Hopp til innhald

Kovel

Frå Wikipedia – det frie oppslagsverket
Kovel
Ковель
by
Flagg
våpen
Land  Ukraina
Oblast Volyn oblast
Rajon Kovel bykommune
Koordinatar 51°13′0″N 24°43′0″E / 51.21667°N 24.71667°E / 51.21667; 24.71667
Areal 47,3 km²
Folketal 65 777  (2009)
Folketettleik 1 391 / km²
Grunnlagd 1200-talet
 •  grunnlagd 2 1518
Borgarmeister Oleh Kinder[1]
Tidssone EET (UTC+2)
 - Sommartid EEST (UTC+3)
Postnummer 45000
Retningsnummer +380 3352
Kart
Kovel
51°13′00″N 24°43′00″E / 51.216666666667°N 24.716666666667°E / 51.216666666667; 24.716666666667
Kart som viser Kovel.
Kart som viser Kovel.
Kart som viser Kovel.
Wikimedia Commons: Kovel
Nettstad: Offisiel nettstad

Kovel (ukrainsk og russisk Ковель, Kovel, polsk: Kowel, hebraisk: כהואל) er ein by i Volyn oblast (provins), nordvest i Ukraina. Han er det administrative senteret i Kovelskyj rajon (distrikt), medan byen sjølv er eit eige rajon i oblastetByen har kring 65 000 innbyggjarar.[2] Kovel har gjeve namn til ein av dei eldste runeinskripsjonane ein kjenner til, men denne vart tapt under andre verdskrigen.

Kovel, Vokzalnagata, Den andre polske republikken ca. 1918.[3]

Kovel (Kowel) vart først nemnd i 1310.[4] Han fekk byrettar frå den polske kongen Zygmunt Stary i 1518.[4] I 1547 vart Bona Sforza, den polske dronninga, eigaren av Kowel.[4]

Etter delingane av Polen fall byen til Det russiske imperiet for over hundre år. Under første verdskrigen var byen åstad for slaget ved Kovel mellom Sentralmaktene og Det russiske imperiet. I mellomkrigstida var Kovel senter for Kovel fylke i Volhyn voivodskap i Den polske republikken. I andre verdskrigen, etter den tyske invasjonen i Polen og den påfølgjande operasjon Barbarossa vart 18 000 jødar i Kovel myrda av tyskarane, hovudsakleg i august og september 1942. Seinare, i mars og april 1944, var det harde kampar mellom tyskarane og den raude armeen. I 1945 vart området ein del av Den ukrainske sovjetiske sosialistrepublikken. Han har vore ein del av det sjølvstendige Ukraina sidan 1991.

  1. «Municipal official site på ukrainsk». Arkivert frå originalen 27. februar 2012. Henta 18. september 2012. 
  2. «Supreme Council of Ukraine». 
  3. Photograph from the Boris Feldblyum Collection
  4. 4,0 4,1 4,2 Rąkowski, Grzegorz (2005). Wołyń. Pruszków: Oficyna Wydawnicza "Rewasz". s. 85. ISBN 83-89188-32-5.