Technicolor
Lo technicolor es una seria de processes de filmes en color lançats per la Technicolor Motion Picture Corporation, fondada per Herbert T. Kalmus, Daniel F. Comstock e W. B. Westcott en 1915.
Lo technicolor bicròm
[modificar | Modificar lo còdi]
Dins un primièr temps, lo procés emplegat consistís dins una sintèsi additiva bicroma (projeccion amb doble objectiu de filmes amb filtres de colors). L'unic filme realizat mejans aquel procés sortiguèt en 1917: s’agís d’un cort metratge, The Gulf Between. Aquel procés se trapèt pauc practic, e Herbert Kalmus presentèt un nòu procés al començament de 1920, qu'es una sintèsi sostractiva: son empegats dos positius que foguèron de per abans virats en color (roga e verd). Per balhar dos fons per far un filme que mostrariá la capitada del procés, Kalmus contactèt George Eastman, lo fondator de Kodak, que se declarèt pas interessat. Fin finala foguèt Bon-Ami, une marca de detergent, e lo productor Joseph M. Schenck que li permetèron de realizar lo procés del technicolor bicròm. Lo filme, The Toll of the Sea, sortiguèt en 1922, realizat per Chester M. Franklin. D’autres filmes utilizèron aquel procés pendent los ans 1920: que Wanderer of the Wasteland d'Irvin Willat, The Ten Commandments (1923) e The King of Kings (1927) de Cecil B. DeMille, o encara The Phantom of the Opera (Rupert Julian, 1925), aqueles tres darriers filmes n'utilisan lo procés technicolor per qualques sequéncias.
Filmar en technicolor demorava fòrça costós. Kalmus decidiguèt d’emplegar una vedeta hollywoodiana per far mai visibile son procés: l’actor Douglas Fairbanks investiguèt alara un milion de dollars per que siá realizat The Black Pirate, en 1926 ; mas las projeccions d'aquel filme, alara que fòrça plan acculhit per la critica, faguèt problèma: lo filme, compausat de dos positius empegats l’un amb l’autre, es tròp espeça e se damatja lèu. Lo procés technicolor foguèt melhorat, ambedos positius tintats qu'èran tirats sus un sol positu final: es lo tiratge per imbibicion, utilizat a partir de 1929. Un dels filmes mai coneguts avent utilizat lo procés bichròm es Mystery of the Wax Museum, réealizat per Michael Curtiz en 1933. Malgrat l'avançada, las recètas de technicolor mervavan.
Lo technicolor tricròm
[modificar | Modificar lo còdi]Herbert Kalmus metèt al punt en 1932 la camèra que permet de filmar tot en colors: la camèra de Technicolor tricròm. Es la tecnica del technicolor classic, que se fa referéncia ara per parlar de l'edat d’aur del technicolor. Gerís tres negatius blanc e negre a l'encòp, entraïnats en sincronisme perfach, l’un essent sensible al roge, l’autre al verd e lo darrièr al blau. Lo procés demandava fòrça suenh al tiratge final, per que los tres imatges se superpausan exactament sus la copia. Los studios demorèron apaurats per la manca de succés e de la qualitat imparfacha dels precedents proceses. Foguèt a Walt Disney que Kalmus prepausèt son invencion; Disney aviá estat gaire interessat pels proceses bicromics, mas aguèt l’intuicion que la nòva version despassará en qualitat tot çò que s'èra fach de per abans[1].
Lo primièr filme utilizant lo technicolor tricròm foguèt un filme d’animacion, Flowers and Trees (1932), eissit de las Silly Symphonies, laboratòri d’expérimentacion pel futur primièr long metratge de Walt Disney, Snow White and the Seven Dwarfs (1937). E mai, Disney signèt amb Kalmus per una exclusivitat de cinc ans. Mas amb la pression dels autres studios la durada foguèt mermada a un an[2]. Foguèt en 1934 que sortiguèt lo primièr cort metratge amb presas de vista reala en technicolor tricròm, financiat per Kalmus: La Cucaracha, amb entre autres la jova Judy Garland.
Lo primièr long metratge en presas de vista realas foguèt Becky Sharp (1935), realizat per Rouben Mamoulian. Malgrat lo caractèr davancièr de l’entrepresa, lo filme aguèt pas de succés esperat: en efècte, al contrari del filme d’animacion, fòça pensavan encora que lo technicolor donava a la presa de vista reala una manca de natural, a causa de colors tròp saturadas. Aquela reaccion foguèt sonque temporária, e los sucesses venguèron: Snow White and the Seven Dwarfs (1937), A star is born (1937), The Adventures of Robin Hood (1938), The Wizard of Oz (1939), Gone with the Wind (1939), Fantasia (1940), eca. La tecnica del technicolor venguèt pendent la guèrra marca de qualitat. E d'actriças foguèron reveladas per las colors treselusentas del technicolor, coma Lucille Ball, Betty Grable o Maureen O'Hara. Universal creèt una vertadièra vedeta amb lo technicolor: María Montez, que dins los ans 40 joguèt dins fòça filmes en color.
D'autres processes de filmes en colors èran en concuréncia amb lo technicolor, coma l'Eastmancolor de Kodak o l'Agfacolor, sens jamai capitar a la meteissa renomada.
L'abans darrièr filme en technicolor tricròm es Foxfire, avec Jane Russell, sortit en 1955. Aprèp, encara de filmes èran mancionat « Color by Technicolor ». Designa pas mai lo procés technicolor (filmat amb una camèra especifica), mai que lo filme èra tractat dins los laboratòris Technicolor[3]. La mancion « Color by Technicolor » es alara equivalenta a « Color by Deluxe », « Color by Warnercolor » o « Color by Metrocolor »: designa lo laboratòri de tractament.
Lo darrièr filme qu'utilizèt una camèra Technicolor es Suspiria de Dario Argento en 1977. Lo realzator utilizèt lo procés abandonat fa 20 ans per poder jogar amb las colors de qualques scenas: levèt en totalitat lo blau per donar de tons vius roges e jaunes.
Herbert Kalmus foguèt primat d'un Oscar especial en 1939 per sa contribucion a la color.
Technicolor Motion Picture Corporation
[modificar | Modificar lo còdi]Technicolor Motion Picture Corporation, es l'entrepresa estatsuniana fondada en 1915 per Herbert T. Kalmus, Daniel F. Comstock e W. B. Westcott creatritz de la tecnologia Technicolor[4].
L'entrepresa, qu'aparteneniá alara Carlton Television, foguèt comprada en 2000 per Thomson SA, que ne prenguèt lo nom en 2009.
Nòtas e referéncias
[modificar | Modificar lo còdi]- ↑ Glorious Technicolor, documentari realizat per Peter Jones, 1998
- ↑ Ibid.
- ↑ in (fr)Dictionnaire du cinéma, Ed. Larousse, 2000
- ↑ (fr)Per Émile Simonet