Naar inhoud springen

Leen van Tetterode

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Leen van Tetterode
Gedenknaald G.J. van Heek (1922)
Persoonsgegevens
Volledige naam Leendert Maurits van Tetterode
Geboren Den Helder, 15 januari 1861
Overleden Amsterdam, 11 juli 1923
Geboorteland Vlag van Nederland Nederland
Beroep(en) Beeldhouwer
RKD-profiel
Portaal  Portaalicoon   Kunst & Cultuur

Leendert Maurits (Leen) van Tetterode (Den Helder, 15 januari 1861Amsterdam, 11 juli 1923) was een Nederlandse beeldhouwer.[1]

Leven en werk

[bewerken | brontekst bewerken]

Van Tetterode was een zoon van Floris van Tetterode, modelmaker, en Johanna Margaretha Veen. Hij trouwde in 1897 met Charlotta Maria Achterberg (1871-1919), uit dit huwelijk werden drie zoons geboren.

Van Tetterode werd opgeleid aan de Quellinusschool, waar hij les kreeg van Eduard Colinet, Emil Van den Bossche, Louis Bourgonjon en Bart van Hove.[2] In 1888 werkte hij als uitvoerder aan het Rijksmuseum Amsterdam. De beeldhouwer had vanaf 1895 een eigen steenhouwerij in Watergraafsmeer (in 1921 opgegaan in Amsterdam). In 1907 liet hij door architect Piet Klaarhamer een pand met kantoor, werkplaats en bovenwoning bouwen aan de Middenweg 107.[3] De firma Tetterode voerde werk uit voor beeldhouwers als Lambertus Franciscus Edema van der Tuuk, Abraham Hesselink, Lambertus Zijl.[2] Het bedrijf wordt voortgezet door zijn nazaten en was onder meer verantwoordelijk voor de beelden van het Nationaal Monument. Naast beeldhouwer was Van Tetterode gemeenteraadslid en als zodanig lid van de plaatselijke bouwcommissie.

Hij overleed op 54-jarige leeftijd en werd begraven op de Nieuwe Oosterbegraafplaats.

Werken (selectie)

[bewerken | brontekst bewerken]