Naar inhoud springen

Rudy Sarzo

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Rudy Sarzo
Rudy Sarzo in 2009
Rudy Sarzo in 2009
Algemene informatie
Volledige naam Rodolfo Maximiliano Sarzo Lavieille Grande Ruiz Payret y Chaumont
Geboren 18 november 1950
Geboorteplaats HavanaBewerken op Wikidata
Land Vlag van Cuba Cuba, Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Werk
Genre(s) heavy metal, hardrock
Beroep muzikant
Instrument(en) basgitaar
Act(s) Quiet Riot, Ozzy Osbourne, Whitesnake, Manic Eden, Dio, Blue Öyster Cult
Officiële website
(en) AllMusic-profiel
(en) Discogs-profiel
(en) IMDb-profiel
(en) MusicBrainz-profiel
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Rudy Sarzo, geboren als Rodolfo Maximiliano Sarzo Lavieille Grande Ruiz Payret y Chaumont (18 november 1950)[1][2][3], is een Cubaans/Amerikaanse heavy metal- en hardrockbassist. Hij speelde in vele bands, waaronder Quiet Riot, Ozzy Osbourne, Whitesnake, Manic Eden, Dio en Blue Öyster Cult.

Sarzo staat al afgebeeld op het album Quiet Riot II van Quiet Riot (1978), maar dit werd echter nog opgenomen door diens voorganger Kelli Garni[4]. Van maart 1981 tot september 1982 speelde Sarzo in de band van Ozzy Osbourne en kreeg zo bekendheid. Randy Rhoads had hem aanbevolen. Sarzo nam weliswaar nooit een studioalbum op met Osbourne, maar hij speelde wel mee op Speak of the Devil en Tribute. Op Diary of a Madman staat Sarzo weliswaar vermeld, terwijl Bob Daisley[5] daarop speelde, die kort voor het uitbrengen van het album werd ontslagen.

Sarzo verliet na het overlijden van Rhoads de band van Osbourne en voegde zich in september 1982 bij Quiet Riot bij de opnamen van Metal Health. Hij nam diverse muziekvideo's op met de band en hij werd door de lezers van het tijdschrift 'Circus' gekozen tot topbassist van het jaar 1983. De breuk met zanger Kevin DuBrow[6] leidde in januari 1985 tot een afscheid.

Vervolgens formeerde hij met Tommy Aldridge M.A.R.S. Met Aldridge speelde hij daarna ook van 1987 tot 1994 bij Whitesnake en nam hij Slip of the Tongue op. Sarzo speelde daarna weer meermaals voor Quiet Riot en nam in 1999 en 2001 albums op met de band. In 2004 speelde hij voor Yngwie Malmsteen. Vanaf 2007 was hij werkzaam voor Blue Öyster Cult. In 2011 speelde hij voor de Dio Disciples[7]. In 2012 werd bekend gemaakt dat Sarzo was vertrokken bij Blue Öyster Cult en dat hij zich voortaan wilde concentreren op zijn nieuwe band Tred met ex-Anthrax-zanger Dan Nelson en op zijn anime-metal-project Animetal USA[8].

Met Ozzy Osbourne

[bewerken | brontekst bewerken]
  • 1982: Speak of the Devil
  • 1987: Tribute
  • 2011: Diary of a Madman, Ozzy Live - Disc 2 van de Diary of a Madman Legacy Edition

Met Quiet Riot

[bewerken | brontekst bewerken]
  • 1978: Quiet Riot II
  • 1983: Metal Health
  • 1984: Condition Critical
  • 1999: Alive and Well
  • 2001: Guilty Pleasures

Met Whitesnake

[bewerken | brontekst bewerken]
  • 1989: Slip of the Tongue
  • 2011: Live at Donington 1990

Met M.A.R.S. (MacAlpine/Aldridge/Rock/Sarzo)

[bewerken | brontekst bewerken]

Met Manic Eden

[bewerken | brontekst bewerken]
  • 1994: Manic Eden
  • 2005: Hands Without Shadows - Tribute to Randy
  • 2006: Holy Diver - Live

Met Bassinvaders

[bewerken | brontekst bewerken]
  • 2008: Hellbassbeaters
  • 2009: Play My Game

Met Animetal USA

[bewerken | brontekst bewerken]
  • 2011: Animetal USA
  • 2012: Animetal USA W

Charityprojekt

[bewerken | brontekst bewerken]
  • 2011: Emergency "Girlschool Haiti Appeal Cover met Livewire, Lemmy en Girlschool"