Naar inhoud springen

Jef Vliers

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Jef Vliers
Jef Vliers als speler van Standard (1965).
Jef Vliers als speler van Standard (1965).
Persoonlijke informatie
Volledige naam Joseph Jean Vliers
Geboortedatum 18 december 1932
Geboorteplaats Tongeren, België
Overlijdensdatum 19 januari 1995
Overlijdensplaats Tongeren, België
Positie Aanvaller (later: verdediger)
Senioren
Seizoen Club W (G)
1951–1954
1954–1956
1956–1959
1959–1966
1966–1967
Patria Tongeren
Racing Brussel
Beerschot AC
Standard Luik
Fortuna '54
[1] 138(104)
28(10)
90(44)
186(23)
26(8)
Interlands
1955–1963 Vlag van België België 6(0)
Getrainde teams
1967–1969
1969–1970
1972–1973
1975–1976
1976–1977
1977–1979
1979–1980
1980–1983
1983–1984
1984
1984–1986
1986–1988
1988
1988–1989
Racing White
Beerschot VAV
Beringen FC
Waterschei SV Thor
Antwerp FC
Waterschei SV Thor
FC Nürnberg
SK Tongeren
Beringen FC
Luxemburg
KSC Hasselt
Standard Luik (td)
Standard Luik
Racing Genk
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Joseph ("Jef") Vliers (Tongeren, 18 december 1932Tongeren, 19 januari 1995) was een Belgisch voetballer en trainer.

Clubcarrière

[bewerken | brontekst bewerken]

Vliers begon zijn voetballoopbaan bij Patria Tongeren en speelde in de Derde Klasse een aantal seizoenen waar hij in 1953 topschutter werd met 31 doelpunten voor Gerard Geurts van CS Tongrois, de vader van Willy Geurts.In 1954 ging Jef naar Racing Brussel voor rond de 30.000 Euro. Twee seizoenen later ging hij naar Beerschot VAC voor 150.000 Euro waar hij in 1958 met 25 doelpunten topscorer werd in de Belgische competitie. In 1959 maakte hij de overstap naar Standard Luik waar voornamelijk als verdediger werd ingezet. Hij behaalde met Standard Luik het landskampioenschap in 1961 en 1963. Hij bleef bij Standard tot 1966 en scoorde 23 maal in 186 competitieduels.In totaal speelde hij 304 wedstrijden in Eerste Klasse en scoorde 77 doelpunten.[1]

In 1966 maakte hij de overstap naar de Nederlandse Eredivisie als speler van het noodlijdende Fortuna '54 uit Geleen en speelde er nog één seizoen. Hij scoorde achtmaal voor deze club.

Interlandcarrière

[bewerken | brontekst bewerken]

Vliers speelde tussen 1955 en 1963 zesmaal in het Belgisch voetbalelftal. Hij maakte zijn debuut als Rode Duivel op 3 april 1955 in een met 1-0 verloren vriendschappelijk duel tegen het Nederlands elftal. Hij werd eveneens geselecteerd voor het team dat in 1954 deel nam aan Wereldkampioenschap Voetbal, maar hij werd tijdens het toernooi niet ingezet.

Trainerscarrière

[bewerken | brontekst bewerken]

Na zijn voetbalcarrière werd Vliers trainer bij onder andere Racing White (1967-1969), Beerschot (1969-1970), Beringen FC (1972-1974), Royal Antwerp FC (1976-1977), 1. FC Nürnberg (1979), SK Tongeren (1981-1983), Beringen FC (1983-1984), Standard Luik (1986-1988 als technisch directeur, vanaf april 1988 als vervangend trainer) en KRC Genk (1988-1989). Ook was hij in 1984 korte tijd (zes duels) bondscoach van Luxemburg, als opvolger van Louis Pilot. Bij Nürnberg mocht hij na drie speeldagen al vertrekken want twee nederlagen en een gelijkspel was niet genoeg voor de degradant, die op dat moment ook laatste stonden in de tweede bundesliga.Hij werd vervangen door Robert Gebhardt, degene die degradeerde met Nürnberg.Tussen eind 1973 toen hij ontslagen werd bij Beringen en zomer 1975 had hij een stopperiode als trainer.

Vliers was de schoonzoon van wielrenner Romain Maes.

[bewerken | brontekst bewerken]
Voorganger:
Maurice Willems
Topschutter in de Belgische Eerste klasse
1957/58
(samen met Jef Van Gool)
Opvolger:
Victor Wegria
Voorganger:
Michel Pavić
Trainer van Standard Luik
mrt.1988-1988
Opvolger:
Urbain Braems