Stuart O'Grady

Stuart O'Grady
Persoonlijke informatie
Volledige naam	Stuart Peter O'Grady
Bijnaam	Stuey, Freckles
Geboortedatum	6 augustus 1973
Geboorteplaats	Adelaide, Australië
Sportieve informatie
Huidige ploeg	Geen
Discipline(s)	Weg
Specialisatie(s)	sprinten, kasseien
Beste prestaties
Milaan-San Remo	3e (2004)
Ronde van Vlaanderen	3e (2003)
Parijs-Roubaix	1e (2007)
WK op de weg	4e (2004)
Overige
	2 etappezeges in Ronde van Frankrijk
Zeges:
HEW Cyclassics; Tour Down Under	2004; 1999 en 2001
Portaal	Wielersport

Stuart O'Grady (Adelaide, 6 augustus 1973) is een Australisch voormalig wielrenner. In 2007 won hij Parijs-Roubaix. Verder was hij een sterke sprinter en in zijn nadagen meesterknecht van Fabian Cancellara.

Carrière

Stuart O'Grady was professional van 1995 tot 2013. Hij droeg als bijnamen Stuey (spreek uit als Stjoewie) en Freckles, naar zijn sproeten die een overheersend uiterlijk kenmerk zijn.

In 1996 nam O'Grady voor het eerst deel aan de Ronde van Frankrijk. In 1998 en 2001 droeg hij een aantal dagen de gele trui. Zijn specialiteit was sprinten. En dan met name vooral tijdens zijn periode bij de Franse ploegen Crédit Agricole, de voorloper hiervan Gan, en Cofidis. Dat blijkt ook uit zijn eindklasseringen in het puntenklassement van de Ronde van Frankrijk waar hij viermaal tweede werd; dat was in 1998, 1999, 2001 en 2005, en eenmaal derde (in 2002). Alhoewel hij ploegmaat was van topsprinters als Frédéric Moncassin en Thor Hushovd, heeft de rappe Australiër toch twee etappes in de Tour de France kunnen winnen.

Vooral in 2001 was O'Grady zelfs dicht bij de groene trui, maar hij raakte de trui op de laatste dag kwijt aan Erik Zabel (die zes keer de trui won). Later in zijn carrière, bij de Deense CSC-ploeg, zou hij zich toeleggen op het klassieke werk. Dat hij daarin ambitieus was onderschreef de Australiër met een derde plaats in de Ronde van Vlaanderen 2003; hij eindigde achter Peter Van Petegem en Frank Vandenbroucke.

Op 33-jarige leeftijd behaalde Stuart O'Grady op zondag 15 april 2007 (en dat bij bijzonder mooi weer) zijn meest prestigieuze overwinning: de kasseiklassieker Parijs-Roubaix. Hij kwam solo aan op de Vélodrome André Pétrieux, gesteund door zijn twee CSC-ploegmaats Lars Michaelsen (die zijn allerlaatste koers reed) en Fabian Cancellara. De Australiër werd een belangrijke helper voor deze laatste bij Saxo Bank en Leopard Trek.

In de Ronde van Frankrijk 2007 kwam O'Grady zwaar ten val in de 8e etappe, in de afdaling van de Cormet de Roselend. O'Grady brak zijn sleutelbeen, zijn schouderblad, vijf ribben en enkele botten rondom zijn ruggengraat. Ook liep hij een doorboorde long op.

In juli 2013 kondigde hij de dag na de Ronde van Frankrijk aan dat hij per direct stopte met professioneel wielrennen.^[1] Enkele dagen na die aankondiging verklaarde O'Grady dat hij in aanloop naar de Ronde van Frankrijk van 1998 epo heeft gebruikt.^[2]

Belangrijkste overwinningen

1993

Wereldkampioenschap wielrennen baan, ploegenachtervolging (met Brett Aitken, Billy J. Shearsby en Tim O'Shannessey)

1994

Gemenebestspelen baan, 10 mijl
Gemenebestspelen baan, ploegenachtervolging (met Brett Aitken, Bradley McGee en Tim O'Shannessey)
Australisch kampioen baan, ploegkoers (met Brett Aitken)

1995

Wereldkampioen achtervolging met Australië
Lohne
5e etappe Circuit Cycliste de la Sarthe
Stadtlohn

1996

3e etappe Ronde van Murcia
Keulen

1997

5e etappe Ronde van Beieren
Cottesloe
Subiaco
1e etappe Herald Sun Tour
6e etappe Herald Sun Tour
8e etappe Herald Sun Tour

1998

14e etappe Ronde van Frankrijk
Geelong
2e etappe Jayco Bay Cycling Classic
2e etappe Prudential Tour
7e etappe Prudential Tour
Eindklassement Prudential Tour
3e etappe Ronde van Luxemburg
4e etappe deel b Ronde van Poitou-Charentes
Noosa International Criterium

1999

3e etappe Tour Down Under
5e etappe Tour Down Under
Eindklassement Tour Down Under
Classic Haribo
Melbourne-Sorrento
4e etappe Mount Buller Cup
Eindklassement Mount Buller Cup
5e etappe Prudential Tour

2000

3e etappe Midi Libre

2001

Eindklassement Tour Down Under
Monein
Profronde van Oostvoorne
Gouden Pijl Emmen

2002

Gemenebestspelen, wegwedstrijd

2003

Australisch kampioen op de weg, Elite
6e etappe Ronde van Langkawi
8e etappe Ronde van Langkawi

2004

5e etappe Dauphiné Libéré
7e etappe Dauphiné Libéré
Puntenklassement Dauphiné Libéré
5e etappe Ronde van Frankrijk
HEW Cyclassics
Olympisch kampioen koppelkoers (met Graeme Brown)
Grand Prix de Villers-Cotterêts
Wiener Radfest
1e etappe Post Danmark Rundt

2006

UCI ProTour Ploegentijdrit (met Lars Ytting Bak, Michael Blaudzun, Bobby Julich, Christian Müller, Brian Vandborg, Jens Voigt en David Zabriskie)
1e etappe Ronde van Spanje (ploegentijdrit, met Carlos Sastre, Lars Bak, Nicki Sørensen, Marcus Ljungqvist, Íñigo Cuesta, Volodymyr Hoestov, Kurt-Asle Arvesen en Fabian Cancellara)

2007

Parijs-Roubaix

2008

2e etappe Herald Sun Tour
5e etappe Herald Sun Tour
Eindklassement Herald Sun Tour

2011

1e etappe Ronde van Spanje (ploegentijdrit) (met Jakob Fuglsang, Fabian Cancellara, Maxime Monfort, Thomas Rohregger, Daniele Bennati, Oliver Zaugg, Robert Wagner en Davide Viganò)

2012

1e etappe Tirreno-Adriatico (ploegentijdrit) (met Matthew Goss, Svein Tuft, Sebastian Langeveld, Cameron Meyer, Baden Cooke, Jens Mouris en Tomas Vaitkus)

2013

4e etappe Ronde van Frankrijk (ploegentijdrit) (met Matthew Goss, Michael Albasini, Simon Clarke, Simon Gerrans, Daryl Impey, Brett Lancaster, Cameron Meyer en Svein Tuft)

Resultaten in voornaamste wedstrijden

Jaar	Ronde van Italië	Ronde van Frankrijk	Ronde van Spanje
1996
1997		109e
1998		54e (1)
1999		94e
2000		opgave
2001		54e
2002		77e
2003		90e
2004		61e (1)	opgave
2005	opgave	77e
2006		90e	65e
2007		opgave
2008	opgave	108e
2009		122e	opgave
2010		148e	opgave
2011		77e	93e
2012		97e
2013		161e

(*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen

Jaar	Milaan-San Remo	Gent-Wevelgem	Ronde van Vlaanderen	Parijs-Roubaix	Amstel Gold Race	Parijs-Tours	Omloop Het Nieuwsblad	E3 Harelbeke	WK op de weg	Wereldranglijsten
1996		103e		46e		83e	26e
1997	55e	7e	30e	16e			42e
1998	59e	24e	30e	20e	32e	75e	6e
1999	36e	16e	43e	opgave			25e	20e
2000			40e	buit.tijd		32e	16e		101e
2001	55e	23e	60e	opgave			52e
2002						13e	47e		13e
2003	21e		3 ↑	18e		3 ↑
2004	3 ↑		123e			5e			4e
2005	4e	10e	16e	18e			18e	11e		67e (UPT)
2006						3 ↑			6e	40e (UPT)
2007	5e	24e	10e	1 ↑			5e	9e		23e (UPT)
2008	88e	8e		5e						86e (UPT)
2009	opgave								opgave	57e (UWK)
2010	120e	65e	opgave	opgave			118e		45e
2011	10e	opgave	69e	buit.tijd		8e		9e	91e	177e (UWT)
2012	opgave	125e	opgave	53e
2013	86e	opgave	opgave	96e				73e