Gyles Brandreth
| Gyles Brandreth | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Brandreth in 2013
| ||||
| Algemeen | ||||
| Volledige naam | Gyles Daubeney Brandreth | |||
| Geboren | 8 maart 1948 | |||
| Land | .svg){kind=small} Verenigd Koninkrijk
| |||
| Partij | Conservative Party | |||
| Functies | ||||
| 1992-1997 | parlementslid | |||
| Officiële website | ||||
| ||||
Gyles Daubeney Brandreth (8 maart 1948)[1] is een Brits schrijver en voormalig politicus. Hij zetelde van 1992 tot 1997 in het Britse parlement voor de Conservative Party. Hij doet vaak mee aan radio- en televisieprogramma's, zoals The One Show,[2] Countdown[3],Just a Minute en QI
Biografie
[bewerken | brontekst bewerken]Gyles Brandreth werd geboren in een militair hospitaal in Duitsland. Zijn vader, Charles Daubeney Brandreth (1910-1982), werkte destijds als jurist voor de Geallieerde Controleraad.[3] Zijn moeder, Alice Mary Addison (1914-?), was een lerares.[4] Brandreth groeide op in Londen en het gezin verhuisde naar Baker Street toen hij tien jaar oud was.[5] Hij liet zich onderwijzen aan achtereenvolgens de Lycée Français de Londres, de Betteshanger School in Kent en Bedales in Hampshire.[3] Hij studeerde van 1967 tot 1970 aan de Universiteit van Oxford.[6]
Sinds 1968 werkte Brandreth op freelancebasis als journalist. Daarnaast schreef hij columns voor allerlei tijdschriften, waaronder Manchester Evening News en TVTimes.[7]
Op de Britse televisie was Brandreth onder meer te zien in de programma's Chatterbox en Catchword. Hij presenteerde TV-AM van 1983 tot 1990.[7]
Brandreth zetelde van 9 april 1992 tot 1 mei 1997 in het Britse parlement namens het kiesdistrict City of Chester.
Nevenactiviteiten
[bewerken | brontekst bewerken]
- Hij is een groot liefhebber van spelletjes. In 1971 organiseerde hij de eerste nationale Scrabble-kampioenschappen in het Verenigd Koninkrijk.[7] In de jaren zeventig werd hij Europees kampioen Monopoly en haalde hij brons op het wereldkampioenschap. Zijn ouders leerden elkaar kennen toen zij in de jaren dertig een potje Monopoly speelden.[8] In de jaren negentig was Brandreth redacteur voor het puzzeltijdschrift Puzzle World.[9]
- In 1974 produceerde hij het toneelstuk The Trials of Oscar Wilde op het Oxford Theatre Festival.[3] In 2011 speelde hij de rol van Lady Bracknell in het door Oscar Wilde geschreven toneelstuk The Importance of Being Earnest.[10]
- Brandreth werkt ook als spreker. Hij brak driemaal het wereldrecord voor de langste after-dinner speech:
- 4 uur en 19 minuten.
- 11 uur.
- 12,5 uur.[1]
- In 1988 opende Brandreth in Stratford-upon-Avon het Teddy Bear Museum, waarvan de collectie tegenwoordig is gevestigd in een paviljoen op het landgoed van Newby Hall in Skelton-on-Ure.[11]
Persoonlijk leven
[bewerken | brontekst bewerken]In 1973 trouwde Brandreth met de schrijfster Michèle Brown.[12] Een van de getuigen bij dit huwelijk was wijlen acteur Simon Cadell.[4] Brandreth en Brown hebben een zoon en twee dochters.[1]
Bibliografie (selectie)
[bewerken | brontekst bewerken]- Created in Captivity (1972)
- Brandreth's Party Games (1972)
- Discovering Pantomime (1973)
- Brandreth's Bedroom (1973)
- The Funniest Man on Earth (1974)
- I Scream for Ice Cream (1974)
- A Royal Scrapbook (1976)
- Yarooh! (1976)
- The Funniest Man on Earth (1977)
- The Magic of Houdini (1978)
- The Complete Husband (1978)
- Pears Book of Words (1979)
- The Last Word (1979)
- The Joy of Lex (1980)
- More Joy of Lex (1982)
- Great Theatrical Disasters (1982)
- The Book of Mistaikes (1982)
- The Complete Public Speaker (1983)
- John Gielgud: A Celebration (1984)
- Great Sexual Disasters (1984)
- Wit Knits (1985, met George Hostler)
- Cats' Tales (1986)
- Knitability (1987, met Linda O'Brien)
- Even Greater Sexual Disasters (1987)
- Under the Jumper: Autobiographical Excursions (1993)
- Breaking the Code: Westminster Diaries (1999)
- Philip & Elizabeth: Portrait of a Marriage (2005)
- Charles & Camilla (2006)
- Something Sensational to Read in the Train: The Diary of a Lifetime (2009)
Externe link
[bewerken | brontekst bewerken]- ↑ a b c "Brandreth, Gyles Daubeney" in Dod's Parliamentary Companion, p. 477, uitg.: Dod's Parliamentary Companion Ltd, 1996.
- ↑ Walker, Tim (19 december 2008). "David Cameron to enlist Gyles Brandreth as a speechwriter". The Daily Telegraph. Geraadpleegd op 8 november 2012.
- ↑ a b c d "Gyles Brandreth Biography", BookBrowse. Geraadpleegd op 8 november 2012.
- ↑ a b Hastings, Chris (8 januari 2011). "I kept my wedding secret from my parents for two years says broadcaster Gyles Brandreth". Daily Mail. Geraadpleegd op 8 november 2012.
- ↑ "An interview with Gyles Brandreth: Gyles Brandreth Answers Questions about the Oscar Wilde Mysteries", BookBrowse. Geraadpleegd op 8 november 2012.
- ↑ "Brandreth, Gyles Daubeney" in Who's who in the World, deel 5, p. 111. Uitg.: Marquis Who's Who, 1980.
- ↑ a b c "Brandreth, Gyles (Daubeney)" in The Crystal Reference Encyclopedia. Geraadpleegd via CredoReference op 8 november 2012.
- ↑ Mount, Harry (5 april 2003). "Portrait of a driver: Gyles Brandreth". The Daily Telegraph. Geraadpleegd op 8 november 2012.
- ↑ Kavanagh, Michael (25 januari 1990). "Puzzle World to Battle for Quiz Title Shot". Marketing.
- ↑ Brandreth, Gyles (10 december 2011). "I just love being a woman, says Gyles Brandreth as he embarks on a gender-bending journey in search of his feminine side". Daily Mail. Geraadpleegd op 8 november 2012. Gearchiveerd op 12 december 2011.
- ↑ ‘The Bear House’, op: Newby Hall, geraadpleegd op 25 maart 2022.
- ↑ Biografie op Brandreths website. Geraadpleegd op 8 november 2012.
