Naar inhoud springen

Jan Paul Valkema Blouw

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Jan Paul Valkema Blouw (Haarlem, 23 oktober 1884 – Zeist, 18 februari 1954) was een Nederlands autodidactisch graficus, schilder, etser en lithograaf, verder leraar en ingenieur.[1][2][3]

Jan Paul Valkema Blouw was achtereenvolgens werkzaam te Haarlem (1911), Zwammerdam (1911 - 1912), Dordrecht (1921), Apeldoorn (vanaf 1921), Dordrecht, Apeldoorn (1941 - 1952), Beilen (1953), en Den Dolder (1953 - 1954).

Blouw huwde met Afina Maria Dekker. Ze kregen drie kinderen die in Apeldoorn opgroeiden. Hij werkte daar als leraar wiskunde aan de Hogere Burgerschool, en als leraar natuurkunde aan het Apeldoorns Gymnasium. Blouw's vrouw moest in de jaren dertig eerst regelmatig en later permanent buitenshuis verpleegd worden. Het oudste kind was de antiquaar en boekhistoricus Paul Valkema Blouw.

Blouw was succesvol met zijn jeugdboeken, en gold als een verdienstelijk kunstenaar en wordt dan ook vermeld in verschillende naslagwerken. Zijn onderwerpen waren (berg-)landschappen, bloemen, stillevens en wajangpoppen.[4] In het Rijksmuseum zijn meerdere werken van Blouw te vinden, landschappen (vaak met water), molens, stadsgezichten, modelstudies en prenten.[5]

Jeugdliteratuur

[bewerken | brontekst bewerken]

Enkele jeugdboeken zijn:

Schoolboeken en educatieve boeken: