ASV Apeldoornse Boys is een Nederlandse amateurvoetbalclub uit Apeldoorn.
| a.s.v. Apeldoornse Boys
|
| Naam
|
Apeldoornsche Sportvereeniging Apeldoornse Boys
|
| Bijnaam
|
De Wapendragers, De Boys, Trots van Zuid
|
| Opgericht
|
23 oktober 1918
|
| Plaats
|
Apeldoorn Apeldoorn
|
| Complex
|
Sportpark Malkenschoten
|
| Aantal velden
|
3
|
| Kledingmerk
|
Robey
|
| Competitie
|
Vierde Klasse D zaterdag (2024/25)
|
|
|
|
|
Het eerste elftal heeft van 1918 tot 2022 zijn wedstrijden gespeeld op zondagmiddag en kwam in het seizoen 2021/22 uit in de Vierde klasse zondag. Gedurende dit seizoen heeft de vereniging gekozen om vanaf het seizoen 2022/23 naar zaterdagcompetitie over te gaan, waar zij dat seizoen uitkomen in de Vierde klasse zaterdag.
De vereniging behoort tot de drie oudste sportverenigingen van Apeldoorn. 'De Boys' spelen sinds de jaren '20 met het 'wapen van Apeldoorn' als clubembleem, en worden in de trotse volksmond daarom 'De Wapendragers' genoemd.
De club speelt sinds eind jaren '70 van de twintigste eeuw op sportpark Malkenschoten in Apeldoorn Zuid, waar zij in het verleden vijf velden ter beschikking had waarmee ze tot de grootste verenigingen van Apeldoorn behoorde. Later zijn er twee velden door de gemeente Apeldoorn genaast ten behoeve van de aanleg van een woonwagenkamp. In die tijd is ook besloten om op het hoofdveld kunstgras aan te leggen.
Historie
De historie van de vereniging gaat terug naar ruime vóór 1918: al voor 1913 voetbalde onder de naam 'vv Hercules'. een groepje jongens en jongemannen Zij speelden in rode shirts en witte broeken, en kwamen zo nu en dan uit in de Apeldoornsche Voetbalbond (AVB).
De wedstrijden werden veelal gespeeld op velden in de buurt van De Wormen (omgeving Ravenweg) in Apeldoorn Zuid, maar ze deelden ook geregeld een veld met o.a. AGOSV op de boerderij 'De Westeneng' van boer Houtjes (omgeving Houtjesdorp, Westenenkenpark en de Houtstraat). Enkele 'thuiswedstrijden' werden zelfs buiten de wijk gespeeld.
Net als in heel Nederland, kreeg de politieke beweging 'Allen Weerbaar' ook in het dorp Apeldoorn voet aan de grond. Dit resulteerde in 1913 o.a. in het oprichten van de gelijknamige voetbalvereniging 'vv Allen Weerbaar'. Zij speelde in zwart-wit gestreepte shirts en zwarte broeken.
Omdat de organisatie achter 'Allen Weerbaar' vooral de politieke agenda had om jeugdig Nederland 'weerbaar en strijdbaar' te maken tegen de onzekere situatie in Europa, bleek bij het naderen van het einde van WOI dat de neutraliteit van Nederland géén levensvatbaarheid gaf aan de politieke beweging erachter. Meerdere verenigingen in het land, waaronder 'vv Allen Weerbaar' te Apeldoorn, verloren hierdoor hun levensader en raakten in verval.
De verenigingen 'vv Hercules' en 'vv Allen Weerbaar' speelden geregeld tegen elkaar en beide groeiden in hun beste jaren uit tot verenigingen met minstens twee teams in de Apeldoornsche Voetbalbond. Eind oktober 1918 besloten de resterende leden van 'vv Allen Weerbaar' het gesprek aan te gaan met de leden van 'vv Hercules'.
Ondanks de onduidelijke oorsprong van 'vv Hercules' besloten de leden van 'vv Allen Weerbaar' zich aan te sluiten bij het 'vv Hercules' van o.a. de heren. Dekker, Veldhuis en Van Duren.
De vereniging werd hierna (pas) officieel opgericht op woensdag 23 oktober 1918 als 'vv Hercules', spelend in rode shirts, witte broeken en rode kousen.
Na het intreden van de Geldersche Voetbalbond (GVB) werd de vereniging in 1921 verzocht haar naam te veranderen, omdat er elders al een vereniging uitkwam onder de naam 'Hercules' en deze haar oorspronkelijke oprichtingsdatum wél kon bewjzen.
De leden kozen voor de naam 'vv Apeldoornsche Boys', spelend in witte shirts, zwarte broeken en rood(gele) kousen. De keuze voor dit tenue was simpelweg te herleiden tot het beperkte budget dat de leden hadden om het geheel aan te schaffen. Witte katoenen shirts en zwarte broeken waren de meest eenvoudig te verkrijgen kledij. Men vond dat de clubkleuren toch wél in het tenue hoorde en gekleurde kousen waren te bekostigen. Enkele jaren later werden er knoopjes in de shirts gestikt waarmee het clubembleem op het shirt geklikt kon worden, en er weer afgehaald kon worden voorat het shirt gewassen werd. Aldus werd schade aan het 'dure' clubembleem voorkomen.
In het seizoen 1938/1939 werd de eerste selectie kampioen in de hoogste klasse van de GVB, waarna de promotie/degradatie poule met 'vv Eilermark' en 'sv Almelo' ruimschoots gewonnen werd door 'De Boys'. Hierna volgde naar de landelijke 2de Klasse A, destijds het tweede niveau van voetbal in Nederland.
Wegens de mobilisatie en de daaropopvolgende oorlog ging deze competitie niet door, en speelde men de noodcompetitie in Afdeling 3C met Hattem, Heerde, KHC, PEC Zwolle, Robur et Velocitas, ZAC en Zwolsche Boys.
Het volgende seizoen, 1940/1941, in de 2de Klasse Oost C, bleek te zwaar voor de gehavende Apeldoornsche Boys. In de competitie met Vitesse, Theole, VV Rheden, SCH, Robur et Velocitas, TEC Tiel, WVC en De Treffers eindigde 'De Boys' met 1 punt minder als laatste en degradeerde.
De vereniging heeft een aantal bekende namen voortgebracht. In de jaren '30 waren dat bijv. Pilip (Flip) de Jong en Wout Kuijt. Beide werden regelmatig opgeroepen voor het Nederlands elftal. De meest bekende van hen is 'Mr. Vittesse II' Edward Sturing, die na zijn actieve carrière nog steeds spelend lid is bij Apeldoornse Boys.
Ook voetballers als Peter Ressel, Peter Bosz en Frank Berghuis hebben hun jeugd doorgebracht bij 'De Boys'.
Apeldoorn
