Jean Ferrat
Jean Ferrat
Jean Tenenbaum | |
---|---|
Jean Ferrat en 1980.
| |
Naissença | 26 de decembre de 1930 a Vaucresson Sèina e Oise França |
Decès | 13 de març de 2010 a Aubenàs Vivarés Occitània |
País d’origina | França |
Profession(s) | cantaire autor-compositor-interprèt |
Genre(s) | cançon poetica d'expression francesa |
Annadas activas | 1950 - 2010 |
Labèl(s) | Decca (1960-1962) Barclay (1963-1976) Temey (1968 -...) |
Site Web | jean-ferrat.com |
Entoratge | Christine Sèvres - Gérard Meys - Alain Goraguer - Enric Gogaud - Jòrdi Colonjas - Guy Thomas - Francesca Solavila - Isabelle Aubret - Michel Drucker... |
Jean Ferrat, de son nom vertadièr Jean Tenenbaum (Vaucresson, França, 26 de decembre de 1930 - Aubenàs (Vivarés), 13 de març de 2010) foguèt un cantaire (cantautor), musician amai escrivan francés.
Èra lo filh d'un deportat josieu executat a Auschwitz. Del costat de sa maire, es de soca occitana, vist que sa menina, Antoinette Geneix, e son pepin, Pierre Malon, venon d'Auvèrnhe : Antoinette es nascuda en 1851 a Sartiaus, e Pierre es nascut en 1848 a Sant Simon, ont se son maridats en 1876.[1]
Jean Ferrat foguèt politicament engatjat al costat del partit comunista francés mas pas jamai ne foguèt sòci.
Son nom d'artista li ven de la vila occitana de Sant Joan de Cap Ferrat (còsta Niça) que la se descubriguèt mainadòt. En 1964, quita la region parisenca e s'installa en Occitània a Entraigas, en Vivarés. Aquí, i compausa la cançon benlèu la mai coneguda de son repertòri, La montagne (La montanha).
Biografia
[modificar | Modificar lo còdi]citacions
[modificar | Modificar lo còdi]l'Òme
[modificar | Modificar lo còdi]citacions
[modificar | Modificar lo còdi]l'Òbra
[modificar | Modificar lo còdi]citacions
[modificar | Modificar lo còdi]las siás cançons màgers
[modificar | Modificar lo còdi]De l'autor...
[modificar | Modificar lo còdi]Nuèch e nebla (1963)
[modificar | Modificar lo còdi]Vint e cent qu'èran de milherats n'èran
Nusets e magròts tremolaires dins aquels vagons plombadasses
Qu'esquiçavan la nuèch amb sas onglas batentas
Qu'èran de milherats vint e cent n'èran
Se ne cresián èsser òmes èran sonque de nombres
Dempuèi bèl temps fasiá li avián tirat sos dats
Tre que la man retomba ne sòbra sonqu'una ombra
Se devián jamai pus tornar veire un estiu
La fugida sens briu e sens prèissa del temps
Ne subreviure un jorn d'una orada 'ncara a tengut
Quantes de torns de ròdas amai aplantadas partenças
Que pas jamai n'acaban de destilar l'espèr
Li ne disián Jean-Pierre o Natàsha Samuel
D'unes pregavan Jès Jehova o Vishnó
D'autres pregavan ges mas de qu'enchaut lo cèl
Ne volián simplament pus viure de genolhs
N'abastavan cap totes a la fin del viatge
Los que si ne tornèron s'aüroses pòdon èsser
N'assajan d'oblidar estonats qu'al siu atge
Las venas de sos braces li venguèron tan blavas
Los alemands gachavan d'als miradors estant
La luna se calava coma vautres parièr vos calavetz
En s'agachar al luènh en s'agachar defòra
Vòstra carn èra tendra pels sius cans policièrs
Çò me dison qu'adara mos mots son fòra mòda
Que plan melhor ne val cantar cançons d'amor
Que la sang seca aviat en s'adintrar l'istòria
Que servís per pas res de prene una guitarra
Mas qual fant de chichorla me ne pòt arrestar
L'ombra venguèt umana e ne ven uèi d'estivejar
Twistejariái los mots los calguèsse twistar
Per qu'un jorn los pichons sapiguèssen cu èretz
Vint e cent qu'èretz de milherats n'èretz
Nusets e magròts tremolaires dins aquels vagons plombadasses
Qu'esquiçavetz la nuèch amb las vòstras onglas batentas
Qu'èretz de milherats vint e cent n'èretz
La montanha (1964)
[modificar | Modificar lo còdi]
Un a cha un daissan país
Per se n'anar ganhar la tonha
Luènh d'a la tèrra onte naissèron
Dempuèi fòrça temps ne somiavan
De la vila e dels sius secrets
Del formicà e del ciné
Los vièlhs n'èra pas cap original
Quand s'eissugavan maquinal
D'un revèrs de marga las pòtas
Mas ne sabián totes e plan
Se tuar catla o perdigal
E manjar la toma de cabra
Pr'aquò la montanha es tan bèla
Cossí se n'imaginar ne podem
En tot veire un vòl d'irondonas
Que ven just de tardorejar
Amb las mans dessubre'ls sius caps
Se n'èran montadas parets paredonas
Fins al cimèl de la colina
De qu'enchautan e jorns e annadas
Dins totes l'arma racejava
Noselosa coma un pè de vit
Las vits son a córrer en per la forèst
Lo vin serà pas mai tirat
Qu'èra un vinassàs dels pus òrres
Mas te fasiá de centenaris
Qu'un tal abondi t'asondava
Se ne viravas pas canturla
Pr'aquò la montanha es tan bèla
Cossí se n'imaginar ne podem
En tot veire un vòl d'irondonas
Que ven just de tardorejar
Doas cabras amai d'unes motons
Bona una annada l'autra ges
E sens vacanças e sens sortidas
Las joventas dançar que ne vòlon
I a pas res al mond mai normal
Que de voler viure sa vida
Lor vida ne seràn flics o foncionaris
De qué s'esperar sens tròp lagui
L'ora de la retirada
O cal saber çò que l'òm s'aima
E tornat dins son hlm
Manjar de pol claufit d'ormonas
Pr'aquò la montanha es tan bèla
Cossí se n'imaginar ne podem
En tot veire un vòl d'irondonas
Que ven just de tardorejar
Ieu ne canti ges per passar lo temps (1965)
[modificar | Modificar lo còdi]Saique benlèu vo'n desagradi
En pintrar la realitat
Mas se o fau ieu pro desliure
Me'n devi ges desencusar
Lo mond dubert a ma finestra
Que ne tampessi o pas l'aubiaga
Se contunha el de m'aparéisser
Cossí ne fariái autrament
Ieu ne canti ges per passar lo temps
Lo mond dubert a ma finestra
Coma a l'aiga clara lo gaudre
Coma al ventre lo nenin per nàisser
E nèu la flor de primavèra
Lo mond dubert a ma finestra
Amb sa dulia sas orrors
Amb las siás armas e'ls sius sicaris
Amb lo siu bruch la siá furor
Ieu ne canti ges per passar lo temps
Mon Dieu mon Dieu tot o assumir
L'odor del pan mai de la ròsa
Lo pes de la man que se pausa
Testimònia de çò mal d'aimar
Lo crit que se confla lo pitre
D'un Lorca o un Maiakovskii
Dels Poètas que los s'assassinan
O lo's tuan perdequé per quales
ieu ne canti ges per passar lo temps
Lo mond dubert a ma finestra
Ne trenquessi o pas cap la glaça
Se contunha el de m'aparéisser
De qué ne voletz ieu i fague
Mon còr còr miu se tu t'arrestas
Coma piano que lo's desacòrdan
Me ne sòbre un sola còrda
Per qu'a la fin mon cant clantigue
Ieu ne canti ges per passar lo temps
La libertat es de viatge (1966)
[modificar | Modificar lo còdi]Amb de plumetas blavas
De peisses dins son lièch
E lo guit garrelàs
Que me fa companhiá
Amb un trocet de zan
Dos mètres de ficela
Un còp de ran plan plan
Mai un zèst de ma bèla
Tampatz las relhas tampatz las gàbias
La libertat es de viatge
Subre l'aire de las gapetas
E dels traïns de banlèga
Lo temps d'un risolet
Ont ne voles e quora o voldràs
Amb 'n acordeonet
Un chicolonet de vin blanc
Amai l'escarpoleta
Ai sacatz-me-i dedins
Tampatz las relhas tampatz las gàbias
La libertat es de viatge
Amb l'escana-ronhassa
Lo paure Harry Cow
L'inutil grandaràs
E sos cacaracàs
Amb lo coniflassàs
Los esquicha-perrècs
Los oncles cracinaires
E los conifletòts
Tampatz las relhas tampatz las gàbias
La libertat es de viatge
Amb lo pingoïnàs malve
Que's minja los maishants
Los pensaires dels uèlhs cappelats
Los Sòrre Miá ben pensadors
Amb un crocodilàs
Que breça los pichons
Amb çò indelebil
Que maca fins al sang
Tampatz las relhas tampatz las gàbias
La libertat es de viatge
Amb zoli zolinets
Tos prigonds reindibus
Tas palmas lapidus
E ton aucelonet
Amb ta flamba moreta
E la sorga al mitan
Amb ieu te'n pregui Dieu
E ta man dins ma gàbia
Tampatz las relhas tampatz las gàbias
La libertat es de viatge
Amb çò de polit çò de lag
Çò de drech mai çò de torsut
Amb sopeta de lach
E lo res va pas pus
Amb d'unes Nom de Dius
Amai de noms de flors
De noms pichons de fòc
Mai d'escaisses de còr
Tampatz las relhas tampatz las gàbias
La libertat es de viatge
Ma França (1969)
[modificar | Modificar lo còdi]De planas en forèsts de combèls en serrats
D'a la prima per nàisser a tas mòrtas sasons
D'ailò tot que'm vivèri fins a çò qu'imagini
Quitarai pas jamai d'escriure ta cançon
Ma França
Al solelhàs d'estiu que se clina Provença
D'al ginestar breton 'ntrò las brugas d'Ardescha
D'un quicomet dins l'aire t'a aquel trelusir
Aquel gost tot bonaür que m'eisseca las pòtas
Ma França
Aquel buf subreliure qu'en delai las frontièras
Los pòbles estrangièrs teniá d'embriagats
E que n'usurpatz uèi vosautres lo prestigi
Ne repond tostemps ela del nom d'en Robespierre
Ma França
La del vielh Hugonet tot tronàs d'a l'exili
Des mainats de cinc ans carbonièrs dins las minas
La qu'amb totas sas mans montèt vòstras usinas
La que lo monsur Tièrs diguèt fusilhatz-la
Ma França
Picasso ten lo mond al cap de sa paleta
D'a las pòtas d'Eluard s'envòlan de colombas
N'acaban pas jamai tos artistas profètas
Per afortir qu'es ora ne crebe lo malastre
Ma França
Las lors voses ne créisson fins a ne far sonqu'una
La que tostemps paga ela vòstres crims las vòstras errors
En s'emplenar l'istòria e sas fòssas comunas
Que ieu canti per sempre la dels trabalhadors
Ma França
La que se ne ten d'aur sonque lo siu desvelh
Per la lucha testarda d'aquel temps quotidian
D'al jornal que vendem de matin lo dimenge
A l'aficha pegada sul mur de l'endeman
Ma França
Que poge d'a las minas d'a las còlas davale
La que dintre ieu canta la bèla la rebèla
Se ten l'avenidor quichat dins sas mans finas
La de trenta e sièis a seissanta uèch candèlas
Ma França
La femna es òme avenidor (1975)
[modificar | Modificar lo còdi]Lo poèta a sempre rason
Que vei el mai luènh que l'asuèlh
E lo futur es son reialme
Fàcias a la generacion nòstra
Ieu declari amb Louis Aragon
La femna es òme avenidor
Entre çò ancian çò novèl
Vòstra lucha a totes nivèls
De la nòstra es indevesibla
Dins los òmes que fan las leis
Se d'unes cantan per ma votz
D'autres decretan per la bíblia
Lo poèta a sempre rason
Destrusís l'anciana orason
L'imatge d'Èva e de la poma
Fàcias a las vièlhas malediccions
Ieu declari amb Louis Aragon
La femna es òme avenidor
Per jasilhar sens patiment
Per contarotlar las naissenças
De millenaris nos calguèt
Se sortissem de l'edat mejana
Vòstres sègles d'infinit servatge
Pesugàs pesan 'ncara sus tèrra
Lo poèta a sempre rason
Que n'anóncia el la florison
D'autras amors en son reialme
Torna el quilhar la cançon
E declara amb Louis Aragon
La femna es òme avenidor
Nos caldrà tornar saber viure
Amassa escriure un novèl libre
Tornar descubrir çò possible
Cada causa enfins partejada
Tot dins lo parelh va cambiar
D'un biais del tot irreversible
Lo poèta a sempre rason
Que vei el mai lunh que l'asuèlh
E lo futur es son reialme
Fàcias a las autras generacions
Ieu declari amb Louis Aragon
La femna es ome avenidor
D'autres autors...
[modificar | Modificar lo còdi]Potemkin (1965)
[modificar | Modificar lo còdi]Se me ne sabretz mal se ieu vos disi un mond
Que canta al fons de ieu al bruch de l'ocean
Se me ne sabretz mal se clantís la revòlta
Dins aquel nom que disi al vent dels quatre vents
Suauda suaudeta canta ma memòria
Potemkin
N'èran els de marins durs a la disciplina
N'èran els de marins n'èran els de guerrièrs
E lo còr d'un marin al ventarràs se n'uscla
N'èran els de marins sus un grand cuirassat
En per l'ersam t'imagini
Potemkin
Se me ne sabretz mal se ieu vos disi un mond
Onte lo qu'a talent va èsser fusilhat
Lo crim se n'alestís e la mar es prigonda
Que fàcias als rebèls montan los fusilhièrs
Es lo miu fraire que lo s'assassinan
Potemkin
Mon fraire mon amic mon filh mon camarada
Tu ne tiraràs ges sus qual patís o's planh
Mon fraire mon amic ieu te fau mon alcade
Marin non tires cap sus un autre marin
E virèron sas carabinas
Potemkin
Se me ne sabretz mal se ieu vos disi un mond
Ont aital se castiga lo que mòrt vòl balhar
Se me ne sabretz mal se ieu vos disi un mond
Ont n'es pas tostemps l'òm d'al bàndol del pus fòrt
Ara de ser m'aimi la marina
Potemkin
(Paraulas d'en Jòrdi Colonjas...)
La joinessa (1965)
[modificar | Modificar lo còdi]Quand tu n'aplaudiràs sul cendrum de l'estadi
Los gojats de l'estiu dels tòrses de colors
Quand lo't veiràs vibrar vibrejar en l'estrada
Qu'en Vilar e'n Planchon sauta-en-bancas i venguèron
Quand tu los te veiràs en de nèus penjadissas
Escriure en negre e blanc e lo risc e l'esfòrç
Mai la mar riulejaira estacada als sius còsses
Alara capiràs alara t'aimaràs
La joinessa la joinessa la joinessa
Quand te n'atissaràn aquels risolets pècs
Aquels tarrabastals del ser aquels indecents bosinasses
Quand te n'afligiràs del jukebox cretinàs
De las danças novèlas que tu las danças pus
Quand lo monòm pegòt te barrarà camin
Torna-te'n suls tius passes te menan a la prima
E ne mormolharàs per la que a tu t'escota
Que quand fasiái aquò manjavi ieu dètz e sèt ans
Alara capiràs alara t'aimaràs
La joinessa la joinessa la joinessa
Quand esmogut seràs davant lor gaug de viure
Davant lor gaug d'amor quand tu n'auràs plorat
Per un Alain Fornièr vivent lo temps d'un libre
O com en Guiu Moquet morent al temps d'aimar
Lo temps d'aimar se perd lo temps es çò que passa
Lo temps quò's quò que mor l'espèr b'ei çò qui neish
Agacha gojats e gojatas en farandòla de potons
Ne va nàisser per eles lo temps que tu voliás
Alara t'aimaràs amai saludaràs
La joinessa la joinessa la joinessa
(idem)
Cuba sí (1967)
[modificar | Modificar lo còdi]De nuèch quand ieu me'n vau tot sòmi alandat
Qu'alandi mon enclusa a totas las descisas
Cuba tot remolin de crocodil verdàs
Cuba es en cò tiu qu'arribi
Me rescontri un vièlh negre dels uèlhs de fusta arsa
Setat davant la mar grun de cafè brutlant
Lo front siu al solelh me mòstra el tot risent
Ailaluènh The Florida Coast
Cuba Cuba Cuba sí
Cuba Cuba sí
Çò ditz Harlem vegèri çò ditz la Nòva York vegèri
E negre aviái tan paur davant los cans per negres
Que'm seriái preferida la pèl ròsa d'un pòrc
Pegada al miu pitre magròt
E adara cuban paure coma Cuba
Liure soi e ma femna es color del sorram
Se gandré avem per manjar la conga dançam
Mas los cans jàson jos la taula
Cuba Cuba Cuba sí
Cuba Cuba sí
Adieu Cuba saunei men de la pèl moreta
Mos esparrons d'argent tindan sus tas codoladas
E mon chivau somiat que se nifla la luna
Se trepeja ja l'aigasau
Que ieu ne vengue un jorn un vièlh monin tot rufas
Que lo cèl de Cuba se trenque coma veire
Me ne sabi qu'aicí se pòt viure per una idèa
Mas aquò es un autre afar
Cuba Cuba Cuba sí
Cuba Cuba Cuba sí
( Paraulas de n' Enric Gogaud...)
Discografia generala
[modificar | Modificar lo còdi]...
[modificar | Modificar lo còdi]- Nov. 1961 : Deux enfants au soleil (25 cm)
- Nov. 1962 : La Fête aux copains (25 cm)
- Dec. 1963 : Nuit et Brouillard «Nacht und nebel» instaurada en 1941 pel decrèt de Wilhelm Keitel (25 cm)
- Dec. de 1964 : Berceuse (25 cm)
- Dec. de 1965 : Potemkine (30 cm)
- Dec. de 1966 : Maria
- Dec. de 1967 : À Santiago (o Cuba si)
- Març de 1969 : Ma France (o Au printemps de quoi rêvais-tu ?)
- Dec. de 1969 : Camarade
- Feb. de 1971 : Aimer à perdre la raison (o La Commune)
- Nov. de 1971 : Ferrat chante Aragon
- Març de 1972 : À moi l'Afrique
- Dec. de 1975 : La femme est l'avenir de l'homme
- Dec. de 1976 : Premières chansons - Nouvel enregistrement
- Abrial de 1979 : Les Instants volés (o Enregistrement 1979)
- 1980 : Un desenat de sos albums son tornats enregistrats en 1979 e publicats en 1980
- Nov. de 1980 : Ferrat 80
- Nov. de 1985 : Je ne suis qu'un cri
- Nov. de 1991 : Dans la jungle ou dans le zoo (o Ferrat 91)
- Oct. de 1994 : Ferrat 95 16 novèls poèmas d'Aragon
- Dec. de 2002 : Ferrat en scène
Jean Ferrat 2000
[modificar | Modificar lo còdi]- Cofret de 11 CD, 190 cançons (amb los lors tèxtes originals...) e fòtos exclusivas, discs Temey..., 2000.
- I/ 1961-1962
- Deux enfants au soleil (Dos mainats al solelh)
- Ma môme (Ma miga)
- J'entend j'entends (M'ausissi m'ausissi)
- La fête aux copains (La fèsta dels companhs)
- Federico Garcia Lorca (Federico García Lorca)
- Les nomades (Los nomadas)
- Napoléon IV (Napoleon IV)
- Mes amours (Mas amors)
- Les noctambules (Los noctambuls)
- L'homme à l'oreille coupée (L'òme de l'aurelha talhada)
- Eh l'amour (Ei Amor)
- Ta chanson (Ta cançon)
- Ma fille (Ma filha)
- D'où que vienne l'accordéon (D'ont que venga l'acordeon)
- Regarde-toi Paname (Agacha-te Panama)
- Le p'tit jardin (L'ortet)
- L'éloge du célibat (L'elògi del celibat)
- Restera-t-il un chant d'oiseau (Se sobrarà un cant d'aucèl)
- Les petits bistrots (Los cafetonèls)
- Je ne puis vivre que de toi (Pòdi viure sonque de tu)
- II/ 1963-1964
- Nuit et brouillard (Nuèch e nebla)
- A Brassens (A Brassencs)
- Les enfants terribles (Los enfants terribles)
- Toujours la même g... (Sempre la meteissa g...)
- Sainte Canaille (Santa Canalha)
- C'est beau la vie (La vida es polit)
- Quatre cents enfants noirs (Quatre cents mainats negres)
- De Nogent jusqu'à la mer (D'a Nogent fins a la mar)
- Horizontalement (Orizontalament)
- Nous dormirons ensemble (Amassa dormirem)
- La montagne (La montanha)
- Autant d'amours autant de fleurs (Tantas amors aitantas flors)
- Tu ne m'as jamais quitté (Me ne daissères pas jamai)
- Les beaux jours (Los jorns polits)
- Le jour où je deviendrai gros (Lo jorn que grossòt me farai)
- Que serais-je sans toi (De qué seriái sens tu)
- La jeunesse (La joinessa)
- Berceuse (Breçairòla)
- Hourrah (Orrà)
- Au bout de mon âge (Al cap del temps miu)
- III/ 1965-1966
- Potemkine (Potemkin)
- C'es si peu dire que je t'aime (Es dire pas res quant te n'aimi)
- Les belles étrangères (Las bèlas estrangièras)
- Je ne chante pas pour passer le temps (Ieu ne canti ges per passar lo temps)
- La voix lactée (S.G.D.G.) (La votz lachenca (SGDG) )
- C'est toujours la première fois (N'es tostemps la prima vegada)
- Le sabre et le goupillon (Lo sabràs e l'aspersonet)
- Raconte-moi la mer (Raconta-me la mar)
- A l'été de la Saint-Martin (Per l'estivet de Sant Martin)
- On ne voit pas le temps passer (Se ne vei ges lo temps passar)
- Maria (María)
- Heureux celui qui meurt d'aimer (Aürós lo que d'aimar morís)
- En groupe en ligue en procession (En grop en liga en procession)
- Si je mourais là-bas (Ailaluènh moriguessi)
- La liberté est en voyage (La libertat es de viatge)
- Un enfant quitte Paris (Ne daissa París un mainat)
- Un jour un jour (D'un jorn un jorn)
- Alleluia (Alleloià)
- Chanson pour toi (Cançon per tu)
- Pauvre Boris (Paure Boris)
- IV/ 1967-1969
- Cuba si (Cuba sí)
- Mourir au soleil (Morir al solelh)
- Excusez-moi (Excusatz)
- Prisunic (Prisunic)
- A Santiago (A Santiago)
- Ce qu'on est bien mon amour (Quant se ne chalam amor miu)
- Les guerilleros (Los guerrilhièrs)
- Au point du jour (A punta de jorn)
- Pauvres petits c... (Paures conifl...)
- Indien (Indian)
- Au printemps de quoi rêvais-tu (A la prima de qué ne somiavas)
- La matinée (La matinada) - cantat amb na Christine Sèvres id est la siá molhèr... -
- L'idole à Papa (L'idòla del papà)
- Les poètes (Los poètas)
- La petite fleur qui tombe (La floreta que cai)
- Ma France (Ma França)
- Rien à voir (De veire pas res)
- Les filles longues (Joventòtas longas)
- Hop là nous vivons (Op là que vivèm)
- Le bureau (Lo burèu)
- Un jour futur (Un jorn venidor)
- V/ 1970-1971
- Camarade (Camarada)
- Tout ce que j'aime (Ailò tot qu'aimi)
- Les demoiselles de magasin (Las joventas de magasin)
- Mon bel amour (Mon bèl amor)
- Dix-sept ans (Detz e sèt ans)
- Sacré Felicien (D'aquel Felician)
- La cavale (La cavala)
- Y aurait-il (N'i aguesse)
- Intox (Intòx)
- Les lilas (Los lillacs)
- La commune (La comuna)
- Les derniers tziganes (Los darrièrs zigans)
- Je vous aime (Vos aimi)
- Mis à part (E mes a despart)
- Comprendre (Comprene)
- Les touristes partis (Los toristas partits)
- État d'âme (Èime)
- J'imagine (M'imagini)
- L'adresse du bonheur (L'adreça del bonaür)
- Aimer à perdre la raison (Aimar a ne desrasonar)
- Et pour l'exemple (E per l'exemple)
- VI/ 1971-1975
- A moi l'Afrique (Per ieu Africa)
- Picasso Colombe (en Picasso Colomba)
- Une femme honnête (Una femna onesta)
- A l'ombre bleue du figuier (A l'ombra blava del figuièr)
- Si j'étais peintre ou maçon (Ne foguessi pintre o maçon)
- Les saisons (Las sasons)
- La leçon buissonnière (La leiçon safranièra)
- Paris an 2000 (París an 2000)
- Hou hou méfions-nous (Òu òu malfisam)
- Ils volent volent volent (Ne vòlan vòlan vòlan)
- La femme est l'avenir de l'homme (La femna es òme avenidor)
- Le bruit des bottes (Lo bruch de las bòtas)
- Berceuse pour un petit loupiot (Breçairòla per un mainadòt)
- Un jeune (Un jove)
- Dans le silence de la ville (Dins lo silenci de la vila)
- Le singe (Lo monin)
- Je meurs (Morissi)
- Le fantôme (Lo fantauma)
- Un air de liberté (Un buf de libertat)
- Mon chant est un ruisseau (Lo miu cant es un riu)
- VII/ 1979-1980
- Mon palais (Lo miu palais)
- Le tiers chant ((Lo terç cant)
- Le chef de gare est amoureux (Lo cap de gara es amorós)
- Le petit trou pas cher (Lo trauconèl ges car)
- Les instants volés (Los instants panats)
- Un cheval fou dans un grand magasin (Un caval fòl dins un grand magasin)
- Caserne (Casèrna)
- La boldochévique (La boldochevica)
- Le diable au coeur (Lo diables al còr)
- Si nous mourons (Se morissem)
- Le bilan (Lo bilanç)
- Oural Ouralou (Oral Oralon)
- L'amour est cerise (Amor es cirièsa)
- J'ai froid (Ai freg)
- Pour être encore en haut d'l'affiche (Per èsser encara denaut d'l'aficha)
- Mon pays était beau (Èra bèl mon país)
- Tu verras tu seras bien (O veiràs que te carraràs)
- Quand on n'interdira plus mes chansons (Quand se n'enebiràn pus cap mas cançons)
- J'aurais seulement voulu (N'auriái sonque volgut)
- La bourrée des trois célibataires (La borrèia dels tres garçons)
- Chanter (Cantar)
- L'embellie (Polidesa)
- VIII/ 1985
- Je ne suis qu'un cri (Soi sonque cridal)
- Hospitalité (Espitalitat)
- L'âne (L'ase)
- Viens mon frelot (Veni frailòt miu)
- Concessions (Concessions)
- Comptine pour Clémentine (Formuleta per Clémentine)
- La porte à droite (La pòrta de drecha)
- Le coeur fragile (Lo còr fragil)
- Le châtaignier (Lo castanh)
- Petit (Pichon)
- Vipères lubriques (Vipèras lubricas)
- Pardonnez-moi Mademoiselle (Perdonatz Domaisèla)
- Le Kilimanjaro (Kilimanjaro)
- Les cerisiers (Los cerièrs)
- IX/ 1991
- Dans la jungle ou dans le zoo (Dins la jungla o dins lo zoo)
- Les petites filles modèles (Las mainadòtas e plan com cau)
- Parle-moi de nous (Parla-me de nosautres)
- Dingue (Caluc)
- Les tournesols (Los virasolelhs)
- Chante l'amour (Canta amor)
- A la une (A la una)
- Le grillon (Lo grelh)
- Bicentenaire (Bicentenari)
- Les jeunes imbéciles (Los piotets de l'an)
- Tu aurais pu vivre (N'auriás pogut viure)
- Mon amour sauvage (Mon amor salvatge)
- Nul ne guérit de son enfance (Pas degun ne garís de l'enfància)
- La paix sur Terre (La patz sus Tèrra)
- X... Ferrat Aragon... [3] Volum I
- Un jour un jour (D'un jorn un jorn)
- Le tiers chant (Lo terç cant)
- Le malheur d'aimer (Lo malastre d'aimar)
- Los poètes (Los poètas)
- Nous dormirons ensemble (Amassa dormirem)
- C'est si peu dire que je t'aime (Es dire pas res quant te n'aimi)
- Aimer à perdre la raison (Aimar a ne desrasonar)
- J'entends j'entends (M'ausissi m'ausissi)
- Dans le silence de la ville (Dins lo silenci de la vila)
- Que serais-je sans toi (De qué seriái sens tu)
- Robert le diable (Robert lo diables)
- Les lilas (Los lillacs)
- Au bout de mon âge (Al cap del temps miu)
- Heureux celui qui meurt d'aimer (Aürós lo que d'aimar morís)
- XI/ 1995 ... 16 poèmas novèls d'en Louis Aragon
- Complainte de Pablo Neruda (Planh d'en Pablo Neruda)
- Elle (Ela)
- J'arrive où je suis étranger (Arribi ont forastièr soi)
- Devine (Endevina)
- Chagall (en Chagall)
- Les feux de Paris (Los fòcs de París)
- Chambres d'un moment (Cambras d'una estona)
- Lorsque s'en vient le soir (Quand pica lo sera)
- Qui vivra verra (Qual viurà o veirà)
- Odeur des myrtils (Nòlre dels mirtils)
- Carco (en Carco)
- Musique de ma vie (Musica de ma vida)
- Pablo mon ami (en Pablo e miu amic)
- Pourtant la vie (Pr'aquò la vida)
- Les oiseaux déguisés (Los aucèls desguisats)
- Épilogue (Epilòg)
Bibliografia
[modificar | Modificar lo còdi]- Jean-Dominique Brierre Jean Ferrat, une vie... l'Archipel, París 2003 (amb nòva edicion augmentada en març de 2010... 279 pp) (en francés)
- Bruno Joubrel Jean Ferrat: de la fabrique aux cimes ... Les Belles Lettres París amai Presses Universitaires De Valenciennes Valencienas 2008 (reed. 238 pp) (idem)... (tèxt retrabalhat d'una tèsi de doctorat de musicologia sostenguda per l'autor a París IV en 1996 e titolada: Jean Ferrat.L'oeuvre enregistrée d'un témoin de son temps... )
- Michel Valette Jean Ferrat tout simplement... cò en Guy Tridaniel editor, París, Junh de 2010 (232 pp) (id)
- Daniel Pantchenko Jean Ferrat.Je ne chante pas pour passer le temps... Fayard colleccion Chorus, id 2010 (500 pp) (id)
- Sandro Cassati Jean Ferrat, une vraie vie ... City Ed. id 2011 (id)
- Robert Belleret Jean Ferrat.Le Chant d'un révolté ... l'Archipel id id (460 pp) (id)
amai
... Notre Jean Ferrat, dins Envol, mesadièr de la Federacion de las Òbras Laïcas d'Ardescha, suplement al numèro 600, mai de 2010 (16 pp) (id)
e ca
Filmografia
[modificar | Modificar lo còdi]- Renat Allio La vieille dame indigne (La vièlha dòna indigna) ... Musica d'en Jean Ferrat amai cançon generica Se ne vei ges lo temps passar... (b&n / 94') 1965
Videografia
[modificar | Modificar lo còdi]- Jean Ferrat en public... Enregistrament de l'espectacle al pavalhon Baltard de París en novembre de 1991, realizat per en Jean-Pierre Spiero (c / 65'), caisseta VHS, Produccions Teme & Alleluia, 1993
Vejatz tanben
[modificar | Modificar lo còdi]Ligams extèrnes
[modificar | Modificar lo còdi]Ligams videografics
[modificar | Modificar lo còdi]- sus YouTube... mai de 3300 videos subre en Jean Ferrat en picar coma clau Jean Ferrat
Nòtas e referéncias
[modificar | Modificar lo còdi]- ↑ https://www.rfgenealogie.com/infos/jean-ferrat-les-origines-d-un-poete
- ↑ Totas cançons reviradas per en Patric Sans, trobador multifoncions abertzale occitalan
- ↑ Cançons enregistradas en 1979, 1980 e 1981...