Naar inhoud springen

Europees kampioenschap voetbal 1992 (kwalificatie)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
EK voetbal kwalificatie 1992
Landen van de UEFA
Landen van de UEFA
Toernooi-informatie
Datum 12 mei 1990 – 22 december 1991
Teams 34 (van 1 confederatie)
Toernooistatistieken
Wedstrijden 124
Doelpunten 333  (2,69 per wedstrijd)
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Deze pagina beschrijft de kwalificatie voor het Europees kampioenschap voetbal 1992. Er wordt gespeeld in zeven groepen. De winnaar van elke groep plaatste zich voor de eindronde.

België eindigde als derde in groep 5 en was dus uitgeschakeld. Nederland kwalificeerde zich uit groep 6. In vergelijking met het vorige EK plaatste zich Nederland, Engeland, Duitsland en de Sovjet-Unie opnieuw. Spanje werd uitgeschakeld door Frankrijk, Zweden en Schotland namen de plaats in van Italië en Ierland. Denemarken was aanvankelijk uitgeschakeld door Joegoslavië, maar nam de plaats van Joegoslavië in vanwege de burgeroorlog in dat land.

Gekwalificeerde landen

[bewerken | brontekst bewerken]
 Gekwalificeerd
 Verving Joegoslavië
 Geschorst na kwalificatie
 Teruggetrokken
 Niet gekwalificeerd
 Geen UEFA-lid
 Niet deelgenomen
Land Kwalificatie als Datum kwalificatie Eerdere deelnames aan EK1
Vlag van Zweden Zweden 01Gastland 012 februari 1990 0 (Debuut)
Vlag van Frankrijk Frankrijk 02Winnaar groep 1 0212 oktober 1991 23 (1960, 19841)
Vlag van Schotland Schotland 03Winnaar groep 2 0313 november 1991 0 (Debuut)
Vlag van Gemenebest van Onafhankelijke Staten GOS 04Winnaar groep 3 0413 november 1991 5 (19603, 1964, 19683, 19723, 19883)
Vlag van Denemarken Denemarken 05Tweede groep 4 1530 mei 1992 30 (1964, 1984, 1988)
Vlag van Duitsland Duitsland 6Winnaar groep 5 0620 november 1991 50 (19722, 19762, 19802, 19842, 19882)
Vlag van Nederland Nederland 7Winnaar groep 6 074 december 1991 31 (1976, 1980,1988)
Vlag van Engeland Engeland 8Winnaar groep 7 0513 november 1991 31 (1968, 1980, 1988)
1 Een vetgedrukt jaartal betekent een kampioenschap tijdens dat toernooi
3 Van 1960 tot 1988 speelde Rusland/GOS onder de naam Sovjet-Unie.

Loting/potten

[bewerken | brontekst bewerken]

De loting vond plaats op 2 februari 1990. Oost-Duitsland (DDR) deed nog mee aan de loting, maar trok zich terug na de hereniging met West-Duitsland.

Pot 1 Pot 2 Pot 3 Pot 4 Pot 5

Vlag van Nederland Nederland
Vlag van Engeland Engeland
Vlag van Spanje Spanje
Vlag van Italië Italië
Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Joegoslavië
Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-Duitsland
Vlag van Roemenië Roemenië

Vlag van Sovjet-Unie Sovjet-Unie
Vlag van Ierland Ierland
Vlag van Tsjecho-Slowakije Tsjecho-Slowakije
Vlag van Denemarken Denemarken
Vlag van België België
Vlag van Schotland Schotland
Vlag van Portugal Portugal

Vlag van Duitse Democratische Republiek Duitse Democratische Republiek
Vlag van Hongarije Hongarije
Vlag van Oostenrijk Oostenrijk
Vlag van Frankrijk Frankrijk
Vlag van Bulgarije (1971-1990) Bulgarije
Vlag van Polen Polen
Vlag van Griekenland Griekenland

Vlag van Zwitserland Zwitserland
Vlag van IJsland IJsland
Vlag van Wales Wales
Vlag van Turkije Turkije
Vlag van Noorwegen Noorwegen
Vlag van Noord-Ierland Noord-Ierland
Vlag van Finland Finland

Vlag van Malta Malta
Vlag van Cyprus Cyprus
Vlag van Luxemburg Luxemburg
Vlag van Albanië (1946-1992) Albanië
Vlag van San Marino San Marino
Vlag van Faeröer Faeröer

Groepen en wedstrijden

[bewerken | brontekst bewerken]
Legenda
 Geplaatst voor het hoofdtoernooi.
 Gediskwalificeerd

Frankrijk had zich al niet meer geplaatst voor een groot toernooi sinds 1986 na het afscheid van Michel Platini als speler. Met Platini als bondscoach was het nationale elftal veel minder frivool en degelijker met aanvalsleider Jean-Pierre Papin van Olympique Marseille als grote man. Frankrijk zat in een zware poule met Spanje en Tsjecho-Slowakije als belangrijkste tegenstanders, maar maakte indruk door alle acht wedstrijden te winnen. Vooral de overwinningen in Bratislava en Sevilla maakten veel indruk, Papin maakte in totaal acht doelpunten. Na de 3-1-nederlaag in Parijs werd de Spaanse bondscoach Luis Suárez ontslagen, maar veel hielp het niet, vooral de 2-0-nederlaag in en tegen IJsland was blamerend. De uitwedstrijd tegen Albanië ging niet door vanwege de slechte, politieke situatie in Albanië.

Pos Land Wed Win Gel Ver DV DT +/- Pnt
1 Vlag van Frankrijk Frankrijk 8 8 0 0 20 6 +14 16
2 Vlag van Tsjecho-Slowakije Tsjecho-Slowakije 8 5 0 3 12 9 +3 10
3 Vlag van Spanje Spanje 7 3 0 4 17 12 +5 6
4 Vlag van IJsland IJsland 8 2 0 6 7 10 –3 4
5 Vlag van Albanië (1946-1992) Albanië 7 1 0 6 2 21 –19 2

30 mei 1990
20:00 (UTC+0)
IJsland Vlag van IJsland 2 – 0 Vlag van Albanië (1946-1992) Albanië Laugardalsvöllur, Reykjavík
Toeschouwers: 5.250
Scheidsrechter: Frederick McKnight (NIR)
Gudjohnsen Goal 41'
Edvaldsson Goal 82'
Wedstrijdlink

5 september 1990
18:30 (UTC+0)
IJsland Vlag van IJsland 1 – 2 Vlag van Frankrijk Frankrijk Laugardalsvöllur, Reykjavík
Toeschouwers: 8.388
Scheidsrechter: David Syme (SCO)
Edvaldsson Goal 85' Wedstrijdlink Papin Goal 12'
Cantona Goal 74'

26 september 1990
17:00 (UTC+2)
Tsjecho-Slowakije Vlag van Tsjecho-Slowakije 1 – 0 Vlag van IJsland IJsland Všešportový areál, Košice
Toeschouwers: 35.247
Scheidsrechter: Todor Kolev (BUL)
Daněk Goal 43' Wedstrijdlink

10 oktober 1990
20:30 (UTC+1)
Spanje Vlag van Spanje 2 – 1 Vlag van IJsland IJsland Estadio Benito Villamarín, Sevilla
Toeschouwers: 18.399
Scheidsrechter: Victor Mintoff (MLT)
Butragueño Goal 44'
Muñoz Goal 63'
Wedstrijdlink Jónsson Goal 66'

13 oktober 1990
20:45 (UTC+1)
Frankrijk Vlag van Frankrijk 2 – 1 Vlag van Tsjecho-Slowakije Tsjecho-Slowakije Parc des Princes, Parijs
Toeschouwers: 38.249
Scheidsrechter: George Courtney (ENG)
Papin Goal 60'Goal 83' Wedstrijdlink Skuhravý Goal 89'

14 november 1990
18:00 (UTC+1)
Tsjecho-Slowakije Vlag van Tsjecho-Slowakije 3 – 2 Vlag van Spanje Spanje Stadion Evžena Rošického, Praag
Toeschouwers: 17.773
Scheidsrechter: Karl-Heinz Tritschler (GER)
Daněk Goal 16'Goal 67'
Moravčík Goal 77'
Wedstrijdlink Roberto Goal 30'
Muñoz Goal 54'

17 november 1990
14:00 (UTC+1)
Albanië Vlag van Albanië (1946-1992) 0 – 1 Vlag van Frankrijk Frankrijk Qemal Stafastadion, Tirana
Toeschouwers: 12.972
Scheidsrechter: Bruno Galler (SUI)
Wedstrijdlink Boli Goal 25'

19 december 1990
20:30 (UTC+1)
Spanje Vlag van Spanje 9 – 0 Vlag van Albanië (1946-1992) Albanië Estadio Benito Villamarín, Sevilla
Toeschouwers: 12.625
Scheidsrechter: Alphonse Costantin (BEL)
Amor Goal 21'
Muñoz Goal 24'Goal 65'
Butragueño Goal 31'Goal 57'Goal 68'Goal 88'
Hierro Goal 40'
Bakero Goal 76'
Wedstrijdlink

20 februari 1991
20:45 (UTC+1)
Frankrijk Vlag van Frankrijk 3 – 1 Vlag van Spanje Spanje Parc des Princes, Parijs
Toeschouwers: 41.474
Scheidsrechter: Tullio Lanese (FRA)
Sauzée Goal 14'
Papin Goal 58'
Blanc Goal 76'
Wedstrijdlink Bakero Goal 10'

30 maart 1991
20:45 (UTC+1)
Frankrijk Vlag van Frankrijk 5 – 0 Vlag van Albanië (1946-1992) Albanië Parc des Princes, Parijs
Toeschouwers: 24.181
Scheidsrechter: Einar Halle (NOR)
Sauzée Goal 1'Goal 9'
Papin Goal 33' (pen.)Goal 42'
Zmijani Goal 81' (e.d.)
Wedstrijdlink

1 mei 1991
16:30 (UTC+2)
Albanië Vlag van Albanië (1946-1992) 0 – 2 Vlag van Tsjecho-Slowakije Tsjecho-Slowakije Qemal Stafastadion, Tirana
Toeschouwers: 4.205
Scheidsrechter: Carlo Longhi (FRA)
Wedstrijdlink Kubík Goal 25'
Kuka Goal 66'

26 mei 1991
17:00 (UTC+2)
Albanië Vlag van Albanië (1946-1992) 1 – 0 Vlag van IJsland IJsland Qemal Stafastadion, Tirana
Toeschouwers: 2.349
Scheidsrechter: Sándor Varga (HUN)
Abazi Goal 65' Wedstrijdlink

5 juni 1991
20:00 (UTC+0)
IJsland Vlag van IJsland 0 – 1 Vlag van Tsjecho-Slowakije Tsjecho-Slowakije Laugardalsvöllur, Reykjavík
Toeschouwers: 5.050
Scheidsrechter: John Spillane (IRL)
Wedstrijdlink Hašek Goal 15'

4 september 1991
18:30 (UTC+2)
Tsjecho-Slowakije Vlag van Tsjecho-Slowakije 1 – 2 Vlag van Frankrijk Frankrijk Tehelné pole, Bratislava
Toeschouwers: 44.884
Scheidsrechter: Peter Mikkelsen (DEN)
Němeček Goal 19' Wedstrijdlink Papin Goal 53'Goal 89'

25 september 1991
17:15 (UTC+0)
IJsland Vlag van IJsland 2 – 0 Vlag van Spanje Spanje Laugardalsvöllur, Reykjavík
Toeschouwers: 3.848
Scheidsrechter: Cornelius Bakker (NED)
Örlygsson Goal 71'
Sverrisson Goal 79'
Wedstrijdlink

12 oktober 1991
20:30 (UTC+1)
Spanje Vlag van Spanje 1 – 2 Vlag van Frankrijk Frankrijk Estadio Benito Villamarín, Sevilla
Toeschouwers: 9.399
Scheidsrechter: Hubert Forstinger (AUT)
Abelardo Goal 33' Wedstrijdlink Fernández Goal 12'
Papin Goal 15'

16 oktober 1991
15:00 (UTC+1)
Tsjecho-Slowakije Vlag van Tsjecho-Slowakije 2 – 1 Vlag van Albanië (1946-1992) Albanië Andrův stadion, Olomouc
Toeschouwers: 2.366
Scheidsrechter: Michal Listkiewicz (POL)
Kuka Goal 35'
Lancz Goal 39'
Wedstrijdlink Zmijani Goal 60'

13 november 1991
20:30 (UTC+1)
Spanje Vlag van Spanje 2 – 1 Vlag van Tsjecho-Slowakije Tsjecho-Slowakije Estadio Ramón Sánchez Pizjuán, Sevilla
Toeschouwers: 8.691
Scheidsrechter: Kurt Röthlisberger (SUI)
Abelardo Goal 10'
Michel Goal 78' (pen.)
Wedstrijdlink Němeček Goal 60'

20 november 1991
20:45 (UTC+1)
Frankrijk Vlag van Frankrijk 3 – 1 Vlag van IJsland IJsland Parc des Princes, Parijs
Toeschouwers: 27.393
Scheidsrechter: Erik Fredriksson (SWE)
Simba Goal 41'
Cantona Goal 59'Goal 67'
Wedstrijdlink Sverrisson Goal 70'

18 december 1991
14:00 (UTC+1)
Albanië Vlag van Albanië (1946-1992) Afgelast[1] Vlag van Spanje Spanje Qemal Stafastadion, Tirana
Scheidsrechter: Roger Philippi (LUX)
Wedstrijdlink

Groep 2 was een open strijd, waar liefst vier ploegen kans hadden zich te plaatsen voor het eindtoernooi. Roemenië had een talentrijke generatie rond middenvelder Gheorghe Hagi, alle topspelers van Steaua Boekarest en Dinamo Boekarest vertrokken na het teleurstellende WK naar het buitenland, Hagi vertrok zelfs naar topclub Real Madrid, waar hij niet zou slagen. De andere kandidaten waren Schotland, het verrassend opkomende Zwitserland en het Bulgarije rond aanvaller Hristo Stoitsjkov, die furore zou maken bij FC Barcelona. Alle persoonlijke veranderingen van de Roemeense spelers hadden hun weerslag op het team. Roemenië verloor zijn eerste twee wedstrijden, vooral de 0-3-nederlaag in eigen land tegen Bulgarije was blamerend. Bulgarije was wel het eerste land dat afhaakte, na een verrassende 2-3-nederlaag tegen Zwitserland, waar de ploeg een 2-0-voorsprong verspeelde. De strijd ging in eerste instantie tussen Zwitserland en Schotland, waar Schotland zijn voorsprong van een punt behield door in Bern een 2-0-achterstand weg te werken. Roemenië was ondertussen aan een inhaalrace bezig en was weer volledig in beeld na 1-0-overwinningen op Schotland en Zwitserland. Zwitserland was nu uitgeschakeld en Roemenië moest nu winnen in Sofia om Schotland voor te zijn. Roemenië kwam op voorsprong door een doelpunt van Popescu, miste nog een strafschop en zag in de tweede helft Bulgarije langszij komen. Schotland plaatste zich voor de eerste keer voor een EK-toernooi, belangrijkste speler was aanvalsleider Ally McCoist van Glasgow Rangers, die vier keer scoorde.

Pos Land Wed Win Gel Ver DV DT +/- Pnt
1 Vlag van Schotland Schotland 8 4 3 1 14 7 +7 11
2 Vlag van Zwitserland Zwitserland 8 4 2 2 19 7 +12 10
3 Vlag van Roemenië Roemenië 8 4 2 2 13 7 +6 10
4 Vlag van Bulgarije Bulgarije 8 3 3 2 15 8 +7 9
5 Vlag van San Marino San Marino 8 0 0 8 1 33 –32 0

12 september 1990
20:00 (UTC+2)
Zwitserland Vlag van Zwitserland 2 – 0 Vlag van Bulgarije (1971-1990) Bulgarije Stade des Charmilles, Genève
Toeschouwers: 9.088
Scheidsrechter: Guy Goethals (BEL)
Hottiger Goal 19'
Bickel Goal 63'
Wedstrijdlink
12 september 1990
20:00 (UTC+1)
Schotland Vlag van Schotland 2 – 1 Vlag van Roemenië Roemenië Hampden Park, Glasgow
Toeschouwers: 12.801
Scheidsrechter: Ildefonso Urizar Azpitarte (ESP)
Robertson Goal 37'
McCoist Goal 76'
Wedstrijdlink Cămătaru Goal 13'

17 oktober 1990
15:00 (UTC+3)
Roemenië Vlag van Roemenië 0 – 3 Vlag van Bulgarije (1971-1990) Bulgarije Stadionul Steaua, Boekarest
Toeschouwers: 15.350
Scheidsrechter: José Rosa dos Santos (POR)
Wedstrijdlink Sirakov Goal 28'
Todorov Goal 48'Goal 76'
17 oktober 1990
20:00 (UTC+1)
Schotland Vlag van Schotland 2 – 1 Vlag van Zwitserland Zwitserland Hampden Park, Glasgow
Toeschouwers: 27.740
Scheidsrechter: Esa Antero Palsi (FIN)
Robertson Goal 34' (pen.)
McAllister Goal 53'
Wedstrijdlink Knup Goal 65' (pen.)

14 november 1990
18:00 (UTC+2)
Bulgarije Vlag van Bulgarije (1971-1990) 1 – 1 Vlag van Schotland Schotland Vasil Levski Nationaal Stadion, Sofia
Toeschouwers: 31.462
Scheidsrechter: Friedrich Kaupe (AUT)
Todorov Goal 74' Wedstrijdlink McCoist Goal 9'
14 november 1990
20:30 (UTC+1)
San Marino Vlag van San Marino 0 – 4 Vlag van Zwitserland Zwitserland Stadio Olimpico, Serravalle
Toeschouwers: 931
Scheidsrechter: Costas Kapsos (CYP)
Wedstrijdlink Sutter Goal 7'
Chapuisat Goal 27'
Knup Goal 43'
Chassot Goal 87'

5 december 1990
18:00 (UTC+2)
Roemenië Vlag van Roemenië 6 – 0 Vlag van San Marino San Marino Stadionul Steaua, Boekarest
Toeschouwers: 6.380
Scheidsrechter: Manfred Rossner (GER)
Sabău Goal 2'
Mateuț Goal 18'
Răducioiu Goal 43'
Lupescu Goal 56'
Badea Goal 77'
Petrescu Goal 85'
Wedstrijdlink

27 maart 1991
20:00 (UTC+0)
Schotland Vlag van Schotland 1 – 1 Vlag van Bulgarije Bulgarije Hampden Park, Glasgow
Toeschouwers: 33.119
Scheidsrechter: Erik Fredriksson (SWE)
Collins Goal 83' Wedstrijdlink Kostadinov Goal 89'
27 maart 1991
20:15 (UTC+1)
San Marino Vlag van San Marino 1 – 3 Vlag van Roemenië Roemenië Stadio Olimpico, Serravalle
Toeschouwers: 745
Scheidsrechter: Roger Philippi (LUX)
Pasolini Goal 30'Goal pen.' Wedstrijdlink Hagi Goal 18' (pen.)
Răducioiu Goal 46'
Matteoni Goal 83' (e.d.)

3 april 1991
20:15 (UTC+2)
Zwitserland Vlag van Zwitserland 0 – 0 Vlag van Roemenië Roemenië Stade de la Maladière, Neuchâtel
Toeschouwers: 9.262
Scheidsrechter: Gérard Biguet (FRA)
Wedstrijdlink

1 mei 1991
18:00 (UTC+3)
Bulgarije Vlag van Bulgarije 2 – 3 Vlag van Zwitserland Zwitserland Vasil Levski Nationaal Stadion, Sofia
Toeschouwers: 35.142
Scheidsrechter: Karl-Josef Assenmacher (GER)
Kostadinov Goal 12'
Sirakov Goal 27'
Wedstrijdlink Knup Goal 59'Goal 85'
Türkyılmaz Goal 90'
1 mei 1991
20:00 (UTC+2)
San Marino Vlag van San Marino 0 – 2 Vlag van Schotland Schotland Stadio Olimpico, Serravalle
Toeschouwers: 3.512
Scheidsrechter: Besnik Kaimi (ALB)
Wedstrijdlink Strachan Goal 63' (pen.)
Durie Goal 67'

22 mei 1991
20:00 (UTC+2)
San Marino Vlag van San Marino 0 – 3 Vlag van Bulgarije Bulgarije Stadio Olimpico, Serravalle
Toeschouwers: 612
Scheidsrechter: Victor Mintoff (MLT)
Wedstrijdlink Ivanov Goal 13'
Sirakov Goal 20'
Penev Goal 70'

5 juni 1991
20:30 (UTC+2)
Zwitserland Vlag van Zwitserland 7 – 0 Vlag van San Marino San Marino Espenmoos, St. Gallen
Toeschouwers: 6.982
Scheidsrechter: Erman Toroğlu (TUR)
Knup Goal 3'Goal 87'
Hottiger Goal 13'
Sutter Goal 29'
Hermann Goal 55'
Ohrel Goal 78'
Türkyılmaz Goal 90'
Wedstrijdlink

11 september 1991
20:15 (UTC+2)
Zwitserland Vlag van Zwitserland 2 – 2 Vlag van Schotland Schotland Wankdorf, Bern
Toeschouwers: 42.012
Scheidsrechter: Tullio Lanese (FRA)
Chapuisat Goal 30'
Hermann Goal 38'
Wedstrijdlink Durie Goal 47'
McCoist Goal 83'

16 oktober 1991
18:00 (UTC+3)
Bulgarije Vlag van Bulgarije 4 – 0 Vlag van San Marino San Marino Balgarska Armijastadion, Sofia
Toeschouwers: 7.352
Scheidsrechter: Jiří Ulrich (TCH)
Penev Goal 18'
Stoichkov Goal 31' (pen.)
Yankov Goal 38'
Iliev Goal 84'
Wedstrijdlink
16 oktober 1991
18:00 (UTC+3)
Roemenië Vlag van Roemenië 1 – 0 Vlag van Schotland Schotland Stadionul Steaua, Boekarest
Toeschouwers: 15.850
Scheidsrechter: Aron Schmidhuber (GER)
Hagi Goal 75' (pen.) Wedstrijdlink

13 november 1991
19:00 (UTC+0)
Schotland Vlag van Schotland 4 – 0 Vlag van San Marino San Marino Hampden Park, Glasgow
Toeschouwers: 35.170
Scheidsrechter: Rune Pedersen (NOR)
McStay Goal 10'
Gough Goal 31'
Durie Goal 38'
McCoist Goal 62'
Wedstrijdlink
13 november 1991
21:00 (UTC+2)
Roemenië Vlag van Roemenië 1 – 0 Vlag van Zwitserland Zwitserland Stadionul Steaua, Boekarest
Toeschouwers: 23.000
Scheidsrechter: John Blankenstein (NED)
Mateuț Goal 69' Wedstrijdlink

20 november 1991
18:00 (UTC+2)
Bulgarije Vlag van Bulgarije 1 – 1 Vlag van Roemenië Roemenië Vasil Levski Nationaal Stadion, Sofia
Toeschouwers: 27.744
Scheidsrechter: Peter Mikkelsen (DEN)
Sirakov Goal 55' Wedstrijdlink Popescu Goal 31'

Italië was nog in mineur voor het missen van de WK-titel in eigen land, het werd in de halve finale na strafschoppen uitgeschakeld door Argentinië. Het begon deze cyclus meteen met puntverlies in de uitwedstrijd tegen Hongarije en de thuiswedstrijd tegen de Sovjet-Unie. In juni werd kwalificatie wel zeer moeilijk na een 2-1-nederlaag tegen Noorwegen. Bij Noorwegen werd halverwege de cyclus Egil Olsen aangesteld en hij ontwikkelde een op wetenschappelijke manier van voetballen, met de nadruk op fysiek spel in een defensief concept. Italië kwam er niet aan te pas, stond voor rust met 2-0 kansloos achter en invaller Giuseppe Bergomi werd uit het veld gestuurd. De andere invaller Salvatore Schillaci was na zijn onverwachte scoringsdrift weer op het tweede plan terechtgekomen en scoorde het tegendoelpunt. Hij zou na 1991 niet meer geselecteerd worden voor het nationale team. Het team van de Sovjet-Unie was het meest constante. Het liet Noorwegen in de uitwedstrijd uitrazen en scoorde in de slotfase via Aleksandr Mostovoj, de Noren moesten nog twee jaar wachten op hun internationale doorbraak. Italië kreeg weer hoop na onverwacht puntverlies van de Russen in de thuiswedstrijd tegen het al kansloze Hongarije, de Feyenoorder József Kiprich scoorde twee keer en de wedstrijd eindigde in 2-2. Italië moest nu winnen in Moskou om nog een kans te maken, het viel de gehele wedstrijd aan, maar kwam niet verder dan een schot op de paal. Azeglio Vicini werd ontslagen en vervangen door Arrigo Sacchi, die grote triomfen vierde bij AC Milan en het land moest voorbereiden op succes op het WK in 1994. Ook de Sovjet-Unie haalde het EK niet, op 17 december 1991 hield het land op te bestaan en werden alle deelrepublieken onafhankelijk. Het team ging onder de naam Gemenebest van Onafhankelijk staten deelnemen aan het EK.

Pos Land Wed Win Gel Ver DV DT +/- Pnt
1 Vlag van Sovjet-Unie Sovjet-Unie[2] 8 5 3 0 13 2 +11 13
2 Vlag van Italië Italië 8 3 4 1 12 5 +7 10
3 Vlag van Noorwegen Noorwegen 8 3 3 2 9 5 +4 9
4 Vlag van Hongarije Hongarije 8 2 4 2 10 9 +1 8
5 Vlag van Cyprus Cyprus 8 0 0 8 2 25 –23 0

12 september 1990
19:00 (UTC+4)
Sovjet-Unie Vlag van Sovjet-Unie 2 – 0 Vlag van Noorwegen Noorwegen Olympisch Stadion Loezjniki, Moskou
Toeschouwers: 23.000
Scheidsrechter: Hubert Forstinger (AUT)
Kantsjelskis Goal 22'
Koeznetsov Goal 60'
Wedstrijdlink

10 oktober 1990
19:00 (UTC+2)
Noorwegen Vlag van Noorwegen 0 – 0 Vlag van Hongarije Hongarije Brannstadion, Bergen
Toeschouwers: 6.304
Scheidsrechter: John Spillane (IRL)
Wedstrijdlink

17 oktober 1990
19:00 (UTC+2)
Hongarije Vlag van Hongarije 1 – 1 Vlag van Italië Italië Ferenc Puskásstadion, Boedapest
Toeschouwers: 24.431
Scheidsrechter: Bo Karlsson (SWE)
Disztl Goal 16' Wedstrijdlink Baggio Goal 54' (pen.)

31 oktober 1990
18:00 (UTC+1)
Hongarije Vlag van Hongarije 4 – 2 Vlag van Cyprus Cyprus Ferenc Puskásstadion, Boedapest
Toeschouwers: 2.204
Scheidsrechter: Plarent Kotherja (ALB)
Lörincz Goal 1'Goal 19'
Kiprich Goal 20' (pen.)Goal 67' (pen.)
Wedstrijdlink Xiourouppas Goal 13'
Tsolakis Goal 89'

3 november 1990
14:30 (UTC+1)
Italië Vlag van Italië 0 – 0 Vlag van Sovjet-Unie Sovjet-Unie Stadio Olimpico, Rome
Toeschouwers: 52.208
Scheidsrechter: Marcel Van Langenhove (BEL)
Wedstrijdlink

14 november 1990
19:00 (UTC+2)
Cyprus Vlag van Cyprus 0 – 3 Vlag van Noorwegen Noorwegen Makariostadion, Nicosia
Toeschouwers: 2.133
Scheidsrechter: Zoran Petrović (YUG)
Wedstrijdlink Sørloth Goal 39'
Bohinen Goal 50'
Brandhaug Goal 64'

22 december 1990
15:00 (UTC+2)
Cyprus Vlag van Cyprus 0 – 4 Vlag van Italië Italië Tsirionstadion, Limasol
Toeschouwers: 9.185
Scheidsrechter: Ivan Gregr (TCH)
Wedstrijdlink Vierchowod Goal 15'
Serena Goal 22'Goal 50'
Lombardo Goal 44'

3 april 1991
15:00 (UTC+3)
Cyprus Vlag van Cyprus 0 – 2 Vlag van Hongarije Hongarije Tsirionstadion, Limasol
Toeschouwers: 1.844
Scheidsrechter: Gerhard Kapl (AUT)
Wedstrijdlink Mónos Goal 15'
Kiprich Goal 40'

17 april 1991
19:00 (UTC+2)
Hongarije Vlag van Hongarije 0 – 1 Vlag van Sovjet-Unie Sovjet-Unie Ferenc Puskásstadion, Boedapest
Toeschouwers: 43.221
Scheidsrechter: Aron Schmidhuber (GER)
Wedstrijdlink Mikhailichenko Goal 30'

1 mei 1991
19:00 (UTC+2)
Noorwegen Vlag van Noorwegen 3 – 0 Vlag van Cyprus Cyprus Ullevaalstadion, Oslo
Toeschouwers: 5.825
Scheidsrechter: Kaj Natri (FIN)
Lydersen Goal 49' (pen.)
Dahlum Goal 65'
Sørloth Goal 90'
Wedstrijdlink
1 mei 1991
20:15 (UTC+2)
Italië Vlag van Italië 3 – 1 Vlag van Hongarije Hongarije Stadio Arechi, Salerno
Toeschouwers: 37.602
Scheidsrechter: Joe Worrall (ENG)
Donadoni Goal 4'Goal 16'
Vialli Goal 56'
Wedstrijdlink Bognar Goal 65' (pen.)

29 mei 1991
19:00 (UTC+3)
Sovjet-Unie Vlag van Sovjet-Unie 4 – 0 Vlag van Cyprus Cyprus Olympisch Stadion Loezjniki, Moskou
Toeschouwers: 14.200
Scheidsrechter: Stefan Dan Petrescu (ROM)
Mostovoi Goal 10'
Mikhailichenko Goal 51'
Korneev Goal 87'
Aleinikov Goal 89'
Wedstrijdlink

5 juni 1991
19:00 (UTC+2)
Noorwegen Vlag van Noorwegen 2 – 1 Vlag van Italië Italië Ullevaalstadion, Oslo
Toeschouwers: 24.346
Scheidsrechter: Mario van der Ende (NED)
Dahlum Goal 4'
Bohinen Goal 25'
Wedstrijdlink Schillaci Goal 77'

28 augustus 1991
19:00 (UTC+2)
Noorwegen Vlag van Noorwegen 0 – 1 Vlag van Sovjet-Unie Sovjet-Unie Ullevaalstadion, Oslo
Toeschouwers: 24.383
Scheidsrechter: Howard King (WAL)
Wedstrijdlink Mostovoj Goal 74'

25 september 1991
19:00 (UTC+3)
Sovjet-Unie Vlag van Sovjet-Unie 2 – 2 Vlag van Hongarije Hongarije Olympisch Stadion Loezjniki, Moskou
Toeschouwers: 34.973
Scheidsrechter: Zoran Petrović (YUG)
Shalimov Goal 37' (pen.)
Kantsjelskis Goal 50'
Wedstrijdlink Kiprich Goal 16'Goal 84'

12 oktober 1991
19:00 (UTC+3)
Sovjet-Unie Vlag van Sovjet-Unie 0 – 0 Vlag van Italië Italië Olympisch Stadion Loezjniki, Moskou
Toeschouwers: 86.486
Scheidsrechter: Bruno Galler (SUI)
Wedstrijdlink

30 oktober 1991
20:00 (UTC+1)
Hongarije Vlag van Hongarije 0 – 0 Vlag van Noorwegen Noorwegen Rohonci útstadion, Szombathely
Toeschouwers: 4.609
Scheidsrechter: Gérard Biguet (FRA)
Wedstrijdlink

13 november 1991
19:15 (UTC+1)
Italië Vlag van Italië 1 – 1 Vlag van Noorwegen Noorwegen Stadio Luigi Ferraris, Genoa
Toeschouwers: 21.372
Scheidsrechter: Karl-Josef Assenmacher (GER)
Rizzitelli Goal 83' Wedstrijdlink Jakobsen Goal 60'
13 november 1991
15:00 (UTC+2)
Cyprus Vlag van Cyprus 0 – 3 Vlag van Sovjet-Unie Sovjet-Unie Tsirionstadion, Limasol
Toeschouwers: 3.379
Scheidsrechter: Andrew Waddell (SCO)
Wedstrijdlink Protasov Goal 26'
Yuran Goal 78'
Kantsjelskis Goal 81'

21 december 1991
14:30 (UTC+1)
Italië Vlag van Italië 2 – 0 Vlag van Cyprus Cyprus Pino Zaccheriastadion, Foggia
Toeschouwers: 17.732
Scheidsrechter: Joaquin Ramos Marcos (ESP)
Vialli Goal 28'
Baggio Goal 55'
Wedstrijdlink

Deze groep begon met een daverende verrassing: de Faeröer maakten hun internationale debuut en wonnen met 1-0 van WK-deelnemer Oostenrijk. Torkil Nielsen schreef geschiedenis door halverwege de tweede helft het winnende doelpunt te scoren. Alle wedstrijden van de eilandbewoners werden in de Zweedse stad Landskrona gespeeld. Het meeste opzien baarde doelman Jens Martin Knudsen, die met een soort muts speelde als bescherming tegen een hersenschudding. Na de wedstrijd nam de Oostenrijkse coach Hickersberger ontslag, maar beter ging het absoluut niet, want Oostenrijk eindigde samen met de Faeröer op de laatste plaats in deze groep. De strijd om de eerste plaats in de groep ging tussen Joegoslavië en Denemarken. De Denen hadden afscheid genomen van de gouden generatie van de jaren tachtig en speelde vooral heel degelijk onder de nieuwe bondscoach Richard Møller Nielsen. Dit was vooral een doorn in het oog van de broers Michael en Brian Laudrup, die zich na de thuisnederlaag tegen Joegoslavië niet meer beschikbaar stelde. Joegoslavië had een sterke generatie, die op het WK een goede indruk maakte en in hetzelfde jaar won Rode Ster Belgrado de Europacup der Landskampioenen. Joegoslavië won met 0-2 in Kopenhagen door doelpunten van de Bosniër Baždarević en de Kroaat Jarni en doordat Denemarken eerder gelijk speelde in Noord-Ierland leek de strijd al vroegtijdig beslist. Joegoslavië speelde al zijn thuiswedstrijden in het grote Rode Ster Belgrado-stadion. Opvallend was, dat er nauwelijks mensen kwamen kijken (niet eens 2.000 toeschouwers tegen Oostenrijk). Blijkbaar had het publiek nauwelijks enige affiniteit met het team na alle etnische strubbelingen in het land. In mei 1991 kwam de spanning terug, toen de Joegoslaven met 1-2 verloren van Denemarken. Twee doelpunten van Christensen beslisten de wedstrijd. In juni 1991 brak de Joegoslavische burgeroorlog uit. Kroatië en Slovenië voerden een onafhankelijkheidsoorlog en de spelers van die landen stelden zich niet meer beschikbaar voor het team. Het overwegend Servische team won in het najaar de laatste uitwedstrijden en plaatste zich voor het eindtoernooi. Vlak voor het toernooi werd Joegoslavië geschorst voor internationaal voetbal vanwege de oorlog, hierdoor plaatste de nummer twee zich voor de eindronde. Twee weken voor het begin van het EK kon Denemarken zich alsnog voorbereiden voor het toernooi. Dat alle spelers al op vakantie waren was een fabeltje, want Denemarken speelde al oefenwedstrijden en had stiekem toch rekening gehouden met deelname. Positief was dat Brian Laudrup zich alsnog beschikbaar stelde voor het team. Broer Michael bleef thuis.

Pos Land Wed Win Gel Ver DV DT +/- Pnt
1 Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Joegoslavië[3][4] 8 7 0 1 24 4 +20 14
2 Vlag van Denemarken Denemarken[5] 8 6 1 1 18 7 +11 13
3 Vlag van Noord-Ierland Noord-Ierland 8 2 3 3 11 11 0 7
4 Vlag van Oostenrijk Oostenrijk 8 1 1 6 6 14 –8 3
5 Vlag van Faeröer Faeröer 8 1 1 6 3 26 –23 3

12 september 1990
19:00 (UTC+1)
Faeröer Vlag van Faeröer 1 – 0 Vlag van Oostenrijk Oostenrijk Landskrona IP, Landskrona
Toeschouwers: 1.157
Scheidsrechter: Egil Nervik (NOR)
Nielsen Goal 61' Wedstrijdlink
12 september 1990
20:00 (UTC+1)
Noord-Ierland Vlag van Noord-Ierland 0 – 2 Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Joegoslavië Windsor Park, Belfast
Toeschouwers: 9.008
Scheidsrechter: Jacobus Uilenberg (NED)
Wedstrijdlink Pančev Goal 36'
Prosinečki Goal 86'

10 oktober 1990
19:30 (UTC+2)
Denemarken Vlag van Denemarken 4 – 1 Vlag van Faeröer Faeröer Idrætsparken, Kopenhagen
Toeschouwers: 38.563
Scheidsrechter: Guðmundur Haraldsson (ICE)
M. Laudrup Goal 8'Goal 48'
Elstrup Goal 37'
Povlsen Goal 89'
Wedstrijdlink Mørkøre Goal 21'

17 oktober 1990
20:00 (UTC+1)
Noord-Ierland Vlag van Noord-Ierland 1 – 1 Vlag van Denemarken Denemarken Windsor Park, Belfast
Toeschouwers: 9.079
Scheidsrechter: Roger Philippi (LUX)
Clarke Goal 58' Wedstrijdlink Bartram Goal 11' (pen.)

31 oktober 1990
19:00 (UTC+1)
Joegoslavië Vlag van Joegoslavië (1943-1992) 4 – 1 Vlag van Oostenrijk Oostenrijk Rode Sterstadion, Belgrado
Toeschouwers: 1.437
Scheidsrechter: Aron Schmidhuber (GER)
Pančev Goal 32'Goal 52'Goal 85'
Katanec Goal 43'
Wedstrijdlink Ogris Goal 15'

14 november 1990
19:30 (UTC+1)
Denemarken Vlag van Denemarken 0 – 2 Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Joegoslavië Idrætsparken, Kopenhagen
Toeschouwers: 39.700
Scheidsrechter: Neil Midgley (ENG)
Wedstrijdlink Baždarević Goal 77'
Jarni Goal 84'
14 november 1990
19:30 (UTC+1)
Oostenrijk Vlag van Oostenrijk 0 – 0 Vlag van Noord-Ierland Noord-Ierland Praterstadion, Wenen
Toeschouwers: 6.753
Scheidsrechter: Gérard Biguet (FRA)
Wedstrijdlink

27 maart 1991
17:15 (UTC+1)
Joegoslavië Vlag van Joegoslavië (1943-1992) 4 – 1 Vlag van Noord-Ierland Noord-Ierland Rode Sterstadion, Belgrado
Toeschouwers: 5.086
Scheidsrechter: Yusuf Namoğlu (TUR)
Binić Goal 35'
Pančev Goal 47'Goal 60'Goal 62'
Wedstrijdlink Hill Goal 44'

1 mei 1991
20:00 (UTC+2)
Joegoslavië Vlag van Joegoslavië (1943-1992) 1 – 2 Vlag van Denemarken Denemarken Rode Sterstadion, Belgrado
Toeschouwers: 16.477
Scheidsrechter: Joël Quiniou (FRA)
Pančev Goal 50' Wedstrijdlink Christensen Goal 31'Goal 63'
1 mei 1991
20:00 (UTC+1)
Noord-Ierland Vlag van Noord-Ierland 1 – 1 Vlag van Faeröer Faeröer Windsor Park, Belfast
Toeschouwers: 7.253
Scheidsrechter: Michel Piraux (BEL)
Clarke Goal 45' Wedstrijdlink Reynheim Goal 63'

16 mei 1991
20:00 (UTC+2)
Joegoslavië Vlag van Joegoslavië (1943-1992) 7 – 0 Vlag van Faeröer Faeröer Rode Sterstadion, Belgrado
Toeschouwers: 6.745
Scheidsrechter: Vassilios Nikakis (GRE)
Najdoski Goal 21'
Prosinečki Goal 24'
Pančev Goal 51'Goal 72'
Vulić Goal 65'
Boban Goal 68'
Šuker Goal 85'
Wedstrijdlink

22 mei 1991
19:00 (UTC+2)
Oostenrijk Vlag van Oostenrijk 3 – 0 Vlag van Faeröer Faeröer Lehenstadion, Salzburg
Toeschouwers: 11.757
Scheidsrechter: Loizos Loizou (CYP)
Pfeifenberger Goal 13'
Streiter Goal 48'
Wetl Goal 69'
Wedstrijdlink

5 juni 1991
16:00 (UTC+2)
Denemarken Vlag van Denemarken 2 – 1 Vlag van Oostenrijk Oostenrijk Odensestadion, Odense
Toeschouwers: 12.521
Scheidsrechter: Michał Listkiewicz (POL)
Christensen Goal 2', Goal 33' Wedstrijdlink Ogris Goal 83'

11 september 1991
19:00 (UTC+1)
Faeröer Vlag van Faeröer 0 – 5 Vlag van Noord-Ierland Noord-Ierland Landskrona IP, Landskrona
Toeschouwers: 1.623
Scheidsrechter: Simo Ruokonen (FIN)
Wedstrijdlink Wilson Goal 8'
Clarke Goal 12'Goal 51'Goal 68' (pen.)
McDonald Goal 14'

25 september 1991
19:00 (UTC+1)
Faeröer Vlag van Faeröer 0 – 4 Vlag van Denemarken Denemarken Landskrona IP, Landskrona
Toeschouwers: 2.589
Scheidsrechter: Jim McCluskey (SCO)
Wedstrijdlink Christofte Goal 2' (pen.)
Christensen Goal 6'
Pingel Goal 78'
Vilfort Goal 75'

9 oktober 1991
19:30 (UTC+2)
Oostenrijk Vlag van Oostenrijk 0 – 3 Vlag van Denemarken Denemarken Praterstadion, Wenen
Toeschouwers: 7.453
Scheidsrechter: Frans van den Wijngaert (BEL)
Wedstrijdlink Artner Goal 9' (e.d.)
Povlsen Goal 15'
Christensen Goal 37'

16 oktober 1991
19:00 (UTC+1)
Faeröer Vlag van Faeröer 0 – 2 Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Joegoslavië Landskrona IP, Landskrona
Toeschouwers: 2.485
Scheidsrechter: Günther Habermann (GER)
Wedstrijdlink Jugović Goal 13'
Savićević Goal 80'
16 oktober 1991
19:30 (UTC+1)
Noord-Ierland Vlag van Noord-Ierland 2 – 1 Vlag van Oostenrijk Oostenrijk Windsor Park, Belfast
Toeschouwers: 6.854
Scheidsrechter: Leif Sundell (SWE)
Dowie Goal 18'
Black Goal 42'
Wedstrijdlink Lainer Goal 44'

13 november 1991
19:30 (UTC+1)
Denemarken Vlag van Denemarken 2 – 1 Vlag van Noord-Ierland Noord-Ierland Odensestadion, Odense
Toeschouwers: 10.881
Scheidsrechter: Alexey Spirin (URS)
Povlsen Goal 22', Goal 36' Wedstrijdlink Taggart Goal 71'
13 november 1991
19:30 (UTC+1)
Oostenrijk Vlag van Oostenrijk 0 – 2 Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Joegoslavië Praterstadion, Wenen
Toeschouwers: 6.212
Scheidsrechter: Pietro D'Elia (FRA)
Wedstrijdlink Lukić Goal 18'
Savićević Goal 38'

"Uns gegen uns": uitgerekend in het jaar, dat de Berlijnse Muur viel hadden West-Duitsland en Oost-Duitsland elkaar geloot. Na de Duitse hereniging stopte Oost-Duitsland met het voetbalteam en ontstond een verenigd Duits elftal. Oost-Duitsland speelde nog wel in Brussel tegen België en won met 0-2. België maakte een goede indruk op het WK in Italië, werd wel vroegtijdig uitgeschakeld en nam in deze cyclus afscheid van de laatste spelers van de gouden jaren tachtig generatie: Jan Ceulemans en Eric Gerets. De nederlaag tegen Oost-Duitsland was al een teken aan de wand, daarna volgde een kansloze 3-1-nederlaag tegen Wales en de ploeg speelde geen rol van betekenis in deze groep. Wales werd zeer verrassend de naaste belager van wereldkampioen Duitsland. Na de wereldtitel speelde Duitsland een moeizame wedstrijd tegen nota bene Luxemburg: het verspeelde bijna een 3-0-voorsprong en mocht blij zijn met een 3-2-overwinning. Wales versloeg in Cardiff Duitsland door een doelpunt van Ian Rush, nadat Thomas Berthold uit het veld werd gestuurd en had opeens goede kansen om voor een stunt te zorgen. In Neurenberg stelde Duitsland orde op zaken en speelde een van zijn beste wedstrijden van de laatste jaren: 4-1 na een ruststand van 3-0. Men had nu genoeg aan een gelijkspel in Brussel om zich te kwalificeren, Rudi Völler scoorde het enige doelpunt.

Pos Land Wed Win Gel Ver DV DT +/- Pnt
1 Vlag van Duitsland Duitsland[6] 6 5 0 1 13 4 +9 10
2 Vlag van Wales Wales 6 4 1 1 8 6 +2 9
3 Vlag van België België 6 2 1 3 7 6 +1 5
4 Vlag van Luxemburg Luxemburg 6 0 0 6 2 14 –12 0

17 oktober 1990
19:30 (UTC+1)
Wales Vlag van Wales 3 – 1 Vlag van België België Cardiff Arms Park, Cardiff
Toeschouwers: 14.274
Scheidsrechter: Kurt Röthlisberger (SUI)
Rush Goal 29'
Saunders Goal 86'
Hughes Goal 88'
Wedstrijdlink Versavel Goal 24'

31 oktober 1990
20:15 (UTC+1)
Luxemburg Vlag van Luxemburg 2 – 3 Vlag van Duitsland Duitsland Stade Josy Barthel, Luxemburg
Toeschouwers: 9.512
Scheidsrechter: Kim Milton Nielsen (DEN)
Girres Goal 57'
Langers Goal 65'
Wedstrijdlink Klinsmann Goal 16'
Bein Goal 30'
Völler Goal 49'

14 november 1990
20:00 (UTC+1)
Luxemburg Vlag van Luxemburg 0 – 1 Vlag van Wales Wales Stade Josy Barthel, Luxemburg
Toeschouwers: 6.703
Scheidsrechter: Jiří Ulrich (TCH)
Wedstrijdlink Rush Goal 15'

27 februari 1991
20:00 (UTC+1)
België Vlag van België 3 – 0 Vlag van Luxemburg Luxemburg Constant Vanden Stockstadion, Anderlecht
Toeschouwers: 11.105
Scheidsrechter: Loizos Loizou (CYP)
Vandenbergh Goal 7'
Ceulemans Goal 16'
Scifo Goal 35'
Wedstrijdlink

27 maart 1991
20:00 (UTC+1)
België Vlag van België 1 – 1 Vlag van Wales Wales Constant Vanden Stockstadion, Anderlecht
Toeschouwers: 18.591
Scheidsrechter: Emilio Soriano Aladrén (ESP)
Degryse Goal 48' Wedstrijdlink Saunders Goal 60'

1 mei 1991
18:15 (UTC+2)
Duitsland Vlag van Duitsland 1 – 0 Vlag van België België Niedersachsenstadion, Hannover
Toeschouwers: 52.363
Scheidsrechter: Zoran Petrović (YUG)
Matthäus Goal 3' Wedstrijdlink

5 juni 1991
19:15 (UTC+1)
Wales Vlag van Wales 1 – 0 Vlag van Duitsland Duitsland Cardiff Arms Park, Cardiff
Toeschouwers: 34.603
Scheidsrechter: Bo Karlsson (SWE)
Rush Goal 66' Wedstrijdlink

11 september 1991
20:00 (UTC+2)
Luxemburg Vlag van Luxemburg 0 – 2 Vlag van België België Stade Josy Barthel, Luxemburg
Toeschouwers: 6.872
Scheidsrechter: Rémi Harrel (FRA)
Wedstrijdlink Scifo Goal 25'
Degryse Goal 49'

16 oktober 1991
20:15 (UTC+2)
Duitsland Vlag van Duitsland 4 – 1 Vlag van Wales Wales Frankenstadion, Neurenberg
Toeschouwers: 46.491
Scheidsrechter: Joël Quiniou (FRA)
Möller Goal 34'
Völler Goal 39'
Riedle Goal 45'
Doll Goal 73'
Wedstrijdlink Bodin Goal 84' (pen.)

13 november 1991
19:30 (UTC+0)
Wales Vlag van Wales 1 – 0 Vlag van Luxemburg Luxemburg Cardiff Arms Park, Cardiff
Toeschouwers: 19.813
Scheidsrechter: Sándor Puhl (HUN)
Bodin Goal 82' (pen.) Wedstrijdlink

20 november 1991
20:00 (UTC+1)
België Vlag van België 0 – 1 Vlag van Duitsland Duitsland Constant Vanden Stockstadion, Anderlecht
Toeschouwers: 16.138
Scheidsrechter: Tullio Lanese (FRA)
Wedstrijdlink Völler Goal 16'

18 december 1991
20:15 (UTC+1)
Duitsland Vlag van Duitsland 4 – 0 Vlag van Luxemburg Luxemburg Ulrich Haberlandstadion, Leverkusen
Toeschouwers: 20.395
Scheidsrechter: Zbigniew Przesmycki (POL)
Matthäus Goal 15' (pen.)
Buchwald Goal 44'
Riedle Goal 51'
Häßler Goal 62'
Wedstrijdlink

Na het rampzalig verlopen WK in Italië besloot technisch directeur Rinus Michels zelf maar weer het bondscoachschap op zich te nemen, ondanks het feit, dat hij op voet van oorlog leefde met de grote spelers gedurende het toernooi. Na het spuugincident in de wedstrijd tegen West-Duitsland, besloot Frank Rijkaard te stoppen met interlandvoetbalelftal. Michels probeerde zijn autoriteit te herstellen door Ronald Koeman na (lichte) kritiek op de tactiek te schorsen voor één wedstrijd en stelde John van 't Schip niet op, omdat hij later in het trainingskamp kwam om de geboorte van zijn eerste kind mee te maken. Veel maakte het allemaal niet uit, want in een saaie wedstrijd verloor Nederland met 1-0 van Portugal en nu had heel Nederland kritiek op de speelwijze zonder buitenspelers. Wel maakten twee spelers hun debuut, die later het boegbeeld werden van een volgende generatie: verdediger Frank de Boer en vooral aanvaller Dennis Bergkamp Nederland ging weer doen, waar het goed in was: aanvallen. Er was wel weer een ouderwets incident in het trainingskamp: Wim Kieft werd vergeleken met een boomstam door de nog jonge Bryan Roy en verliet boos het trainingskamp. Dennis Bergkamp speelde in zijn plaats en scoorde snel het eerste doelpunt tegen Griekenland, gevolgd door een doelpunt na 18 minuten van Marco van Basten. De volgende wedstrijd in Malta werd een ware show: 0-8 met vijf doelpunten van Marco van Basten, waaronder een spectaculaire omhaal. De opgebouwde goodwill verbleekte na drie matige wedstrijden: slechts 1-0 in de return tegen Malta (uitgelokte strafschop van Van Basten, waarbij hij zelf bespuwd werd), 2-0 tegen Finland en een 1-1 gelijkspel in de return in Helsinki. Door het puntverlies stond Nederland in verliespunten gelijk met Portugal en Griekenland. Portugal had een talentvolle generatie met spelers Paulo Futre en Rui Barros, een generatie die altijd net niet goed genoeg was om zich te kwalificeren voor grote toernooien. Wel was er hoop, want het jeugdteam van Portugal won het WK in eigen land, waar spelers als Luís Figo en doelman Vitor Baia doorstroomden naar het eerste elftal. Michels had een succes in de diplomatie: Frank Rijkaard stelde zich weer beschikbaar. In een meer spannende dan goede wedstrijd won Nederland met 1-0 van Portugal door een prachtige gelukstreffer van Richard Witschge, zijn enige doelpunt in Oranje. Het zou tot op heden van vandaag de enige keer zijn, dat Nederland van Portugal zou winnen. Nederland mocht nu met zes doelpunten verschil verliezen van Griekenland om zich te plaatsen, het won met 2-0 door doelpunten van Bergkamp en een snoekduik van Danny Blind. Ook bij deze wedstrijd was er weer een incident: Ruud Gullit weigerde te spelen vanwege een opspelende blessure, hetgeen weer wrevel opleverde met Michels.

Pos Land Wed Win Gel Ver DV DT +/- Pnt
1 Vlag van Nederland Nederland 8 6 1 1 17 2 +15 13
2 Vlag van Portugal Portugal 8 5 1 2 11 4 +7 11
3 Vlag van Griekenland Griekenland 8 3 2 3 11 9 +2 8
4 Vlag van Finland Finland 8 1 4 3 5 8 –3 6
5 Vlag van Malta Malta 8 0 2 6 2 23 –21 2

12 september 1990
19:00 (UTC+3)
Finland Vlag van Finland 0 – 0 Vlag van Portugal Portugal Olympisch Stadion, Helsinki
Toeschouwers: 10.242
Scheidsrechter: Jozef Marko (TCH)
Wedstrijdlink

17 oktober 1990
21:00 (UTC+1)
Portugal Vlag van Portugal 1 – 0 Vlag van Nederland Nederland Estádio das Antas, Porto
Toeschouwers: 17.198
Scheidsrechter: Siegfried Kirschen (GER)
Águas Goal 54' Wedstrijdlink

31 oktober 1990
18:00 (UTC+2)
Griekenland Vlag van Griekenland 4 – 0 Vlag van Malta Malta Olympisch Stadion Spyridon Louis, Athene
Toeschouwers: 7.768
Scheidsrechter: Ion Crăciunescu (ROM)
Tsiantakis Goal 37'
Karapialis Goal 40'
Saravakos Goal 59'
Borbokis Goal 88'
Wedstrijdlink

21 november 1990
18:00 (UTC+1)
Nederland Vlag van Nederland 2 – 0 Vlag van Griekenland Griekenland De Kuip, Rotterdam
Toeschouwers: 20.233
Scheidsrechter: Lajos Nemeth (HUN)
Bergkamp Goal 7'
van Basten Goal 18'
Wedstrijdlink

25 november 1990
14:30 (UTC+1)
Malta Vlag van Malta 1 – 1 Vlag van Finland Finland Ta' Qalistadion, Ta' Qali
Toeschouwers: 8.667
Scheidsrechter: Sadik Deda (TUR)
Suda Goal 37' Wedstrijdlink Holmgren Goal 87'

19 december 1990
14:30 (UTC+1)
Malta Vlag van Malta 0 – 8 Vlag van Nederland Nederland Ta' Qalistadion, Ta' Qali
Toeschouwers: 10.254
Scheidsrechter: Rolf Blattmann (SUI)
Wedstrijdlink van Basten Goal 9'Goal 20'Goal 23'Goal 64'Goal 80' (pen.)
Winter Goal 53'
Bergkamp Goal 60'Goal 66'

23 januari 1991
18:30 (UTC+2)
Griekenland Vlag van Griekenland 3 – 2 Vlag van Portugal Portugal Olympisch Stadion Spyridon Louis, Athene
Toeschouwers: 8.553
Scheidsrechter: Carlo Longhi (FRA)
Borbokis Goal 7'
Manolas Goal 68'
Tsalouchidis Goal 85'
Wedstrijdlink Águas Goal 18'
Futre Goal 62'

9 februari 1991
15:15 (UTC+1)
Malta Vlag van Malta 0 – 1 Vlag van Portugal Portugal Ta' Qalistadion, Ta' Qali
Toeschouwers: 3.264
Scheidsrechter: Manfred Neuner (GER)
Wedstrijdlink Futre Goal 27'

20 februari 1991
21:30 (UTC+0)
Portugal Vlag van Portugal 5 – 0 Vlag van Malta Malta Estádio das Antas, Porto
Toeschouwers: 5.303
Scheidsrechter: John Spillane (IRL)
Águas Goal 5'
Leal Goal 34'
Paneira Goal 41' (pen.)
Futre Goal 48'
Cadete Goal 81'
Wedstrijdlink

13 maart 1991
20:00 (UTC+1)
Nederland Vlag van Nederland 1 – 0 Vlag van Malta Malta De Kuip, Rotterdam
Toeschouwers: 36.383
Scheidsrechter: Dušan Krchnák (TCH)
van Basten Goal 31' (pen.) Wedstrijdlink

17 april 1991
20:00 (UTC+2)
Nederland Vlag van Nederland 2 – 0 Vlag van Finland Finland De Kuip, Rotterdam
Toeschouwers: 21.426
Scheidsrechter: Jan Damgaard (DEN)
van Basten Goal 9'
Gullit Goal 76'
Wedstrijdlink

16 mei 1991
19:00 (UTC+3)
Finland Vlag van Finland 2 – 0 Vlag van Malta Malta Olympisch Stadion, Helsinki
Toeschouwers: 5.150
Scheidsrechter: Rune Pedersen (NOR)
Järvinen Goal 51'
Litmanen Goal 87'
Wedstrijdlink

5 juni 1991
19:00 (UTC+3)
Finland Vlag van Finland 1 – 1 Vlag van Nederland Nederland Olympisch Stadion, Helsinki
Toeschouwers: 21.207
Scheidsrechter: Brian McGinlay (SCO)
Holmgren Goal 77' Wedstrijdlink de Boer Goal 60'

11 september 1991
21:30 (UTC+1)
Portugal Vlag van Portugal 1 – 0 Vlag van Finland Finland Estádio das Antas, Porto
Toeschouwers: 7.236
Scheidsrechter: Arturo Martino (SUI)
César Brito Goal 22' Wedstrijdlink

9 oktober 1991
19:00 (UTC+3)
Finland Vlag van Finland 1 – 1 Vlag van Griekenland Griekenland Olympisch Stadion, Helsinki
Toeschouwers: 5.225
Scheidsrechter: Sergei Khussainov (URS)
Ukkonen Goal 50' Wedstrijdlink Tsalouchidis Goal 74'

16 oktober 1991
20:00 (UTC+2)
Nederland Vlag van Nederland 1 – 0 Vlag van Portugal Portugal De Kuip, Rotterdam
Toeschouwers: 40.057
Scheidsrechter: George Courtney (ENG)
Witschge Goal 20' Wedstrijdlink

30 oktober 1991
18:00 (UTC+2)
Griekenland Vlag van Griekenland 2 – 0 Vlag van Finland Finland Olympisch Stadion Spyridon Louis, Athene
Toeschouwers: 9.036
Scheidsrechter: Gerhard Kapl (AUT)
Saravakos Goal 49'
Borbokis Goal 51'
Wedstrijdlink

20 november 1991
21:30 (UTC+0)
Portugal Vlag van Portugal 1 – 0 Vlag van Griekenland Griekenland Estádio da Luz, Lissabon
Toeschouwers: 2.098
Scheidsrechter: Alphonse Costantin (BEL)
Pinto Goal 17' Wedstrijdlink

4 december 1991
18:00 (UTC+2)
Griekenland Vlag van Griekenland 0 – 2 Vlag van Nederland Nederland Kaftanzogliostadion, Thessaloniki
Toeschouwers: 25.053
Scheidsrechter: Bo Karlsson (SWE)
Wedstrijdlink Bergkamp Goal 37'
Blind Goal 87'

22 december 1991
14:30 (UTC+1)
Malta Vlag van Malta 1 – 1 Vlag van Griekenland Griekenland Ta' Qalistadion, Ta' Qali
Toeschouwers: 6.690
Scheidsrechter: Michel Girard (FRA)
Sultana Goal 42' Wedstrijdlink Marinakis Goal 67'

Op de laatste speeldag hadden nog drie landen kans op kwalificatie: Engeland had twee punten voorsprong op Ierland en Polen, maar wel een slechter doelsaldo. Engeland moest bezoek bij Polen, terwijl Ierland op bezoek moest bij het zwakke Turkije. Polen kwam op een 1-0-voorsprong en moest hopen op een gelijkspel van Ierland. Terwijl de Ieren makkelijk wonnen, scoorde Gary Lineker in de 79e minuut de gelijkmaker. Ierland was uitgeschakeld zonder een wedstrijd te verliezen. Engeland leek wat zwakker dan op het WK, toen men vierde werd. De nieuwe bondscoach Graham Taylor gaf meer de voorkeur aan ouderwets Engels voetbal en de creatieve Chris Waddle bedankte voor de eer. Bovendien zou Paul Gascoigne ontbreken op het EK, hij blesseerde zichzelf na een doldrieste actie in de FA-Cup-finale en was een jaar uitgeschakeld. Het gebrek aan creativiteit bleek vooral aan het aantal doelpunten: zeven doelpunten in zes wedstrijden.

Pos Land Wed Win Gel Ver DV DT +/- Pnt
1 Vlag van Engeland Engeland 6 3 3 0 7 3 +4 9
2 Vlag van Ierland Ierland 6 2 4 0 13 6 +7 8
3 Vlag van Polen Polen 6 2 3 1 8 6 +2 7
4 Vlag van Turkije Turkije 6 0 0 6 1 14 –13 0

17 oktober 1990
15:00 (UTC+1)
Ierland Vlag van Ierland 5 – 0 Vlag van Turkije Turkije Lansdowne Road, Dublin
Toeschouwers: 42.603
Scheidsrechter: Erik Fredriksson (SWE)
Aldridge Goal 15'Goal 58'Goal 73'
O'Leary Goal 40'
Quinn Goal 66'
Wedstrijdlink
17 oktober 1990
20:00 (UTC+1)
Engeland Vlag van Engeland 2 – 0 Vlag van Polen Polen Wembley Stadium, Londen
Toeschouwers: 69.353
Scheidsrechter: Tullio Lanese (FRA)
Lineker Goal 39' (pen.)
Beardsley Goal 89'
Wedstrijdlink

14 november 1990
13:30 (UTC+0)
Ierland Vlag van Ierland 1 – 1 Vlag van Engeland Engeland Lansdowne Road, Dublin
Toeschouwers: 45.494
Scheidsrechter: Pietro D'Elia (FRA)
Cascarino Goal 79' Wedstrijdlink Platt Goal 67'
14 november 1990
19:00 (UTC+1)
Turkije Vlag van Turkije 0 – 1 Vlag van Polen Polen BJK Inönüstadion, Istanboel
Toeschouwers: 48.680
Scheidsrechter: Alexey Spirin (URS)
Wedstrijdlink Dziekanowski Goal 37'

27 maart 1991
20:00 (UTC+0)
Engeland Vlag van Engeland 1 – 1 Vlag van Ierland Ierland Wembley Stadium, Londen
Toeschouwers: 77.753
Scheidsrechter: Kurt Röthlisberger (SUI)
Dixon Goal 9' Wedstrijdlink Quinn Goal 29'

17 april 1991
20:00 (UTC+2)
Polen Vlag van Polen 3 – 0 Vlag van Turkije Turkije Wojska Polskiegostadion, Warschau
Toeschouwers: 1.061
Scheidsrechter: Mircea-Lucian Salomir (ROM)
Tarasiewicz Goal 72'Goal 80'
Kosecki Goal 87'
Wedstrijdlink

1 mei 1991
14:00 (UTC+1)
Ierland Vlag van Ierland 0 – 0 Vlag van Polen Polen Lansdowne Road, Dublin
Toeschouwers: 45.795
Scheidsrechter: John Blankenstein (NED)
Wedstrijdlink
1 mei 1991
18:00 (UTC+3)
Turkije Vlag van Turkije 0 – 1 Vlag van Engeland Engeland Izmir Atatürkstadion, İzmir
Toeschouwers: 12.316
Scheidsrechter: Wolf-Günter Wiesel (GER)
Wedstrijdlink Wise Goal 32'

16 oktober 1991
17:00 (UTC+2)
Polen Vlag van Polen 3 – 3 Vlag van Ierland Ierland Stadion Miejski, Poznań
Toeschouwers: 17.600
Scheidsrechter: Guy Goethals (BEL)
Czachowski Goal 59'
Furtok Goal 77'
Urban Goal 86'
Wedstrijdlink McGrath Goal 12'
Townsend Goal 64'
Cascarino Goal 68'
16 oktober 1991
20:00 (UTC+1)
Engeland Vlag van Engeland 1 – 0 Vlag van Turkije Turkije Wembley Stadium, Londen
Toeschouwers: 50.896
Scheidsrechter: Antonio Martín Navarrete (ESP)
Smith Goal 21' Wedstrijdlink

13 november 1991
18:30 (UTC+1)
Polen Vlag van Polen 1 – 1 Vlag van Engeland Engeland Stadion Miejski, Poznań
Toeschouwers: 10.300
Scheidsrechter: Hubert Forstinger (AUT)
Szewczyk Goal 32' Wedstrijdlink Lineker Goal 77'
13 november 1991
19:30 (UTC+2)
Turkije Vlag van Turkije 1 – 3 Vlag van Ierland Ierland BJK Inönüstadion, Istanboel
Toeschouwers: 33.061
Scheidsrechter: Zoran Petrović (YUG)
Çalımbay Goal 13' (pen.) Wedstrijdlink Byrne Goal 8'Goal 58'
Cascarino Goal 55'