Gauthier Boccard
Gauthier Boccard | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Gauthier Boccard (2016)
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Persoonlijke informatie | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Naam | Gauthier Boccard | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Geboortedatum | 26 augustus 1991 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Geboorteplaats | Ukkel | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Nationaliteit | Belgische | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Lengte | 186 cm | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Sportieve informatie | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Discipline | Hockey | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Olympische Spelen | 2012, 2016 & 2020 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Medailles | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Landskampioen | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
▷ Eredivisie: 2012, 2013 & 2014 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Continentale toernooien (club) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
▷ Euro Hockey League: 2019 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Gauthier Boccard (Ukkel, 26 augustus 1991) is een Belgisch hockeyer.
Levensloop
[bewerken | brontekst bewerken]Boccard liep school aan het Mater Dei-Instituut te Sint-Pieters-Woluwe.[1] Zijn hockeycarrière begon hij bij Orée HC, alwaar hij actief was als aanvaller.[2] Vervolgens kwam hij 13 jaar uit voor de Waterloo Ducks. Met deze club werd hij driemaal landskampioen (2012[3], 2013[4] en 2014[5]) en won hij in 2019 de Euro Hockey League.[6][7] In 2022 maakte hij de overstap naar Royal Léopold HC.[8][9]
Daarnaast is Boccard actief bij het nationaal team. Met de Red Lions nam hij deel aan de Olympische Zomerspelen van 2012[10], alwaar ze vijfdes eindigden.[11] In Londen was hij de jongste Belgische hockeyspeler van het tornooi.[1] Vier jaar later, op de spelen van Rio de Janeiro in 2016[12], behaalde hij met de Red Lions zilver[13] en in 2021 werden ze Olympisch kampioen te Tokio.[14][15][16]
In 2018 werd hij met de nationale ploeg in het Indische Bhubaneswar wereldkampioen.[17][18] In 2015 won Gauthier met de nationale ploeg zilver in de World League[19][20] en in zowel 2013[21] als 2017 eindigde hij met de nationale equipe op de 5e plaats in dit tornooi.[22]
In 2017 werd hij met de Red Lions vice-Europees kampioen[23] en in 2019 wonnen ze het EK.[24][25] In Amstelveen, op het Europees kampioenschap van 2021, strandde Boccard & co op de derde[26][27] en in 2015 op de vijfde plaats in de eindrangschikking.[28]
Ook was hij actief bij het Belgisch zaalhockeyteam. Voor de Indoor Red Lions was hij reserve op het wereldkampioenschap van 2018.[29]
- (fr) Qui est Gauthier Boccard?, FiscalTeam, 20 september 2022
- Red Lions: De selectie voor het WK 2023 in India, Hockey.be, 5 december 2022
- ↑ a b Gauthier Boccard: zilver!, Mater Dei-Instituut Sint-Pieters-Woluwe, 6 september 2016. Gearchiveerd op 22 januari 2023.
- ↑ RUSSEL Damien, Gauthier Boccard gaat een nieuwe uitdaging aan bij Léopold ION Hockey League, 2 augustus 2022. Gearchiveerd op 28 mei 2023.
- ↑ Waterloo Ducks voor derde keer landskampioen ten koste van Dragons, De Standaard, 20 mei 2012. Gearchiveerd op 22 januari 2023.
- ↑ (fr) Waterloo Ducks prolonge son titre, La Libre Belgique, 21 april 2013. Gearchiveerd op 22 januari 2023.
- ↑ (fr) "Le Waterloo Ducks est le meilleur club de Belgique", L'Avenir, 7 april 2014. Gearchiveerd op 12 januari 2023.
- ↑ Waterloo Ducks wint als eerste Belgische team ooit Euro Hockey League, Gazet van Antwerpen, 22 april 2019. Gearchiveerd op 22 januari 2023.
- ↑ (fr) HISTORIQUE: le Waterloo Ducks devient le premier club belge à remporter l'Euro Hockey League, RTL Sport, 22 april 2019. Gearchiveerd op 22 januari 2023.
- ↑ (fr) TOUSSAINT Laurent, Gauthier Boccard rejoindra le Léopold à la fin de la saison, Le Soir, 2 maart 2022. Gearchiveerd op 30 maart 2023.
- ↑ (fr) Gauthier Boccard signe pour quatre ans au Léopold, BX1, 3 maart 2022. Gearchiveerd op 27 september 2022.
- ↑ Belgische hockeyselectie voor Olympische Spelen, De Standaard, 7 juli 2012. Gearchiveerd op 22 januari 2023.
- ↑ VAREWYCK Sam, SCHAILLIE Glen, PENNINCK Laurens & DE CAUWER Quinten, Van high-society naar publiekssport: de opmars van het Belgische hockey, Artevelde Hogeschool, 10 oktober 2017. Gearchiveerd op 2 juni 2023.
- ↑ Met deze 19 spelers gaat België op zoek naar hockeymedaille in Rio, Sporza, 24 juni 2016. Gearchiveerd op 22 januari 2023.
- ↑ Gemiste strafcorners nekken Red Lions in olympische hockeyfinale, Radio 1, 19 augustus 2016. Gearchiveerd op 22 januari 2023.
- ↑ Onze olympiërs voorgesteld (#1). Een ereburger, heel wat boekenwurmen en een opvallende tattoo: deze Red Lions gaan voor goud, Het Laatste Nieuws, 14 juli 2021. Gearchiveerd op 22 januari 2023.
- ↑ DEFOSSEZ Frederik, GOUD! Red Lions verslaan Australië in de finale van het hockey na shoot-outs en pakken de olympische titel, VRT NWS, 5 augustus 2021. Gearchiveerd op 22 januari 2023.
- ↑ VERMEIREN Marc, Van bierbuik tot sixpack: hoe het Belgisch hockey de wereld veroverde en zichzelf beloonde met olympisch goud, Het Nieuwsblad, 5 augustus 2021. Gearchiveerd op 22 januari 2023.
- ↑ Red Lions doen niet onder voor Rode Duivels: Groots volksfeest op Grote Markt van Brussel, Het Belang van Limburg, 18 december 2018. Gearchiveerd op 22 januari 2023.
- ↑ WERELDKAMPIOEN! Dit zijn de Red Lions die ons land eerste wereldtitel in het hockey schonken, met doelman Vanasch als absolute ster van de shoot-outs, Het Laatste Nieuws, 16 december 2018. Gearchiveerd op 22 januari 2023.
- ↑ BOGAERT Glenn, Nieuwe coach Red Lions heeft zijn selectie klaar voor World League Hockey, De Morgen, 17 november 2015. Gearchiveerd op 22 januari 2023.
- ↑ Red Lions grijpen naast goud in finale World League, Het Laatste Nieuws, 6 december 2015. Gearchiveerd op 22 januari 2023.
- ↑ ‘Fysieke tests Red Lions zijn beter dan ooit’, Het Nieuwsblad, 28 december 2013. Gearchiveerd op 22 januari 2023.
- ↑ Shane McLeod selecteert achttien Red Lions, onder wie John-John Dohmen, voor Finale World League hockey, Het Nieuwsblad, 3 november 2017. Gearchiveerd op 22 januari 2023.
- ↑ (fr) VINEL Thibaut, Boccard revient sur la finale perdue à l'Euro: "La déception est toujours immense", La Libre Belgique, 29 augustus 2017. Gearchiveerd op 22 januari 2023.
- ↑ VAN GENECHTEN Vincent, EK HOCKEY. Red Lions moet het zonder Sébastien Dockier doen, Red Panthers kunnen rekenen op Canadese, Het Nieuwsblad, 6 augustus 2019. Gearchiveerd op 22 januari 2023.
- ↑ Belgisch hockeyteam is Europees Kampioen, De Tijd, 24 augustus 2019. Gearchiveerd op 22 januari 2023.
- ↑ FIEREMANS Bart & THYS Werner, Belgische hockeymannen zien EK in Nederland als tussenstap Spelen: “Deze Red Lions beste ooit, maar nu nog niet pieken”, Het Laatste Nieuws, 25 mei 2021. Gearchiveerd op 22 januari 2023.
- ↑ THYS Werner, Red Lions veroveren brons na nipte zege tegen Engeland, Nederland grijpt EK-goud, Het Laatste Nieuws, 12 juni 2021. Gearchiveerd op 22 januari 2023.
- ↑ (fr) Les Red Lions terminent à la 5e place de l'Euro, RTBF, 29 augustus 2015
- ↑ Red Lions Boon en Charlier opgeroepen voor WK indoorhockey, Sporza, 29 januari 2018. Gearchiveerd op 23 januari 2023.