Naar inhoud springen

PDM (wielerploeg)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
PDM-Concorde
PDM
Teaminformatie
UCI-code PDM
Rechtspersoon Stichting PD Magnetics Sportpromotie, Oosterhout (NB)
Land Vlag van Nederland Nederland
Opgericht 1986
Opgeheven 1992
Discipline(s) Wegwielrennen
Budget opgeheven
Sleutelfiguren
Algemeen manager Manfred Krikke
Ploegleider Roy Schuiten
Ploegleider Jan Gisbers
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

PDM-Concorde is een voormalige Nederlandse wielerploeg. De ploeg werd opgericht in 1986. Tijdens de Spaanse wedstrijden was Gin-MG cosponsor.

Oprichting

[bewerken | brontekst bewerken]

In 1985 kreeg oud-wielrenner en radioverslaggever Harrie Jansen van PDM-manager Ruud Wijnants het verzoek om een nieuwe wielerploeg te starten. PDM zou de hoofdsponser worden voor een budget dat hoger lag dan gebruikelijk en dat van de twee andere Nederlandse ploegen, Panasonic en Kwantum Hallen ver zou overtreffen. Aan de vooravond van het nieuwe wielerseizoen contracteerde Jansen onder andere Steven Rooks, Gerrie Kneteman, Pedro Delgado en daarnaast ook wielermecanicien John Krijnen

De ploeg presenteerde zichzelf als chique en uitdagend door onder andere de kleurstelling in het shirt en fietsen op elkaar af te stemmen, gitzwarte ploegleiderswagens en door als eerste wielerploeg een speciaal ingerichte, ook weer gitzwarte, bus te introduceren in het peloton. In de bus waren fauteuils, massagetafels, een douche en televisies aanwezig. Ook had de ploeg als een van de eerste ploegen de medische begeleiding in handen gelegd van een aan het team verbonden arts.

Tour '91

[bewerken | brontekst bewerken]

De Ronde van Frankrijk 1991 kende bij de elfde etappe een ploeg minder. De voltallige PDM-ploeg moest die dag, 16 juli, noodgedwongen de Tour verlaten. Aanleiding was een bacteriële infectie van alle renners.

Een week voor de tour hoorde de ploegarts, Wim Sanders, van een voedingsmiddel, Intralipid, waarvan de renners sneller zouden herstellen. Intralipid is een sojaproduct dat gebruikt wordt om zwakke mensen bij te voeden. Het wordt daarvoor via een infuus in de bloedbaan ingebracht. Sanders besloot het middel mee te nemen naar de Tour. Hij diende het middel met een injectiespuit toe.

Toen de ploeg na de negende etappe voor de tweede maal intralipid kreeg toegediend, ging het mis: renners klaagden over rillingen, 's nachts werden alle negen renners ziek. In de tiende etappe van Rennes naar Quimper konden de PDM-renners de concurrentie nauwelijks bijhouden en de gehele ploeg staakte de race. Er werd meteen een rookgordijn opgeworpen. Ploegleider Gisbers beweerde ten onrechte dat hij er zelf de dag eerder ook last van had gehad. De ploegdokter noemde het een buikgriep of een virus, maar zei achteraf dat hij Intralipid direct had verdacht. Ook de renners verdachten het middel, maar de arts bleef tegenover hen volhouden dat het waarschijnlijk een andere oorzaak had, tot de renners hem voor het blok zetten en verlangden dat hij dan ook maar het middel moest uitproberen. Jean-Paul van Poppel herinnerde zich dat de gemoederen zo hoog opliepen dat de dokter de bus uit moest vluchten.[bron?] Internist Paul Bouter, die in 's-Hertogenbosch renner Nico Verhoeven behandelde, beweerde zonder aanleiding dat de bacteriële infectie was ontstaan door een voedselvergiftiging, veroorzaakt door een maaltijd. Algemeen manager Manfred Krikke wees tegen beter weten in de gegrilde kip aan als schuldige.[1]

Twee weken later maakte de PDM-ploeg bekend dat de toediening van Intralipid de oorzaak was. Een flesje Intralipid moet onder de 25 graden bewaard worden, wat onder de omstandigheden van de Tour niet kon worden gegarandeerd. Een flesje mocht ook maar één maal worden aangeprikt. De ploegarts had het middel negen maal aangeprikt, waardoor de kans dat bacteriën werden ingebracht aanzienlijk vergroot werd.

Het is nooit bewezen dat Intralipid de oorzaak was omdat de ploegarts de flesjes heeft weggedaan, waardoor de geur van doping rond het incident bleef hangen. Bovendien is de toediening van 20cc Intralipid, zoals de ploegarts dat deed, veel te gering. Intralipid moet in grote hoeveelheden worden toegediend om effectief te zijn.

Ploegarts Sanders werd ontslagen, algemeen manager Krikke nam ontslag. Na de affaire gingen de sponsors nog een jaar door, maar aan het eind van 1992 hield de ploeg op te bestaan. Een deel van de renners ging over naar de nieuwe ploeg van de Spaanse horlogefabrikant Festina.

Nasleep

[bewerken | brontekst bewerken]

De FIOD deed in 1995 een onderzoek naar belastingfraude door de arts Wim Sanders, maar legde daarbij ook een dopingnetwerk bloot. Sanders kocht verboden middelen bij apotheken in Duitsland, België en Nederland ten behoeve van de PDM-ploeg, het ijshockey-team Smoke Eaters, de wielerploeg van Jan Raas, een aantal gewichtheffers en amateurwielrenners.[2] In hoger beroep verklaarde het gerechtshof in Den Bosch het Openbaar Ministerie niet-ontvankelijk in de belastingfraudezaak tegen Sanders. Hij hoefde ook niet terecht te staan voor het toedienen van doping, omdat dit in Nederland wettelijk niet strafbaar is. Het regionaal medisch tuchtcollege vond naar aanleiding van de dopingklacht dat niet aantoonbaar was dat de arts doping had voorgeschreven zonder medische noodzaak.[3]

Tour '88

[bewerken | brontekst bewerken]

Uit de Ronde van Frankrijk 1988 kennen we het aantekenboekje van verzorger Bertus Fok, dat in handen van de Volkskrant kwam. In januari 2013 publiceerde de Volkskrant delen uit dat aantekenboekje[4] en maakte zo bekend dat 8 renners van de PDM-ploeg van doping werden voorzien: Steven Rooks, Gert-Jan Theunisse, Adrie van der Poel, Andy Bishop, Marc van Orsouw, Rudy Dhaenens, Jorg Müller en Peter Stevenhaagen. Het betrof bovenal cortisonen, testosteron en bloeddoping. PDM kende veel succes in de Tour van '88: Steven Rooks won de koninginnenrit naar Alpe d'Huez (Gert-Jan Theunisse werd tweede), won de bergtrui en eindigde op de 2e plaats van het eindklassement. Adrie van der Poel won ook een etappe en PDM werd winnaar van het ploegenklassement.

Bekende renners

[bewerken | brontekst bewerken]

De PDM-ploeg kende vele bekende wielrenners, onder wie drievoudig Tour-winnaar Greg Lemond. Zowel bekende Nederlandse wielrenners als ook internationale toppers.

De lijst met de bekendste Nederlanders:

De lijst met internationale toprenners:

Ploegleiders

[bewerken | brontekst bewerken]

Belangrijkste overwinningen en ereplaatsen

[bewerken | brontekst bewerken]

1986

1987

1988

1989

1990

1991

1992

Trivia

[bewerken | brontekst bewerken]
[bewerken | brontekst bewerken]
Ploegsamenstelling PDM-Concorde 1992 op De Wielersite

Referenties

[bewerken | brontekst bewerken]
  1. ↑ De bedorven kip van PDM Andere Tijden, 17 januari 2008
  2. ↑ Dohmen, Joep e.a. (2000) Zwijggeld van een dopingarts NRC Handelsblad, 26 januari, pg. 3
  3. ↑ Leeuwen, P. van e.a. (2000) Doping Wielrennen. Oud-PDM-ploegarts Sanders gaat vrijuit. ANP, 26 januari
  4. ↑ Uit het verzorgersboekje: het structurele dopinggebruik binnen de PDM-ploeg
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=PDM_(wielerploeg)&oldid=68228779"