Ołów

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru

Ołów – ciężki metal (ang. heavy metal) występujący głównie w niektórych ludzkich głowach i w Bytomiu. Składa się z trzech pierwiastków: ziemi, ognia i powietrza, ze znaczną (83,4567[1]%) przewagą tego pierwszego, co skutkuje jego ociężałością.

Związki ołowiu[edytuj • edytuj kod]

Związki ołowiu z innymi pierwiastkami nazywane są ołówkami, podobnie jak związki tlenu – tlenkami, siarki – siarczkami, chloru – chlorkami, węgla – węgielkami, zaś glinu – glinami, srebra – sreberkami, helu – nie Helu tylko Heli.

Cechą charakterystyczną ołówków jest to, że pod wpływem tarcia potrafią pisać. Czasem nawet całkiem, całkiem, choć zbyt często robią błędy ortograficzne, interpunkcyjne, literówki itp.

Zastosowanie ołowiu[edytuj • edytuj kod]

Ołów od najdawniejszych czasów miał zastosowanie w przemyśle – głównie zbrojeniowym, ale również w medycynie i w przemyśle spożywczym. Stężenie ołowiu w Bytomskim powietrzu czyni z tego miasta znany na świecie kurort. Stosowany również przez dentystów i w wodociągach.

Przemysł zbrojeniowy[edytuj • edytuj kod]

Pierwiastek ten od niemal zarania dziejów był wykorzystywany do eliminowania szkodliwych jednostek. Pierwotnie używany w stopie z miedzią (brąz) był używany do produkcji dzid bojowych czy rydwanów.

W miarę postępu ludzkości ku świetlanym celom jego zastosowanie rozszerzało się. Rzymianie budowali z niego starożytne bomby głębinowe, którymi pod Akcjum Oktawian August bombardował starożytne okręty podwodne Marka Antoniusza. Od tej pory ołów w nomenklaturze łacińskiej nosi nazwę PlumBum.

W następnych wiekach odlewano i odprawiano z niego kule do eliminowania jednostek śmiertelnych (dla nieśmiertelnych kule czyniono ze srebra, by następnie przebijać osikowymi kołkami).

Z ołowiu również tworzono całe armie ołowianych żołnierzyków, którzy dzielnie stawali na polach bitewnych całego świata, wspierani przez ołowiane sterowce bojowe.

Ołów w innych gałęziach przemysłu[edytuj • edytuj kod]

Pierwiastek ten wykorzystywany był do niedawna również do produkcji plomb, ale zrezygnowano z niego, gdyż zbyt często opadała w ten sposób kurowanym pacjentom szczęka.

Poza tym znalazł szerokie zastosowanie w przemyśle spożywczym, przede wszystkim jako uzupełnienie codziennej diety wegetariańskiej. Szczególnie bogatym źródłem tego pierwiastka jest sałata przydrożna.

Ołów można znaleźć także na stacjach benzynowych, zwłaszcza w benzynie bezołowiowej.

Ołów w alchemii[edytuj • edytuj kod]

Ołów był wykorzystywany również w alchemii do przemysłowego produkowania złota. Czasem srebra…

Niejaki Fallopius podaje taki przepis na wyprodukowanie srebra z ołowiu: należy wziąć ołowiu, ukuć z niego młotkiem na obuchu cienkie bardzo blaszki, przesypać je solą pospolitą, włożyć oboje w naczynie szklane; dobrze zaszpuntować i zakopać w ziemię na całe dni dziewięć, tedy się ta materia zamieni w żywe srebro; jakoż w Olkuszu z ołowiu go wyprowadzają. Próbowałem ja tego, ale bez efektu, znać w ziemię niesposobną zakopałem, albo nie zaszpuntowałem dobrze słoika, albo grube blaszki były ołowiu.

Przypisy

  1. Według Lejewa była to liczba atomowa pierwiastka, ale po dokładnym rozdzieleniu protonów i neutronów oraz zważeniu tych pierwszych okazało się, że jego liczba wynosi 82, co stawia go w tabeli przed bizmutem.



Oznaczenia kolorów
metale
lantanowce
aktynowce
gazy szlachetne
niemetale
półmetale