Naar inhoud springen

Hanne Haugland (atlete)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Hanne Haugland
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Volledige naam Hanne Birgit Haugland
Geboortedatum 14 december 1967
Geboorteplaats Haugesund
Nationaliteit Vlag van Noorwegen Noorwegen
Lengte 1,83 m
Gewicht 65 kg
Sportieve informatie
Discipline hoogspringen
Eerste titel Noors kampioene hoogspringen 1986
OS 1996, 2000
Extra Noors recordhoudster hoogspringen (in- + outdoor)
Portaal  Portaalicoon   Atletiek

Hanne Birgit Haugland (Haugesund, 14 december 1967) is een voormalige Noorse hoogspringster. Naast eenentwintig maal Noors kampioene hoogspringen werd ze ook driemaal Noors kampioene verspringen en eenmaal Noors kampioene hink-stap-springen.

Hanne Haugland stamt uit een getalenteerde springfamilie. Haar grootvader Eugen Haugland was vierde bij het hink-stap-springen op de Europese kampioenschappen van 1946. Haar vader Terje Haugland was elfde op het onderdeel verspringen op de EK van 1969. Hanne Haugland sprong niet zo ver als haar voorouders, maar wel hoger.

Op de Europese indoorkampioenschappen van 1989 behaalde Hanne Haugland bij het hoogspringen een tweede plaats met een hoogte van 1,96 m. Het goud ging naar de Roemeense Alina Astafei, die met minder pogingen eveneens 1,96 sprong. Op de EK indoor van 1990 miste Haugland met een vierde plaats net de medailles.

In 1996 behaalde ze op de Olympische Spelen van Atlanta zowaar de finale. Haar 1,96 was genoeg voor een achtste plaats.

De vorm van haar leven beleefde Hanne Haugland in 1997. Ze begon het jaar met het behalen van een bronzen medaille op de wereldindoorkampioenschappen met een evenaring van haar persoonlijk record van 2,00. Het goud ging naar de Bulgaarse Stefka Kostadinova en het zilver naar de Russische Olga Kaliturina. Op de wereldkampioenschappen van 1997 in Athene versloeg ze met 1,99 de Oekraïense Inha Babakova en de Russische Olga Kaliturina, die beiden 1,96 sprongen. Dit was tevens de enige internationale gouden medaille die ze behaalde. Drie dagen na haar overwinning in Athene verbeterde ze bij een internationale meeting in Zürich het Noorse record naar 2,01. Nog altijd (peildatum december 2016) is dit record niet verbroken.

Na 1997 behaalde Haugland in grote internationale wedstrijden geen finales meer. Zo deed ze mee aan de Olympische Spelen van Sydney in 2000, maar sneuvelde met 1,89 in de kwalificatieronde.

Tijdens haar senioren sportcarrière was Haugland aangesloten bij Haugesund IL, IL i BUL, SK Vidar en IF Minerva. Momenteel is ze atletiektrainster en traint Noorse hoogspringers als: Anne Gerd Eieland. Ze is getrouwd met voormalig hoogspringer Håkon Särnblom.

  • Wereldkampioene hoogspringen - 1997
  • Noors kampioene hoogspringen - 1986, 1987, 1989, 1990, 1992, 1993, 1994, 1995, 1996, 1997, 1999, 2000
  • Noors kampioene verspringen - 1989, 1990, 1995
  • Noors kampioene hink-stap-springer - 1994
  • Noors indoorkampioene hoogspringen - 1987, 1988, 1989, 1990, 1991, 1992, 1993, 1994, 1995
  • Nordic kampioene hoogspringen - 1987

Persoonlijke records

[bewerken | brontekst bewerken]
Onderdeel Prestatie Datum Plaats
100 m 12,21 s 1990
100 m horden 14,07 s 14 mei 1991 Oslo
hoogspringen (indoor) 2,00 m (NR) 17 februari 1995 Spala
hoogspringen (outdoor) 2,01 m (NR) 13 augustus 1997 Zürich
verspringen 6,48 m 20 augustus 1995 Lillehammer
hink-stap-springen 13,56 m 21 augustus 1994 Jessheim
vijfkamp 4756 p 23 september 1988 Oslo
Kampioenschappen
  • 1989: Zilver EK indoor - 1,96 m
  • 1989: Brons Europacup C - 1,94 m
  • 1990: 4e EK indoor - 1,91 m
  • 1990: 8e EK - 1,89 m
  • 1991: Brons Europacup C - 1,86 m
  • 1993: Brons Grand Prix Finale - 1,91 m
  • 1993: 9e WK - 1,88 m
  • 1994: 5e EK - 1,93 m
  • 1995: Brons Europacup B - 1,94 m
  • 1995: 6e WK - 1,96
  • 1996: 8e OS - 1,96 m
  • 1997: Brons WK indoor - 2,00 m
  • 1997: Goud WK - 1,99 m
  • 1997: Brons Europacup B - 1,92 m
  • 1999: Brons Europacup C - 1,89 m
Golden League-podiumplaats
  • Peter Matthews (ed): Athletics 1998, Surbiton 1998 ISBN 1899807-03-9
  • The Modern Olympic Century 1896-1996 Track and Fields Athletics, Berlin 1999, gepubliceerd door het Deutsche Gesellschaft für Leichtathletik-Dokumentation e.V.