Naar inhoud springen

Osburh

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Osburh of Osburga was de eerste echtgenote van koning Æthelwulf van Wessex en moeder van Alfred de Grote. Alfreds biograaf, Asser, omschreef haar als "een zeer religieuze vrouw, nobel door karakter en nobel door geboorte".[1]

Haar bestaan is enkel bekend uit Assers Vita Alfredi. Ze wordt niet als getuige genoemd in oorkondes, noch wordt haar dood vermeld in de Angelsaksische kroniek. Voor zover geweten is, was zij de moeder van al Æthelwulfs kinderen, zijn vijf zonen Æthelstan, Æthelbald, Æthelberht, Æthelred en Alfred de Grote, en zijn dochter Æthelswith, echtgenote van koning Burgred van Mercia.

Asser vertelt over haar dat ze een boek met Saksische liederen had dat ze aan Alfred en zijn broers toonde, waarna ze zei dat ze het boek zou geven aan degene die het als eerst kon memoriseren, een uitdaging die Alfred op zich nam en won.[2] Deze anekdote toont de interesse van hooggeborene vrouwen uit de 9e eeuw in boeken en hun rol in de opvoeding van hun kinderen aan.[3]

Osburh was de dochter van Oslac (die ook alleen maar bij Asser wordt vermeld), koning Æthelwulfs pincerna (schenker), een belangrijk figuur aan het koninklijk hof.[4] Oslac wordt omschreven als een afstammeling van koning Cerdics Jutse neven, Stuf en Wihtgar, die het Isle of Wight hadden veroverd[5] en wordt hierdoor ook een Gautisch/Gotische afkomst toegeschreven.

Naam Geboortedatum Sterftedatum Noten
Æthelstan 851–855
Æthelswith 888 Getrouwd met Burgred van Mercia; geen nakomelingen.
Æthelbald 860 Getrouwd met Judith; nietigverklaring
Æthelbert 865
Æthelred 871 Had nakomelingen.
Alfred 849 26 oktober 899 Getrouwd in 868 met Ealhswith; had nakomelingen.
  • art. Osburg 2, in Prosopography of Anglo-Saxon England.
  1. Alfred, Vita Alfredi 2: religiosa nimium femina, nobilis ingenio, nobilis et genere; ...
  2. Asser, Vita Alfredi 23.
  3. J.L. Nelson, art. Osburh, in Oxford Online Dictionary of National Biography (2004). Volgens Nelson was Osburh mogelijk reeds overleden rond 856 of verstoten.
  4. Asser, Vita Alfredi 2.
  5. Asser (Vita Alfredi 2.) zegt dat Oslac een Goot was, maar dit wordt historici als een vergissing beschouwt daar Stuf en Wightgar Juten waren.
  • Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Osburh op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
  • Asser, Vita Alfredi 2, 23.
  • C.A. Lees - G.R. Overing (edd.), Double Agents: Women and Clerical Culture in Anglo-Saxon England, Philadelphia, 2001, pp. 37, 47-53, 189-190. ISBN 0812236289