ontrouw

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  ontrouw    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• on·trouw

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van trouw met het voorvoegsel on-

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	ontrouw	-
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

de ontrouw m

1. gedrag dat niet loyaal is

   • Zijn ontrouw kwam hem duur te staan. 

   ▸ Eén ding stond namelijk onomstotelijk vast. Er had namelijk geen bewijsmateriaal kunnen ontstaan indien mevrouw Curtholmen zich niet, zoals iedereen in de rechtszaal had kunnen constateren, met hart en ziel aan haar ontrouw had gewijd.

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	ontrouw	ontrouwer	ontrouwst
verbogen	ontrouwe	ontrouwere	ontrouwste
partitief	ontrouws	ontrouwers	-

Bijvoeglijk naamwoord

ontrouw

1. gebrek aan loyaliteit vertonend

   • De ontrouwe soldaten werden gevangengenomen en voor de krijgsraad gesleept. 

Gangbaarheid

• Het woord ontrouw staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "ontrouw" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.