Piacenzium
| Ärathem Ära |
System Periood |
Serie Epoch |
Stoop Öller |
≈ Öller (Mya) |
|---|---|---|---|---|
| K Ä N O Z O I K U M |
höger | höger | höger | jünger |
| Neogen | Pliozän | Piacenzium | 2,588–3,6 | |
| Zancleum | 3,6–5,332 | |||
| Miozän | Messinium | 5,332–7,246 | ||
| Tortonium | 7,246–11,608 | |||
| Serravallium | 11,608–13,65 | |||
| Langhium | 13,65–15,97 | |||
| Burdigalium | 15,97–20,43 | |||
| Aquitanium | 20,43–23,03 | |||
| deeper | deeper | deeper | öller |
Dat Piacenzium is de middlere chronostratigraafsche Stoop vun’t Pliozän in’t Neogen. Se ümfaat ruchweg de Tietduer vun 3,6 (± 0,005) Millionen bit 2,588 (± 0,005) Millionen Johren vör hüüt. Vör disse Stoop liggt dat Zancleum. Aflöst warrt se vun’t Gelasium, de böverste un jüngste Stoop vun’t Pliozän.
Naam
[ännern | Bornkood ännern]De Naam vun de Stoop is afleidt vun de italieenschen Stadt Piacenza. De Stoop sülvst as ok de Naam sünd 1858 vun den Swiezer Geoloog Karl Mayer-Eymar vörslahn worrn. De „Global Stratotype Section and Point“ (GSSP – dat is ruchweg dat sülve as en Tyypprofil) liggt bi Punta Piccola op dat Eiland Sizilien.
Definitschoon
[ännern | Bornkood ännern]As de ünnere Grenz vun’t Piacenzium is de Basis vun de magneetsche Poloritäts-Chronozoon C2An (Gauss-Chronozoon) fastleggt worrn, wat tietgliek liggt mit dat Utstarven vun de planktoonschen Foraminiferen-Orden Globorotalia margaritae un Pulleniatina primalis. Na baven is de Grenz defineert dör de Isotopen-Stoop 103 un de Basis vun de magneetschen Polaritäts-Chronozoon C2r (Matuyama-Chronozoon.) Doröver leegt de Utstarvhorizonten vun de kalkigen Nanoplankton-Ornen Discoaster pentaradiatus un Discoaster surculus.
Literatur
[ännern | Bornkood ännern]- Felix Gradstein, Jim Ogg, Jim & Alan Smith: A Geologic timescale. Cambridge University Press 2004 ISBN 9780521786737
- Karl Mayer-Eymar: Versuch einer neuen Klassifikation der Tertiär-Gebilde Europa’s. Verhandlungen der Schweizerischen Naturforschenden Gesellschaft . (Johrsversammeln in Trogen, 17.-19. August 1857), S.70–71 et 165–199, Tabell Basel 1858.
- Hans Murawski & Wilhelm Meyer: Geologisches Wörterbuch. 10., nee bearb. u. w. Opl., 278, Enke Verlag, Stuttgart 1998 ISBN 3-432-84100-0.
- Davide Castradori, Domenico Rio, Frederik J. Hilgen und Lucas J. Lourens: The Global Standard Stratotype section and Point (GSSP) of the Piacenzian Stage (Middle Pliocene). Episodes, 21(2): 88-93, Beijing 1998, ISSN 0705-3797.
Weblenken
[ännern | Bornkood ännern]- Deutsche Stratigraphische Kommission (Rgv.) (2002): Stratigraphische Tabelle von Deutschland 2002. ISBN 3-00-010197-7 - PDF (Groot)
- GeoWhen Database
- Norges Network of offshore records of geology and stratigraphy
- Overview of Global Boundary Stratotype Sections and Points (GSSP’s) vun Jim Ogg