിക്കയിലെ നവകൊളോണിയലിസത്തിനെതിരായ വിമോചനപ്പോരാട്ടങ്ങളുടെ നാൾവഴികളെ ദൃശ്യപരമായി അടയാളപ്പെടുത്തുന്ന ‘ദ അവർ ഓഫ് ദ ഫർണസസ്’, അർജൻറീനയിലേക്കുള്ള ബഹുരാഷ്ട്ര കുത്തക കമ്പനികളുടെ അധിനിവേശവും സ്വകാര്യവത്കരണവും ആ സമൂഹത്തെ സാമ്പത്തികമായും രാഷ്ട്രീയമായും എങ്ങനെ തകർത്തുവെന്ന് അന്വേഷിക്കുന്ന ‘സോഷ്യൽ ജെനോസൈഡ്’ തുടങ്ങിയ രാഷ്ട്രീയ ചിത്രങ്ങളിലൂടെ ചലച്ചിത്രചരിത്രത്തിലെ ശ്രദ്ധേയനായി.
ഒക്ടാവിയോ ഗെറ്റിനോയ്‌ക്കൊപ്പം സോളനാസ് " ടൊവാർഡ് എ തേർഡ് സിനിമ" എന്ന പ്രകടനപത്രിക എഴുതി. ഹോളിവുഡ് സിനിമയെയും യൂറോപ്യൻ ഓട്ടൂർ സിനിമയെയും എതിർക്കുന്ന ഒരു രാഷ്ട്രീയ മൂന്നാം സിനിമ എന്ന ആശയം വികസ്വര രാജ്യങ്ങളിൽ പല ചലച്ചിത്ര പ്രവർത്തകർക്കും പ്രചോദനമായി.
1976 ൽ സോളനാസ്, പാരീസിൽ പ്രവാസിയായി. 1983 ൽ ജനാധിപത്യത്തിന്റെ വരവോടെയാണ് അർജന്റീനയിലേക്ക് മടങ്ങിയത്.
രാഷ്ട്രീയ പ്രവർത്തനം
[തിരുത്തുക]രാഷ്ട്രീയ സിനിമകൾ നി‍ർമ്മിക്കുന്ന അദ്ദേഹം അർജന്റീന പ്രസിഡന്റ് കാർലോസ് മെനമിനെ പരസ്യമായി വിമർശിച്ചിരുന്നു. അത്തരമൊരു പരസ്യ വിമർശനത്തിന് മൂന്ന് ദിവസത്തിന് ശേഷം 1991 മെയ് 21 ന് സോളാനസിന്റെ കാലിൽ ആറ് തവണ വെടിയേറ്റു. ആക്രമണത്തിലും വൈകല്യത്തിലും തളരാതെ സോളനാസ് രാഷ്ട്രീയത്തിൽ കൂടുതൽ ഇടപഴകുകയും ബ്യൂണസ് അയേഴ്സിന്റെ സെനറ്ററായി തെരഞ്ഞെടുക്കപ്പെടുകയും ചെയ്തു, 1992 ൽ 7% വോട്ട് നേടി. ഒരു വർഷത്തിനുശേഷം അദ്ദേഹം ഫ്രെണ്ടെ ഗ്രാൻഡെ പട്ടികയിൽ ദേശീയ ഡെപ്യൂട്ടി ആയി തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ടു.
2005-ൽ പുറത്തിറങ്ങിയ ലാ ഡിഗ്നിഡാഡ് ഡി ലോസ് നാഡീസും 2008-ൽ പുറത്തിറങ്ങിയ ലാ എൽട്ടിമ എസ്റ്റാസിയനും ഉൾപ്പെടെ സോളനാസ് രചനയും സംവിധാനവും തുടരുന്നു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ മകൻ ജുവാൻ സോളനാസ് പ്രശസ്ത ചലച്ചിത്ര സംവിധായകനാണ്.
2007 ഒക്ടോബറിൽ, ആധികാരിക സോഷ്യലിസ്റ്റ് പാർട്ടിയുടെ 2007 ലെ അർജന്റീന പൊതുതെരഞ്ഞെടുപ്പിൽ സോളനാസ് പ്രസിഡന്റ് സ്ഥാനാർത്ഥിയായിരുന്നു. 1.58% വോട്ട് നേടി അദ്ദേഹം ഏറ്റവും കൂടുതൽ വോട്ട് ലഭിച്ച അഞ്ചാമത്തെ സ്ഥാനാർത്ഥിയായി.
ജൂൺ 28 ന് നടന്ന പാർലമെന്റ് തെരഞ്ഞെടുപ്പിൽ സോളനാസ് ബ്യൂണസ് അയേഴ്സിന്റെ ദേശീയ ഡെപ്യൂട്ടി ആയി തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ടു, കാരണം അദ്ദേഹത്തിന്റെ പാർട്ടി പ്രോയ്ക്റ്റോ സുർ 24.2 ശതമാനം വോട്ടുകൾ നേടി നഗരത്തിലെ രണ്ടാമത്തെ ശക്തിയായി. 2013 ൽ സോളനാസ് ദേശീയ സെനറ്ററായി തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ടു, 2013-2019 കാലയളവിൽ ബ്യൂണസ് അയേഴ്സ് സിറ്റിയെ പ്രതിനിധീകരിച്ചു.
ലൈഫ് ടൈം അച്ചീവ്മെൻറ് പുരസ്കാരം
[തിരുത്തുക]24ാമത് കേരള രാജ്യാന്തര ചലച്ചിത്രമേള 2019 ൽ ലൈഫ് ടൈം അച്ചീവ്മെൻറ് പുരസ്കാരം ലഭിച്ചു.
ഫിലിമോഗ്രാഫി
[തിരുത്തുക]- സെഗുയർ ആൻഡാൻഡോ (1962) (ഹ്രസ്വ)
- റിഫ്ലെക്സിയൻ സിയുഡഡാന (1963) (ഹ്രസ്വ)
- ലാ ഹോറ ഡി ലോസ് ഹോർനോസ് (ചൂളകളുടെ മണിക്കൂർ) (1968)
- അർജന്റീന, മയോ ഡി 1969: ലോസ് കാമിനോസ് ഡി ലാ ലിബറേഷ്യൻ (1969)
- പെറോൺ, ലാ റിവോളൂസിയൻ ജസ്റ്റിസിയലിസ്റ്റ (1971)
- പെറോൺ: realización política y doctrinaria para la toma del poder (1971)
- ലോസ് ഹിജോസ് ഡി ഫിയറോ (1972)
- ലാ മിരാഡ ഡി ലോസ് ഒട്രോസ് (1980) ഫ്രാൻസിലെ പാരീസിൽ ചിത്രീകരിച്ചു
- എൽ എക്സിലിയോ ഡി ഗാർഡൽ (ടാംഗോസ്) (1985)
- സർ (1988)
- എൽ വയജെ (1992)
- ലാ ന്യൂബ് (1998)
- അഫ്രോഡിറ്റ, എൽ സാബർ ഡെൽ അമോർ (2001)
- മെമ്മോറിയ ഡെൽ സാക്വിയോ (2004)
- ലാ ഡിഗ്നിഡാഡ് ഡി ലോസ് നാഡീസ് (2005)
- അർജന്റീന ലേറ്റന്റ് (2007)
- ലാ പ്രിക്സിമ എസ്റ്റാസിയൻ (2008)
- ലാ ടിയറ സുബ്ലെവാഡ (2009)
ഉദ്ധരണികൾ
[തിരുത്തുക]“ഒരു പുതിയ സിനിമ പൂർണ്ണമായും സിസ്റ്റത്തിന് പുറത്ത് നിർമ്മിക്കാനുള്ള സാധ്യത ചലച്ചിത്ര പ്രവർത്തകർക്ക് സ്വയം സംവിധായകരിൽ നിന്ന് മൊത്തം ചലച്ചിത്ര പ്രവർത്തകരായി മാറാൻ കഴിയുമോ എന്നതിനെ ആശ്രയിച്ചിരിക്കുന്നു. ഒരു ഫിലിം ടെക്നീഷ്യൻ ആകാതെ, നിർമ്മാണം കൈകാര്യം ചെയ്യാൻ കഴിവില്ലാതെ ആർക്കും മൊത്തം ചലച്ചിത്രകാരനാകാൻ കഴിയില്ല. " [2]
അവലംബം
[തിരുത്തുക]- ↑ "21st Moscow International Film Festival (1999)". MIFF. Archived from the original on 2013-03-22. Retrieved 2013-03-23.
- ↑ "Program in Film and Video". calarts.edu. Retrieved 23 April 2011.
കൂടുതൽ വായനയ്ക്ക്
[തിരുത്തുക]- ഫെർണാണ്ടോ സോളനാസും ഒക്ടാവിയോ ഗെറ്റിനോയും, "ഒരു മൂന്നാം സിനിമയിലേക്ക്": സിനിമകളും രീതികളും. ആൻ ആന്തോളജി, എഡിറ്റ് ചെയ്തത് ബിൽ നിക്കോൾസ്, യൂണിവേഴ്സിറ്റി ഓഫ് അരിസോണ പ്രസ്സ് 1976, പേജ് 44-64
- ജെസീക്ക സ്റ്റൈറ്റ്സ് മോർ. ട്രാൻസിഷൻ സിനിമ: പൊളിറ്റിക്കൽ ഫിലിം മേക്കിംഗും 1968 മുതൽ അർജന്റീന ഇടതുപക്ഷവും. പിറ്റ്സ്ബർഗ്, 2012.