Ignacy Łukasiewicz
Ten artykuł dotyczy polskiego wynalazcy. Zobacz też hasła o innych osobach o tym imieniu. |
Jan Józef Ignacy Łukasiewicz herbu Łada (ur. 8 lub 23 marca 1822 w Zadusznikach, zm. 7 stycznia 1882 w Chorkówce) – aptekarz, przedsiębiorca, wynalazca. Twórca epokowych wynalazków, takich jak:
- Zapalniczka, dziś masowo i nieudolnie kopiowana przez Chińczyków;
- Proch, wynalazek uzurpowany przez Chińczyków;
- Pokemon, wynalazek uzurpowany przez Japończyków, używany przez Ignacego Łukasiewicza do borowania wielokilometrowych odwiertów w skorupie ziemskiej.
Działalność rewolucyjna[edytuj • edytuj kod]
6 października 1841 r. Ignaś objął posadę w aptece obwodowej mgr Edwarda Hubla w Rzeszowie i wraz z innymi zaczął przygotowywać powstanie. Apteka stała się punktem kontaktowym, a w jego domu odbywały się spotkania i narady spiskowców. Termin wybuchu powstania ustalono na noc z 21 na 22 lutego 1846 r. Władze carskie rozpracowały jednak spiskowców i w krótkim czasie osadzono w więzieniu niemal wszystkich. Ignacy spędził w więzieniu prawie dwa lata, a wolność przyszła dopiero z europejską Wiosną Ludów.
W trakcie pobytu na zsyłce nie zaniedbał pracy naukowej i wynalazczej. W tym trudnym czasie wynalazł proces produkcyjny amfetaminy i GHB. Ukoronował tym samym swoje dążenia do niezależności przemysłowej Galicji, hołdując popularnym wówczas nacjonalistycznym trendom, jak np. Nie kupuj spida u Żyda, oraz Nie pal w arendzie, no bo siara będzie....
To jest tylko zalążek artykułu biograficznego. Jeśli widziałeś tę osobę na ulicy – rozbuduj go.