Vejatz lo contengut

Tol Senta Crotz

Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
Vilatge d'Occitània
Tol Senta Crotz
Toulx-Sainte-Croix
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Egleisa Senta Crotz e Sent Marçau e clochier separat.
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 46° 17′ 08″ N, 2° 12′ 52″ E
Superfícia 35,05 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
656 m
656 m
375 m
Geografia politica
Estat Bandièra de França França
Region
75
Novela Aquitània
Departament
23
Cruesa Armas deu Departament de Cruesa
Arrondiment
232
Garait
Canton
2308
Boçac
Intercom
242303139
Cruesa Confluéncia SIREN 200067544
Cònsol Christian Julliard
(2014-2020)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
259 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

261 ab.
Densitat 8,02 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 23600
Còde INSEE 23254

Tol Senta Crotz (Toulx-Sainte-Croix en francés) es una comuna occitana (de Berric o de Marcha), situada dins lo departament de Cruesa e la region de Novela Aquitània, ancianament de Lemosin.

Perimètre del territòri

[modificar | Modificar lo còdi]
  • Tol es citat Tullo castro sus de monedas merovingianas, Ecclesia Sancti Martialis de Castello Tulli en 1158, Tullum (latinizacion) en 1174, Tol al sègle XII. Lo nom es format d'una raiç preceltica de valor oronimica [1] (Tol es en situacion dominanta, sus una nautor de mai de 650 m, los Monts de Tol Senta Crotz, alaidonc que los replanats aus alentorns son a 400–500 m d'altitud). Dauzat e Rostaing se contentan prudentament d'una qualificacion de « prelatin » [2]. Delamarre considèra que lo nom es celtic, vengut de tullon; precisa pas sa valor d'oronime, mas coma lo plaça pas tanpauc dins la lista daus noms de personas, es una possibilitat [3].
  • Senta Crotz. Coma lo nom de Senta Crotz es lo de parròquias plaçadas jos lo patronatge de la Crotz del Crist [4], l'egleisa, qu'èra consacrada a Sent Marçau, foguèt consacrada tanben a la Senta Crotz a data inconeguda.

Administracion

[modificar | Modificar lo còdi]

Lista daus maires

[modificar | Modificar lo còdi]
Lista daus maires successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
2014 2020 Christian Julliard dreita espleitador agricòla
2008 2014 Bernard De La Biche    
1996 2008 Guy Brissat    
  1996      
Totas las donadas son pas encara conegudas.

Intercomunalitat

[modificar | Modificar lo còdi]
  • A la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna, qu'èra dau canton de Boçac, i demorèt.
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 281, totala: 285

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
1 022 1 018 1 128 1 188 1 335 1 298 1 395 1 349 1 380

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
1 380 1 279 1 293 1 247 1 310 1 270 1 302 1 192 1 227

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
1 235 1 219 1 191 1 007 957 880 899 794 720

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
645
570
507
435
361
304
304
301
299
304
2009 2010
298
303
297
302
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion èra de 259 abitants.

Luecs e monuments

[modificar | Modificar lo còdi]

Personalitats liadas a la comuna

[modificar | Modificar lo còdi]

Liams connexes

[modificar | Modificar lo còdi]

Liams externes

[modificar | Modificar lo còdi]

Nòtas e referéncias

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 84
  2. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 677, a Thou
  3. Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 255
  4. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 634


o