Naar inhoud springen

Jef Planckaert

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Jef Planckaert
Jef Planckaert in 1962
Jef Planckaert in 1962
Persoonlijke informatie
Volledige naam Joseph Planckaert
Geboortedatum 5 mei 1934 - Otegem, 22 mei 2007
Geboorteplaats Vlag van België Jef) Planckaert (Poperinge, België
Overlijdensdatum 22 mei 2007
Sportieve informatie
Discipline(s) Weg
Ploegen
1954
1955 - 1956
1957
1958 - 1959
1960
1961
1962
1963
1964
1965
Alcyon-Dunlop
Elvé-Peugeot
Peugeot-BP
Carpano
Flandria-Wiel's
Wiel's-Flandria
Flandria-Faema
Faema-Flandria
Flandria-Romeo
Solo-Superia
Beste prestaties
Milaan-San Remo 3e (1956)
Ronde van Vlaanderen 2e (1957)
Parijs-Roubaix 4e (1962)
Luik-Bastenaken-Luik 1e (1962)
Ronde van Lombardije 12e (1963)
Ronde van Italië 20e (1958)
Ronde van Frankrijk 2e (1962)
1 etappezege
WK op de weg 7e (1961)
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Joseph (Jef) Planckaert (Poperinge, 5 mei 1934 - Otegem, 22 mei 2007) was een Belgisch wielrenner.

Jef Planckaert was beroepswielrenner van 1956 tot 1965. Hij wordt gezien als een van de beste Belgische renners van eind jaren vijftig begin jaren zestig.

Hoogtepunt was het jaar 1962 toen hij op de Citadel van Namen Belgisch kampioen werd, Parijs-Nice en de Ronde van Luxemburg won, Luik-Bastenaken-Luik op zijn naam schreef en tweede werd in het eindklassement van de Ronde van Frankrijk na Jacques Anquetil. Verder won hij in 1958 Omloop Het Volk en in 1957, 1960 en 1963 de Vierdaagse van Duinkerke.

Hij was ook een verdienstelijk ronderenner. In de Ronde van Frankrijk eindigde hij zes keer bij de eerste twintig in het eindklassement. In 1961 won hij de zesde etappe met aankomst in Belfort. Tijdens het seizoen 1962 was hij een gewaardeerd helper in de rode brigade (Faema-Flandria) van Rik Van Looy. Planckaert beëindigde zijn loopbaan in 1965 en overleed op 22 mei 2007 na een slepende ziekte op 73-jarige leeftijd.

Tijdens de Tour de France van 2007 werd stil gestaan bij Jefs overlijden. De Tour-karavaan trok op 10 juli door Otegem, de Belgische woonplaats van Planckaert alwaar Bernard Hinault, pr-directeur van de Tour, die dag samen met de weduwe van Planckaert een herdenkingsceremonie in het stadje bijwoonde.

Tijdens de Ommegangsfeesten van 2009 werd er een standbeeld onthuld voor Jef Planckaert. Het beeld, gemaakt door Carlos Caluwier, staat opgesteld in het centrum van Otegem.[1]

Overwinningen

[bewerken | brontekst bewerken]

1954

  • Gent - Staden
  • GP van Isbergues
  • Grand Prix du Printemps-Hannut (onafhankelijken)
  • Waregem-Petegem (onafhankelijken)
  • Brussel-Luik (onafhankelijken)
  • Langemarken

1955

1956

1957

1958

1959

1960

1961

1962

1963

1964

  • GP du Tournaisis
  • Stadsprijs Geraardsbergen
  • 5e etappe deel b Giro di Sardegna
  • Wetteren (dernycriterium)
  • Kemzeke

1965

  • 1e in Ruiselede

Resultaten in voornaamste wedstrijden

[bewerken | brontekst bewerken]
Jaar Ronde van
Italië
Ronde van
Frankrijk
Ronde van
Spanje
1955
1956
1957 16e  
1958 20e   6e  
1959 17e  
1960 5e  
1961 15e (1) 
1962 Zilver ↑  
1963 opgave  
1964 opgave  
1965 56e  
(*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen
Jaar Milaan-San Remo Gent-Wevelgem Ronde van Vlaanderen Parijs-Roubaix Luik-Bast.‑Luik Ronde van Lombardije E3 Harelbeke Waalse Pijl Kuurne-Brussel-Kuurne WK op de weg Wereld­ranglijsten
1955 Goud
1956 Brons 16e 27e 36e 5e 5e 5e (CDC)
1957 5e 5e Zilver ↑ 58e 5e 7e 6e (CDC)
1958 88e 42e Zilver 20e 12e (CDC)
1959 35e 4e 42e
1960 Brons 11e 13e Brons 9e Goud 11e
1961 34e 21e 41e 10e 32e 7e
1962 26e 6e 4e Goud Zilver (SPP)
1963 71e 45e 28e 10e 12e Brons ↑ 24e
1964 30e 23e 27e 13e 4e
1965 13e 33e
Commons heeft media­bestanden in de categorie Jef Planckaert.
(en) Profiel van Jef Planckaert op ProCyclingStats
Voorganger:
Michel Van Aerde
1961
Belgisch kampioen wielrennen
Jef Planckaert
1962
Opvolger:
Rik Van Looy
1963