Naar inhoud springen

Ben Hermans

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Ben Hermans
Hermans in de Ronde van Italië 2018
Persoonlijke informatie
Geboortedatum 8 juni 1986
Geboorteplaats Hasselt, België
Lengte 186 cm
Sportieve informatie
Discipline(s) Weg
Specialisatie(s) Klimmer, knecht
Amateurploegen
1998–2000
2001–2003
2004
2005–2006
2007–2008
Sport en Steun Leopoldsburg
ZLWC St-Truiden
Avia Team
Wielergroep Beveren 2000
Cyclingteam DAVO
Ploegen
2009
2010–2013
2014–2017
2018–2023
2024
Topsport Vlaanderen
RadioShack Leopard
BMC Racing Team
Israel-Premier Tech
Cofidis
Beste prestaties
Amstel Gold Race 8e (2011)
Ronde van Lombardije 9e (2020)
Ronde van Spanje 14e (2016)
Overige
Zeges:  
Circuit de Wallonie
Trofeo Inca
Brabantse Pijl
Ronde van Oman
Ronde van Oostenrijk
Ronde van Utah
2008
2008
2015
2017
2018, 2019
2019
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Ben Hermans (Hasselt, 8 juni 1986) is een Belgisch wielrenner die anno 2024 rijdt voor Cofidis.

Hermans debuteerde in het profpeloton in 2009, bij Topsport Vlaanderen-Mercator. Het jaar daarvoor reed hij zich al in de kijker door onder meer Circuit de Wallonie te winnen. In het daaropvolgende seizoen vertrok hij naar het Amerikaanse Team RadioShack van ploegleider Johan Bruyneel, hij zou tot en met het seizoen 2013 voor het team uitkomen. Hij zou in die jaren uitgroeien tot een begenadigd tijdrijder. Hij werd zowel in 2011 als 2012 Belgisch vice-kampioen op het Belgisch kampioenschap, dit achter respectievelijk Philippe Gilbert en Kristof Vandewalle. In 2010 leerde het grote publiek hem ook kennen door de koninginnenrit van de Ronde van België te winnen. In deze heuvelrit was hij samen met Stijn Devolder ontsnapt, ze werkten goed samen en Hermans mocht de rit winnen want Devolder zou hierdoor de Ronde winnen. Het daaropvolgende seizoen won hij de Trofeo Inca door zijn twee Spaanse metgezellen in de spurt te verslaan.

In 2014 vertrok Hermans naar BMC Racing Team. Na een degelijk eerste seizoen kende Hermans in 2015 een persoonlijk topseizoen. Hermans, die doorgaans de rol van knecht vervulde, won dat seizoen verschillende koersen, met als hoogtepunt zijn overwinning in de Brabantse Pijl. Daarnaast behaalde hij ereplaatsen in onder meer de Ronde van Oostenrijk en de Ronde van Polen.

Op 31 juli 2017 kwam Hermans zwaar ten val tijdens de derde etappe van de Ronde van Polen. Hermans brak zijn borstbeen, rechterpols, grote linkerteen en drie tanden. Daarnaast liep hij veel kneuzingen en schaafwonden op, onder meer in zijn gezicht.

In 2018 maakte Hermans de overstap naar Israel Cycling Academy met de garantie op een eigen programma en op het kopmanschap in de Ronde van Italië. Namens deze ploeg zegevierde hij in onder andere de Ronde van Utah en de Ronde van de Apennijnen. Voor het seizoen van 2024 maakte hij de overstap naar de Franse wielerploeg Cofidis.

Overwinningen

[bewerken | brontekst bewerken]
2001
Terkoest
2002
Limburgs kampioen wegwielrennen, nieuwelingen
Limburgs kampioen tijdrijden, nieuwelingen
Herderen
Ulbeek
1e etappe Dwars door het land van Herve
Meeswijk
2e etappe Sint-Martinusprijs
SVS wielertrofee Zolder
2003
Beker van België
Tour du Condroz
Limburgs kampioen wegwielrennen, junioren
Trognée
Jemeppe
2004
Belgisch kampioenschap tijdrijden voor junioren
Limburgs kampioen tijdrijden, junioren
2e etappe Ronde van Maquis
Eindklassement Ronde van Maquis
Leuze-en-Hainaut (individuele tijdrit)
2006
Jongerenklassement Ronde van de Isard
Limburgs kampioen wegwielrennen
Thimister
Sint-Pieters-Leeuw
2007
Limburgs kampioen tijdrijden, beloften
2008
Circuit de Wallonie
GP des Marbriers
Limburgs kampioenschap wegwielrennen, beloften
Vivegnis
Puntenklassement Ronde van Namen
2009
Jongerenklassement Wielerweek van Lombardije
2010
5e etappe Ronde van België
2011
Trofeo Inca
2015
Brabantse Pijl
3e etappe Tour of Yorkshire
3e etappe Arctic Race of Norway
2017
1e etappe Ronde van Valencia (ploegentijdrit)
2e en 5e etappe Ronde van Oman
Eindklassement Ronde van Oman
2e etappe Ronde van Catalonië (ploegentijdrit)
2018
3e etappe Ronde van Oostenrijk
Eindklassement Ronde van Oostenrijk
2019
4e etappe Ronde van Oostenrijk
Eindklassement Ronde van Oostenrijk
Bergklassement Adriatica Ionica Race
2e en 3e etappe Ronde van Utah
Eindklassement Ronde van Utah
2021
1e etappe deel B Internationale Wielerweek (ploegentijdrit)
Ronde van de Apennijnen
3e etappe Arctic Race of Norway
Gele trui Eindklassement Arctic Race of Norway
4e etappe Ronde van Poitou-Charentes in Nouvelle-Aquitaine

Resultaten in voornaamste wedstrijden

[bewerken | brontekst bewerken]
Jaar Ronde van
Italië
Ronde van
Frankrijk
Ronde van
Spanje
2009
2010
2011
2012 73e  
2013 61e  
2014 72e  
2015
2016 14e  
2017 opgave  
2018 45e  
2019
2020 68e  
2021
2022
2023
2024
Jaar Amstel Gold Race Luik-Bast.‑Luik Ronde van Lombardije Waalse Pijl Brabantse Pijl WK op de weg Wereld­ranglijsten
2009 44e opgave 14e 22e
2010 opgave opgave 43e opgave
2011 8e 22e opgave 17e 12e 121e (UWT)
2012 70e opgave opgave 36e
2013 29e 82e 14e 23e 106e 84e (UWT)
2014 43e 32e 39e 45e 56e
2015 18e opgave 23e Goud ↑ 59e (UWT)
2016 34e opgave 42e 25e 122e (UWT)
2017 87e 14e 47e 38e 134e (UWT)
2018 36e 23e 65e (UWR)
2019 24e opgave 18e 104e (UWR)
2020 9e opgave
2021 opgave
2022
2023
2024 opgave 78e opgave 40e

Resultaten in kleinere rondes

[bewerken | brontekst bewerken]
Jaar Tour Down Under Parijs-Nice Tirreno-Adriatico Ronde van Catalonië Ronde van het Baskenland Ronde van Oostenrijk Critérium du Dauphiné Ronde van Zwitserland Ronde van Polen Eneco Tour Ronde van Peking/
Ronde van Guangxi
2009 opgave
2010 opgave 9e opgave 69e 26e
2011 15e 58e 24e 9e
2012 opgave 13e
2013 5e opgave 12e
2014 27e 16e opgave
2015 60e 66e Zilver 17e Brons
2016 59e 86e 22e 15e
2017 opgave 33e opgave 5e
2018 opgave 16e Goud
2019 64e Goud
2020 opgave
2021 opgave 19e

(*) tussen haakjes aantal individuele etappeoverwinningen