Daewoo Lanos
Daewoo Lanos – samochód ten był/jest popularny przez większe zamiłowanie do gazu, niż nasi sąsiedzi w 1945. Produkowany był w Polszy, ale dresy sprowadzali części z Korei, ponieważ Lanos miał tyle samo wyposażenia co jego bracia z FSO.
Wyposażenie[edytuj • edytuj kod]
- Kolorowe zderzaki (po dopłacie);
- Instalacja gazowa montowana przez filię Janusz Customs znajdującą się w FSO;
- Korbkę do otwierania szyby, którą możemy się bawić wyprzedzając tira z silnikiem 1.4, który miał oszałamiający wynik w 15 sekund do setki (testy były przeprowadzane bez bagażnika wypchanego ziemniakami);
- Zgaduję, że krzesła też są wyposażeniem...
- Jest też kierownica;
- Ponoć niektórzy mają ABS (pytanie tylko, czy chodzi o hamulce);
- Teoretycznie występowały elektryczne szyby przednie, ale w praktyce żaden Janusz nie dopłacał do wersji SE/SX;
- W wersji premium dywaniki (49,99 zł).
Osiągi[edytuj • edytuj kod]
Pomimo tragicznych osiągów (chociaż w sumie nie takich złych, jak na polskie standardy) Lanos został wydany także w wersji Sport. Tak, Sport, zabieg bardziej miał zachęcić dresów do kupna niż sprawić, żeby Lanosy były szybkie. Jednak kiedy Sebom i Matim znudził się podtlenek biedy (tzn. LyPyGy) montowali tam silniki ze swoich golfów i Lanosy były w stanie osiągnąć pierwszą prędkość kosmiczną (to wszystko przez to, że auta te miały dużo miejsca pod maską).
Wytrzymałość[edytuj • edytuj kod]
Choć Lanosy miały strefę zgniotu na butli z gazem montowanej w bagażniku, były znane z odporności na rdzę (cynku było na karoserii więcej niż prezentów od naszych latających przyjaciół) i w wypadku niekoreańskich silników – pancernością (był tani w utrzymaniu nie tylko przez zamiłowanie do gazu, ale także nie potrzebował oleju silnikowego).