Recreatieoord Hoek van Holland
Recreatieoord Hoek van Holland is een vakantiepark in het noordelijke deel van Hoek van Holland in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. Het recreatieoord is opgericht in 1923 door de gemeente Rotterdam, die nog altijd eigenaar van het terrein is. Het terrein herbergt ongeveer 900 houten huisjes en 200 caravans, die in eigendom zijn van particulieren.
Samen met Saxenheim en Bakkum behoort Recreatieoord Hoek van Holland tot de oudste kampeerterreinen van het land. Kenmerkend voor Hoek van Holland was de snelle toename van het aantal houten kampeerhuisjes kort na de oprichting van het kampeerterrein. Daarom wordt Recreatieoord Hoek van Holland als het oudste vakantiepark van Nederland beschouwd. Het huisjesterrein wordt ook wel De houten kampeerstad van Rotterdam aan zee genoemd. Op het recreatieoord zijn van oudsher drie kampeerverenigingen actief. In de volksmond wordt het recreatieoord ook wel ‘Het kamp’, ‘Het huisjeskamp’, ‘Het oude kamp’ en ‘Het nieuwe kamp’ genoemd.
Geschiedenis
[bewerken | brontekst bewerken]Na de Eerste Wereldoorlog won het kamperen aan populariteit. Veel Rotterdamse kampeerders zetten na hun bezoek aan het strand van Hoek van Holland (van oudsher ook wel Rotterdam aan zee genoemd) hun tent op in de duinen om er te overnachten. Om dat in goede banen te leiden, opende de gemeente Rotterdam in 1923 in de duinen van Hoek van Holland een kampeerterrein met tenten. Het tentenkamp ontwikkelde zich echter al snel tot een groot huisjeskamp (470 huisjes in 1933).
Het waren voornamelijk Rotterdamse arbeidersgezinnen die het zomerseizoen in de houten vakantiehuisjes doorbrachten. Op 23 september 1926 besloot een groep kampeerders tot de oprichting van ‘Kampeerdersvereniging Rotterdam aan zee’ (R.A.Z.). De vereniging nam in 1933 het initiatief tot uitbreiding van het kampeerterrein, een kilometer verderop in 's-Gravenzande (tegenwoordig Park Zeerust).
Na de Tweede Wereldoorlog
[bewerken | brontekst bewerken]In 1951 kreeg het kampeerterrein een uitbreiding met ‘Het nieuwe kamp’. Het oorspronkelijke gedeelte kreeg de naam ‘Het oude kamp’. Op 11 december 1960 was de oprichting van een tweede kampeervereniging: De Poort van Europa. Op 1 maart 1966 veranderde de gemeente Rotterdam de naam ‘Kampeerterrein Hoek van Holland’ in ‘Recreatieoord Hoek van Holland’. Camping Hoek van Holland (met caravans en tenten) werd in september 1987 toegevoegd aan het recreatieoord.
In 2008 werd ternauwernood voorkomen dat het recreatieoord werd verkocht aan een commerciële projectontwikkelaar. In een enquête van de gemeente Rotterdam in 2015 sprak 96,9 procent van de bewoners van het recreatieoord haar voorkeur uit om beheer en eigendom van het kamp ook in de toekomst in handen van de gemeente te houden.
Een blik op de toekomst
[bewerken | brontekst bewerken]In 2020 wilde de gemeente Rotterdam het recreatieoord via een Europese aanbesteding verkopen. Dit leidde tot grote weerstand bij de recreanten, en de gemeentelijke ombudsman uitte forse kritiek op de werkwijze van de gemeente. In april 2021 trok het college van B en W haar plannen weer in.[1] De gemeente Rotterdam geeft de grond onder het park mettertijd onder erfpacht uit aan de eigenaren en gebruikers. Zij moeten straks zelf zorgen voor onderhoud en exploitatie. Bedoeling is, dat de recreanten daartoe een coöperatieve vereniging oprichten die in zee gaat met een professionele partij, die onder meer verantwoordelijk wordt voor het innen van de huur.
Cultuurhistorische waarde
[bewerken | brontekst bewerken]Recreatieoord Hoek van Holland heeft een rijke cultuur-historische en maatschappelijke waarde. Het Recreatieoord is bijgeschreven in het Netwerk Immaterieel Erfgoed en erkend als Echt Rotterdams Erfgoed.[2] Ook maakt het deel uit van de Canon van Zuid-Holland.[3] Tevens is er een miniatuurversie van het park in Miniworld Rotterdam te bewonderen.[4]
Bekende (oud)-kampeerders
[bewerken | brontekst bewerken]Vaste bezoekers van Recreatieoord Hoek van Holland waren onder andere Coen Moulijn, Gerard Cox, Annie de Reuver, Jaap Valkhoff, André van Duin, Corrie van Gorp, Wim Jansen, John de Wolf, Jan Everse, Willem van Hanegem, André Hazes en Dré Hazes. De duinen van Hoek van Holland waren de inspiratie voor André van Duin voor zijn artiesten(achter)naam. André Hazes schreef verschillende liedjes in het tuintje achter zijn huisje.[5] John Buijsman heeft een huisje op het recreatieoord.[6]
Galerij
[bewerken | brontekst bewerken]-
Entree Recreatieoord Hoek van Holland
-
Tennisbaan en basketbalveld Recreatieoord Hoek van Holland
-
Recreatieoord Hoek van Holland[7]
-
Speeltuin naast recreatiegebouw Hoek van Holland
-
Historische ansichtkaart Kampeerterrein Hoek van Holland
-
Hoek van Holland Kampeerterrein Ceintuurbaan. Geschiedenis Rotterdam aan Zee.
-
Historische ansichtkaart Hoek van Holland Kampeerterrein 3e Zijstraat.
-
Hoek van Holland Kampeerterrein met tennisbaan. Prinses Juliana kwam hier tijdens haar jeugd ook vaak tennissen.
-
Basketbalveld Recreatieoord Hoek van Holland
-
Galjoen Recreatieoord Hoek van Holland
-
Recreatieoord Hoek van Holland
-
Tafeltennistafel sportveld Recreatieoord Hoek van Holland
Externe links
- De houten kampeerstad van Rotterdam aan zee, M. Bruijns
- Recreatieoord Hoek van Holland, Gemeente Rotterdam
- Welkom op de camping van Hoek van Holland: Een houten kampeerstad aan zee, AD, 7 juli 2019
- Plan Rotterdam: recreanten krijgen beheer over recreatieoord Hoek van Holland, Rijnmond, 22 december 2021
Bronnen, noten en/of referenties
- ↑ Forse kritiek Ombudsman op handelwijze B en W bij Hoeks Recreatieoord, WOS, 20 mei 2021
- ↑ Recreatieoord Hoek van Holland, Wijkcollectie
- ↑ Recreatieoord Hoek van Holland, Canon van Zuid-Holland
- ↑ Miniatuur-recreatieoord Hoek van Holland in Rotterdam. WOS (25 november 2021). Geraadpleegd op 13 januari 2022.
- ↑ Bewoners Recreatieoord Hoek van Holland: 'Wij laten het gebied niet zomaar verkopen'. Rijnmond (7 november 2020). Geraadpleegd op 13 januari 2022.
- ↑ John Buijsman (alias 010Sherriff) komt op voor eigenaren recreatiewoningen Hoek van Holland. Rijnmond (28 november 2020). Geraadpleegd op 13 januari 2022.
- ↑ Echt Rotterdams Erfgoed #81