Ghawar
| Ghawar | ||
|---|---|---|
  | ||
| Algemene gegevens | ||
| Land | Saoedi-Arabië | |
| Regio | Midden-Oosten | |
| Coördinaten | 25° 26′ NB, 49° 37′ OL | |
| On-/offshore | Onshore | |
| Operator | Saudi Aramco | |
| Producerende formaties | Laat-Jura kalksteen | |
| Reservoirdiepte | 1800-2100m | |
| Geschiedenis | ||
| Ontdekking | 1948 | |
| Begin productie | 1951 | |
| Piekjaar | 1981 | |
| Olieproductie | ||
| Huidige productie | ~5 miljoen vaten per dag | |
| Productiepiek | 5,7 miljoen vaten per dag | |
| Aanvangreserves | 140 miljard vaten | |
| Huidige reserves | 64-74 miljard vaten | |
| Platforms/ installaties | ||
| Winplaatsen | Fazran, Ain Dar, Shedgum, Uthmaniyah, Haradh en Hawiyah | |
Ghawar is een olieveld in Saoedi-Arabië. Het veld ligt ongeveer 100 kilometer ten zuidwesten van de stad Dharaan. Met een omtrek van 280 bij 30 kilometer is Ghawar het grootste conventionele olieveld ter wereld.[1] Het veld is in zijn geheel eigendom van Saudi Aramco.
Er is relatief weinig bekend over Ghawar daar zowel de eigenaar als de overheid van Saoedi-Arabië het veld streng bewaken, en maar weinig informatie prijsgeven.
Geologie
[bewerken | brontekst bewerken]Ghawar bestrijkt een anticline met aardlagen die dateren uit het Carboon, ongeveer 320 miljoen jaar geleden. De structuur is grotendeels gevormd door tektonische activiteit gedurende het Krijt Reservoirstenen zijn Arba-D kalkstenen uit het Jura.
Geschiedenis
[bewerken | brontekst bewerken]Historisch gezien is Ghawar opgedeeld in vijf productiegebieden. Van noord naar zuid: Ain Dar en Shedgum, 'Uthmaniyah, Hawiyah en Haradh. De grote oase van Al-Hasa en de stad Hofuf bevinden zich aan de oostelijke flank van Ghawar.
Ghawar werd ontdekt in 1948, en in 1951 volop in gebruik genomen.[2][3] Sommige bronnen beweren dat Ghawar in 2005 zijn piek heeft bereikt, maar dit wordt tegengesproken door de eigenaren van het veld.[4][5]
Productie
[bewerken | brontekst bewerken]Ongeveer 60 tot 65% van alle olie die tussen 1948 en 2000 is geproduceerd in Saoedi-Arabië is afkomstig uit Ghawar. Tot eind 2005 was de productie ongeveer 60 miljard vaten.[6]
Externe links
[bewerken | brontekst bewerken]- A theoretical look at the future of the field
- Articles on Ghawar and analysis on its reserves from The Oil Drum
- Terrorists and Ghawar
- Saudi Aramco website (bron van het merendeel van de data in dit artikel).
- ↑ https://web.archive.org/web/20060302145331/http://www.aapg.org/explorer/2005/01jan/ghawar.cfm
- ↑ The Elephant of All Elephants door AAPG
- ↑ (en) Glenn Morton, "Trouble in the World's Largest Oil Field-Ghawar", Energy Bulletin, 24 juli 2004. Gearchiveerd op 11 oktober 2008. Geraadpleegd op 28 juli 2008.
- ↑ (en) Donald Coxe, "Has Ghawar truly peaked?", 31 maart 2005.
- ↑ Porter, Adam, "Bank says Saudi's top field in decline", English Al-Jazeera, 12 april 2005. Gearchiveerd op 28 september 2006. Geraadpleegd op 5 september 2006.
- ↑ based on Croft. Gearchiveerd op 4 juni 2023.