Naar inhoud springen

Ashleigh Moolman-Pasio

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Ashleigh Moolman-Pasio
Moolman-Pasio in de Boels Ladies Tour 2019
Moolman-Pasio in de Boels Ladies Tour 2019
Persoonlijke informatie
Volledige naam Ashleigh Moolman-Pasio
Bijnaam Ash
Geboortedatum 9 december 1985
Geboorteplaats Pretoria, Vlag van Zuid-Afrika Zuid-Afrika
Lengte 163 cm
Gewicht 49 kg
Sportieve informatie
Huidige ploeg AG Insurance-Soudal Quick-Step
Specialisatie(s) klimmen en tijdrijden
Ploegen
2008-2009
2010-2013
2014
2015-2018
2019-2020
2021-2022
2023-2024
Toyota Cycling Team
Lotto-Belisol Ladies
Hitec Products
Cervélo-Bigla
CCC-Liv
Team SD Worx
AG Insurance-Soudal Quick-Step
Beste prestaties
Gent-Wevelgem 7e (2018)
Ronde van Vlaanderen 4e (2018)
Amstel Gold Race 7e (2022, 2024)
Luik-Bastenaken-Luik 4e (2018, 2022)
Ronde van Italië 2e (2018, 2021)
1 etappezege
WK op de weg 8e (2019)
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Ashleigh Moolman-Pasio (Pretoria, 9 december 1985) is een Zuid-Afrikaans wielrenster die sinds 2023 voor de Belgische wielerploeg AG Insurance-Soudal Quick-Step rijdt. Ze werd meerdere keren Zuid-Afrikaans en Afrikaans kampioene. Ook won ze brons op de Gemenebestspelen 2014 in Glasgow. Moolman is getrouwd met triatleet Carl Pasio en rijdt sindsdien onder de naam "Moolman-Pasio".

Ashleigh Moolman studeerde scheikunde[1] aan de Universiteit van Stellenbosch, waar ze haar wielertalent ontdekte. Aanvankelijk deed ze aan triatlon, maar concentreerde zich later op wielrennen. In 2009 studeerde ze af en in 2010 reed ze haar eerste profseizoen in Europa, bij de Belgische wielerploeg Lotto-Belisol Ladies. In dat jaar werd ze 17e in haar eerste Giro-deelname, maar brak ze wel driemaal haar sleutelbeen.[2] In 2011 werd ze voor het eerst Afrikaans kampioene op de weg en tijdens het wereldkampioenschap in Kopenhagen eindigde ze in de top 30 in zowel de weg- als tijdrit.

Olympische tijdrit in Londen 2012.

In 2012 werd ze voor het eerst nationaal Zuid-Afrikaans kampioene op de weg. Ze won het bergklassement van de GP Elsy Jacobs, werd vijfde in de Waalse Pijl en werd tiende in de Giro Donne. In augustus kwam ze uit voor Zuid-Afrika bij de wegwedstrijd tijdens de Olympische Zomerspelen 2012 in Londen. Hier finishte ze als zestiende.[3] Op het onderdeel individuele tijdrit eindigde ze op de 24e plaats.[4] In september werd ze twaalfde tijdens het WK op de weg in Valkenburg, op ruim vier minuten achter winnares Marianne Vos. In november won ze tijdens het continentaal kampioenschap zowel de weg- als de tijdrit.

In 2013 werd ze zowel tweevoudig nationaal als tweevoudig continentaal kampioene. Ze werd derde in de Waalse Pijl, achtste in de Giro en werd voor het derde jaar op rij tweede in de Tour de l'Ardèche; de eerste twee keren achter Emma Pooley en de laatste keer achter Tatiana Antoshina, met slechts 13 seconden verschil.

Na vier jaar bij Lotto-Belisol Ladies, kwam ze in 2014 uit voor het Noorse Hitec Products. Ze won dat jaar brons in de wegrit op de Gemenebestspelen 2014 in Glasgow achter Elizabeth Armitstead en Emma Pooley.

In 2015 stapte ze over naar het Zwitserse Bigla Pro Cycling Team. Ze werd in februari in één week tijd tweevoudig nationaal kampioene en zelfs drievoudig continentaal kampioene; naast de weg- en tijdrit, won ze ook de ploegentijdrit met Zuid-Afrika. In het voorjaar werd ze vierde in de Strade Bianche en de Waalse Pijl en ze werd tiende in de Ronde van Vlaanderen en de Trofeo Alfredo Binda. In juni won ze de driedaagse Auensteiner Radsporttage en werd in de vijfdaagse Emakumeen Bira met één seconde verschil verslagen door Katarzyna Niewiadoma. In juli finishte ze in vier etappes van de Giro op het podium en werd hierdoor vierde op ruim twee minuten achter winnares Anna van der Breggen. In oktober werd ze met vijf seconden verslagen door Elisa Longo Borghini in de tweede editie van de Giro dell'Emilia. Hierdoor werd ze zesde in de UCI-ranglijst, als eerste Zuid-Afrikaanse in de top tien.[5]

Podium Emakumeen Bira 2016.
3e in de Holland Hills Classic 2016.

Net als in 2015 behaalde ze in 2016 het podium in de Emakumeen Bira, werd ze tweede in de Giro dell'Emilia (wederom achter Longo Borghini) en won ze de Auensteiner Radsporttage. Ze werd derde in de Holland Hills Classic en tweede in The Women's Tour, op elf seconden achter Armitstead. In augustus kwam Moolman uit op de Olympische Zomerspelen 2016 in Rio de Janeiro; ze werd tiende in de wegrit en twaalfde in de tijdrit. Ze won twee etappes en het eind- en puntenklassement in de Giro della Toscana en met haar ploeg Cervélo-Bigla werd ze tweede in de Open de Suède Vårgårda en derde in het wereldkampioenschap ploegentijdrit in Doha, Qatar. In de tijdrit werd ze 18e en in de wegwedstrijd 26e. Eén week later, op 23 oktober, kwam ze zwaar ten val in de Chrono des Nations, terwijl ze met de snelste tussentijd op koers naar winst lag. Ze brak haar heup toen ze op een stilstaande politiemotor klapte, die gestopt was voor een eerder gevallen renster.[6]

Op 9 februari 2017, ruim drie maanden na haar val, maakte ze haar rentree: ze won het Zuid-Afrikaans kampioenschap tijdrijden. In de wegwedstrijd werd ze derde, net als in de Setmana Ciclista Valenciana. In het eerste volledige Ardense drieluik voor vrouwen eindigde ze telkens in de top tien.[7] Eén week later won ze de proloog in de GP Elsy Jacobs en werd derde in het eindklassement op zeven seconden achter de winnares, thuisrijdster Christine Majerus. Drie weken later won ze de slotrit in de Baskische Emakumeen Bira en nam daarmee de punten-, berg- en leiderstrui over van de Orica-rensters Katrin Garfoot en Annemiek van Vleuten.[8] In de week erna, op 26 en 27 mei, won ze beide wedstrijden van de GP Plumelec-Morbihan.[9] Na enkele top-10 uitslagen in The Women's Tour ging ze als een van de favorieten van start in de Giro Rosa, maar moest voor de 3e etappe opgeven wegens ziekte.[10]

In het voorjaar van 2018 reed Moolman-Pasio zeven voorjaarsklassiekers. Op de 18e plek in de Amstel Gold Race na, eindigde ze in alle wedstrijden in de top tien; zowel in de Ronde van Vlaanderen als in Luik-Bastenaken-Luik behaalde ze de vierde plaats en in de Waalse Pijl eindigde ze zelfs op het podium met de tweede plek.[11]

Op 9 december 2020 won Moolman-Pasio het WK Zwift eSports vrouwen en werd daarmee de eerste wereldkampioene eCycling ooit.[12] Op 10 juli 2021 won ze de koninginnenrit in de Giro Donne.[13]

Moolman-Pasio in de Tour de France Femmes 2022.

In februari 2022 gaf Moolman-Pasio aan dat 2022 haar laatste seizoen zal zijn. Een half jaar later kwam ze terug op haar beslissing na haar deelname aan de eerste Tour de France Femmes 2022, waar ze in de laatste etappe niet meer van start ging wegens ziekte.[14] Ze maakte bekend in 2023 uit te komen voor AG Insurance NXTG.[15] Hier kan ze als kopvrouw rijden in de grote ronden, met als hoofddoel te proberen de Tour de France te winnen. [1]

2009
Zilver Zuid-Afrikaans kampioenschap op de weg
2011
Goud Afrikaans kampioene op de weg
Zilver Afrikaans kampioenschap tijdrijden
Zilver Zuid-Afrikaans kampioenschap tijdrijden
2012
Zuid-Afrikaans kampioene op de weg
Zilver Zuid-Afrikaans kampioenschap tijdrijden
Goud Afrikaans kampioene op de weg
Goud Afrikaans kampioene tijdrijden
Bergklassement GP Elsy Jacobs
4e etappe Ronde van de Vrijstaat
2e etappe (tijdrit) Tour de l'Ardèche
2013
Zuid-Afrikaans kampioene op de weg
Zuid-Afrikaans kampioene tijdrijden
Goud Afrikaans kampioene op de weg
Goud Afrikaans kampioene tijdrijden
Boels Rental Hills Classic
2014
Zuid-Afrikaans kampioene op de weg
Zuid-Afrikaans kampioene tijdrijden
Brons Commonwealth Games, wegrit
2015
Zuid-Afrikaans kampioene op de weg
Zuid-Afrikaans kampioene tijdrijden
Goud Afrikaans kampioene op de weg
Goud Afrikaans kampioene tijdrijden
Goud Afrikaans kampioene ploegentijdrit
Eindklassement Auensteiner–Radsporttage
3e etappe en bergklassement
2016
Eindklassement Auensteiner–Radsporttage
Etappe 2B
Eindklassement Giro della Toscana
Proloog en 2e etappe
2017
Zuid-Afrikaans kampioene tijdrijden
Brons Zuid-Afrikaans kampioenschap op de weg
Proloog GP Elsy Jacobs
Eindklassement Emakumeen Bira
Punten- en bergklassement Emakumeen Bira
5e etappe Emakumeen Bira
La Classique Morbihan
GP Plumelec-Morbihan
Eindklassement Giro della Toscana
2e etappe
2018
Bergklassement Setmana Ciclista Valenciana
La Classique Morbihan
GP Plumelec-Morbihan
2019
Emakumeen Nafarroako Klasikoa
Goud Afrikaanse Spelen tijdrijden
2020
Zuid-Afrikaans kampioene tijdrijden
Zuid-Afrikaans kampioene op de weg
2021
9e etappe Ronde van Italië
2022
Eindklassement Ronde van Romandië
2e etappe
2023
3e etappe Setmana Ciclista Valenciana
Emakumeen Saria
1e etappe Ronde van de Pyreneeën
Puntenklassement Ronde van de Pyreneeën
2024
Goud Afrikaans kampioene op de weg

Kampioenschappen en Giro

[bewerken | brontekst bewerken]
Wedstrijd 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022
Zuid-Afrikaanse kampioenstrui Zuid-Afrikaans kampioen op de weg Zilver 18ª Goud Goud Goud Goud Brons Goud Goud
Zuid-Afrikaanse kampioenstrui Zuid-Afrikaans kampioen tijdrijden Zilver Zilver Goud Goud Goud Goud Goud
Afrikaans kampioenschap op de weg Goud Goud Goud Goud
Afrikaans kampioenschap tijdrijden Zilver Goud Goud Goud
Giro Donne 17ª 13ª 10ª 13ª dnf Zilver Zilver
WK op de weg 23ª 12ª 22ª 20ª 14ª 26ª dnf 17ª 56ª 11ª 11ª
WK tijdrijden 30ª 18ª 32ª 16ª
Olympische wegrit / Gemenebestspelen 16ª Brons 10ª 13ª 11ª
Olympische tijdrit / Gemenebestspelen 24ª 15ª 12ª

Klassiekers en kleine rondes

[bewerken | brontekst bewerken]
Jaar Gent-Wevelgem Ronde van Vlaanderen Amstel Gold Race Luik-Bast.‑Luik Waalse Pijl Bretagne Classic Strade Bianche WK op de weg
2009
2010 40e
2011 42e 11e 23e
2012 5e 15e 12e
2013 Brons ↑ 18e 22e
2014 21e 5e 15e 20e
2015 10e 4e 4e 4e 14e
2016 44e 31e opgave opgave uitgesl. 26e
2017 31e 14e 9e 6e 6e 11e 18e opgave
2018 7e 4e 18e 4e Zilver ↑ 8e 8e 17e
2019 28e 59e 16e opgave 7e 91e 6e 8e
2020 30e 16e 6e 56e
2021 9e 7e 12e 9e 11e 11e
2022 7e 4e 4e Brons ↑ 11e
2023 35e 8e 19e 6e 11e 12e 15e
2024 7e 41e 5e 17e 36e
Resultaten in kleinere rondes
Jaar Elsy Jacobs Emakumeen Bira /
Itzulia Women
Tour de l'Ardèche Auensteiner Radsporttage Giro della Toscana
2009 37e
2010 11e opgave
2011 6e Zilver opgave
2012 11eBergklassement opgave Zilver (1)
2013 18e opgave Zilver
2014 17e 4e
2015 7e Zilver EindklassementBergklassement(1)
2016 4e Brons Eindklassement (1) EindklassementPuntenklassement (2)
2017 Brons (1) EindklassementPuntenklassementBergklassement (1) EindklassementPuntenklassementBergklassement (1)
2018 8e 6e
2019
2020
2021
2022 17e

NB: Tussen haakjes het aantal etappezeges.