Hopp til innhald

Beiarn kyrkje: Skilnad mellom versjonar

Frå Wikipedia – det frie oppslagsverket
Sletta innhald Nytt innhald
Jhs (diskusjon | bidrag)
s + lenkje til Galleri NOR
Kategori
 
(17 mellomliggjande versjonar av 12 brukarar er ikkje viste)
Line 1: Line 1:
{{koord|67|0|22|N|14|34|19|E|type:landmark|vising=tittel}}
{{Infoboks kyrkje
{{Infoboks kyrkje
| namn =
| namn =
Line 8: Line 7:
| innvigd = 23.oktober 1873
| innvigd = 23.oktober 1873
| endringar =
| endringar =
| kyrkjesamfunn = Den norske kyrkja
| sokn = Beiarn
| bispedøme = [[Sør-Hålogaland bispedømme|Sør-Hålogaland]]
| vigdtil =
| prosti = [[Salten prosti|Salten]]
| prestegjeld = [[Beiarn prestegjeld|Beiarn]]
| fellesråd = [[Beiarn]]
| sokn = [[Beiarn sokn|Beiarn]]
| kyrkjegard = Ved kyrkja
| kyrkjegard = Ved kyrkja
| type = langkyrkje
| type = [[Langkyrkje]]
| periode =
| periode =
| arkitekt = teikna av forstassistent L.W.Nissen , Beiarn, korrigert av arkitekt Eckhoff
| arkitekt = teikna av forstassistent L.W.Nissen, Beiarn, korrigert av arkitekt Eckhoff
| teknikk = lafta
| teknikk = lafta
| materiale = tre
| materiale = tre
Line 24: Line 27:
| skip =
| skip =
| preikestol =
| preikestol =
| døypefont = Raudmåla døypefont i tre, ( 1725), med dåpsfat i tinn
| døypefont = Raudmåla døypefont i tre, (1725), med dåpsfat i tinn
| altartavle = måla av Godtfred Ezekiel (1726), donert av Maren Pedersdtr. Schelderup, Karen Strømer, Magdalene Sophie Bruun
| altartavle = måla av Godtfred Ezekiel (1726), donert av Maren Pedersdtr. Schelderup, Karen Strømer, Magdalene Sophie Bruun
| sitjeplassar = 320| diverse =
| sitjeplassar = 320| diverse =
Line 30: Line 33:
}}
}}


Beiarn kyrkje ligg på [[Moldjord]] i [[Beiarn]] kommune i [[Nordland]]. Ho høyrer til Beiarn [[sokn]] i [[Salten prosti]]. Kyrkja er ei [[langkyrkje]], av tømmer, med om lag 320 sitteplassar. Bygginga starta i 1872, men på grunn av ein storm 21. januar 1873, måtte alt rivast. Kyrkjetomta varte flytta litt bortafor og dei byrja bygginga på nytt. Ho vart vigsla 23. oktober 1873. 27. februar 1874 vart ho enno ein gong stormskadd, men i løpet av 1874 og -75 vart ho reparert og forsterka.
'''Beiarn kyrkje''' ligg på [[Moldjord]] i [[Beiarn kommune]] i [[Nordland fylke]]. Ho høyrer til Beiarn [[sokn]] i [[Salten prosti]]. Kyrkja er ei [[langkyrkje]] av tømmer med om lag 320 sitteplassar. Bygginga starta i 1872, men på grunn av ein storm 21. januar 1873, måtte alt rivast. Kyrkjetomta vart flytta litt bortanfor og dei byrja bygginga på nytt. Ho vart vigsla 23. oktober 1873. 27. februar 1874 vart ho endå ein gong stormskadd, men i løpet av 1874 og -75 vart ho reparert og forsterka.


== Beiarn gamle kyrkje ==
Beiarn gamle kyrkje vart først bygd som annekskyrkje Beiarn kyrkje ligg på [[Moldjord]] i [[Beiarn]] kommune i [[Nordland]]. Ho høyrer til Beiarn [[sokn]] i [[Salten prosti]]. Kyrkja er ei [[langkyrkje]], av tømmer, med om lag 320 sitjeplassar. Bygginga starta i 1872, men på grunn av ein storm 21. januar 1873, måtte alt rivast. Kyrkjetomta varte flytta litt bortafor og dei byrja bygginga på nytt. Ho vart vigsla 23. oktober 1873. 27. februar 1874 vart ho enno ein gong stormskadd, men i løpet av 1874 og -75 vart ho reparert og forsterka.
Beiarn gamle kyrkje vart først bygd som annekskyrkje («finnekapell») i Gildeskål sokn i 1724, etter initiativ frå [[Thomas von Westen]], «Samenes apostel», i 1716 .
Beiarn gamle kyrkje vart truleg bygd som ei laftalangkyrkje, men har fått nokre tilbygg sidan og framstod etter kvart som ei [[krosskyrkje]]. Den sørlege vingen vart bygd såpass stor at han vart kalla «nykjerka.»
Omkring 1860 var kyrkja blitt i så dårleg forfatning at det vinterstid ofte stod 30 cm med vatn over kyrkjegolvet, og vart det kaldt, fraus vatnet til is. Det vart sett i gang eit arbeid for å byggje ei ny kyrkje.
Beiarn heradstyre vedtok 30. september 1875 at kyrkja skulle rivast. Det kyrkjelege inventaret vart plassert på loftet i den nye Beiarn kyrkje. Det som soknepresten ikkje såg mon i, vart auksjonert bort, restane vart brente.


==Beiarn gamle kyrkje==
== Kjelder ==
Beiarn gamle kyrkje vart først bygd som annekskyrkje («finnekapell») i Gildeskål sokn i 1724, etter initiativ frå [[ Thomas von Westen]], «Samenes apostel», i 1716 .
Beiarn gamle kyrkje ble truleg bygd som ei laftalangkyrkje, men har fått noen tilbygg sidan og framstod etter kvart som ei [[korskyrkje]]. Den sørlige vingen vart bygd såpass stor at han vart kalla «nykjerka.»
Omkring 1860 var kyrkja blitt i så dårlig forfatning at det vinterstid ofte stod 30 cm med vatn over kyrkjegolvet, og vart det kaldt fraus vatnet til is. Det ble sett i gang eit arbeid for å byggje ei ny kyrkje.
Beiarn heradstyre vedtok 30. september 1875 at kyrkja skulle rivast. Det kyrkjelige inventaret vart plassert på loftet i den nye Beiarn kyrkje, det som soknepresten ikkje mon i vart auksjonert bort, restane vart brente.
==Kjelder==
* Erling Vegusdal Eriksen: ''Beiarn soknekalls historie''. Beiarn, 1949.
* Erling Vegusdal Eriksen: ''Beiarn soknekalls historie''. Beiarn, 1949.
<div class="references-small">
*Tilsvarande artikkel på bokmålswikipediaen
* ''Denne artikkelen bygger på «[[:nb:Beiarn kyrkje|Beiarn kyrkje]]» frå {{Wikipedia-utgåve|nb}}, den 28. mars 2007.''
</div>


==Bakgrunnsstoff==
== Bakgrunnsstoff ==
* [http://www.nb.no/cgi-bin/galnor/gn_sok.sh?context=0&offset=0&skjema=0&type=a&tittel=kirke&ar1=&ar2=&invnr=&fm=2&limit=200&user_offset=1&komm=Beiarn&sted=&person=&persontype=%2711%27%2C%2712%27%2C%2713%27&person2=&persontype2=0&Start=S%F8k Eldre fotografi av kyrkja på nettstaden til Nasjonalbiblioteket]
* [http://www.nb.no/cgi-bin/galnor/gn_sok.sh?context=0&offset=0&skjema=0&type=a&tittel=kirke&ar1=&ar2=&invnr=&fm=2&limit=200&user_offset=1&komm=Beiarn&sted=&person=&persontype=%2711%27%2C%2712%27%2C%2713%27&person2=&persontype2=0&Start=S%F8k Eldre fotografi av kyrkja på nettstaden til Nasjonalbiblioteket]
* {{kulturminne|83859}}
{{Kyrkjer og kapell i Salten prosti}}


[[Kategori:Kyrkjer i Beiarn]]
[[Kategori:Kyrkjer i Nordland]]
[[Kategori:Beiarn]]
[[Kategori:Kyrkjer i Salten prosti]]
[[Kategori:Kyrkjer i Salten prosti]]
[[Kategori:Norske kyrkjer frå 1870-åra]]
[[Kategori:Norske kyrkjer frå 1873]]
[[Kategori:Kulturminne i Beiarn]]

[[Kategori:Langkyrkjer i Sør-Hålogaland bispedømme]]
<!--interwiki (no, sv, da first; then other languages alphabetically by name)-->

[[no:Beiarn kirke]]

Siste versjonen frå 31. desember 2022 kl. 14:24

Beiarn kyrkje
Beiarn kirke

Foto: Roar Johansen

Kyrkjesamfunn Den norske kyrkja
Bispedøme Sør-Hålogaland
Prosti Salten
Sokn Beiarn
Fellesråd Beiarn
Stad Moldjord i Beiarn 
Type Langkyrkje
Arkitekt teikna av forstassistent L.W.Nissen, Beiarn, korrigert av arkitekt Eckhoff
Teknikk lafta
Material tre
Innvigd 23.oktober 1873
Kyrkjegard Ved kyrkja
Døypefont Raudmåla døypefont i tre, (1725), med dåpsfat i tinn
Altartavle måla av Godtfred Ezekiel (1726), donert av Maren Pedersdtr. Schelderup, Karen Strømer, Magdalene Sophie Bruun
Sitjeplassar 320
Kart
Beiarn kyrkje
67°00′23″N 14°34′19″E / 67.0063°N 14.572°E / 67.0063; 14.572
Wikimedia Commons: Beiarn kirke

Beiarn kyrkje ligg på Moldjord i Beiarn kommune i Nordland fylke. Ho høyrer til Beiarn sokn i Salten prosti. Kyrkja er ei langkyrkje av tømmer med om lag 320 sitteplassar. Bygginga starta i 1872, men på grunn av ein storm 21. januar 1873, måtte alt rivast. Kyrkjetomta vart flytta litt bortanfor og dei byrja bygginga på nytt. Ho vart vigsla 23. oktober 1873. 27. februar 1874 vart ho endå ein gong stormskadd, men i løpet av 1874 og -75 vart ho reparert og forsterka.

Beiarn gamle kyrkje

[endre | endre wikiteksten]

Beiarn gamle kyrkje vart først bygd som annekskyrkje («finnekapell») i Gildeskål sokn i 1724, etter initiativ frå Thomas von Westen, «Samenes apostel», i 1716 . Beiarn gamle kyrkje vart truleg bygd som ei laftalangkyrkje, men har fått nokre tilbygg sidan og framstod etter kvart som ei krosskyrkje. Den sørlege vingen vart bygd såpass stor at han vart kalla «nykjerka.» Omkring 1860 var kyrkja blitt i så dårleg forfatning at det vinterstid ofte stod 30 cm med vatn over kyrkjegolvet, og vart det kaldt, fraus vatnet til is. Det vart sett i gang eit arbeid for å byggje ei ny kyrkje. Beiarn heradstyre vedtok 30. september 1875 at kyrkja skulle rivast. Det kyrkjelege inventaret vart plassert på loftet i den nye Beiarn kyrkje. Det som soknepresten ikkje såg mon i, vart auksjonert bort, restane vart brente.

  • Erling Vegusdal Eriksen: Beiarn soknekalls historie. Beiarn, 1949.

Bakgrunnsstoff

[endre | endre wikiteksten]