Paddy Driver
Paddy Driver (Johannesburg, 13 mei 1934) is een voormalig auto- en motorcoureur.
Paddy Driver reed in het begin van de jaren zestig eerst wegraces met motorfietsen, voordat hij in 1964 op vier wielen overstapte.
Motorcarrière
[bewerken | brontekst bewerken]Paddy Driver debuteerde als privérijder met Norton Manx-motoren in het seizoen 1958 in het wereldkampioenschap wegrace. In het seizoen 1959 scoorde hij zijn eerste WK-punten in de Franse Grand Prix. In het seizoen 1961 kreeg hij twee verzoeken om als fabrieksrijder op te treden. Allereerst van Suzuki, samen met Alistair King en Hugh Anderson. De 250cc-Suzuki RV 61 was echter te traag en onbetrouwbaar. De machine scoorde geen enkel punt in dit seizoen. Bianchi gaf hem een 350cc-tweecilinder voor de GP des Nations, maar hij haalde de finish niet. In die Grand Prix scoorde hij wel zijn eerste podiumplaats: derde in de 500cc-race. In het seizoen 1962 reed hij ook met een EMC in de 125cc-klasse. Hij werd derde in de GP van België. Het seizoen 1963 was zijn laatste met de verouderde Nortons. De 500cc-Matchless G50 presteerde steeds beter en ook Paddy Driver schafte zo'n machine aan, tegelijk met de vrijwel identieke 350cc-AJS 7R "Boy Racer". Met die machines reed hij zijn beste resultaten: in het seizoen 1964 eindigde hij als vijfde in het 500cc-kampioenschap en in het seizoen 1965 werd hij zelfs derde. Dat was ook het hoogst mogelijke resultaat, want de fabrieks-MV Agusta 500 4C's van Mike Hailwood en Giacomo Agostini waren niet te verslaan. Halverwege het seizoen 1966 maakte hij bekend te stoppen met motorraces.
Autocarrière
[bewerken | brontekst bewerken]In de Europese winter ging hij terug naar Zuid-Afrika, waar hij in 1964 voor het eerst deelnam aan autoraces. Met een Lotus 24-BRM werd hij zevende bij de Rand Grand Prix in Kyalami en deed een poging zich voor het eerst voor de Grand Prix van Zuid-Afrika in de Formule 1 te kwalificeren. De onderneming eindigde met een afgeschreven wagen in de laatste training en Driver kon wegens gebrek aan een reservewagen niet aan de race deelnemen. Vanaf 1969 reed hij weer autoraces en had successen in de sportwagens en bestuurde een Lotus 72-Cosworth bij de Grand Prix van Zuid-Afrika in 1974. Tot in de jaren tachtig streed hij in toerwagenraces met auto's van Mazda.
Wereldkampioenschap wegrace resultaten
[bewerken | brontekst bewerken](Races in cursief geven de snelste ronde aan)
Externe link
[bewerken | brontekst bewerken]- (en) Paddy Driver op de officiële website van het wereldkampioenschap wegrace