Wikipedia

Jim Neidhart

James Henry Neidhart (ur. 8 lutego 1955 w Montebello, Kalifornia, zm. 13 sierpnia 2018 w Wesley Chapel, Floryda) – amerykański wrestler. W przeszłości również futbolista. Jako wrestler występował pod pseudonimem Jim „The Anvil” Neidhart w World Wrestling Federation (WWF) oraz innych promocjach. Członek i tag team partner Breta Harta w drużynie The Hart Foundation. Dwukrotny WWF Tag Team Champion. Członek wielopokoleniowej rodziny zawodowych zapaśników – Rodziny Hartów.

Jim Neidhart
Ilustracja
Jim Neidhart w marcu 2015.
Imię i nazwisko

James Henry Neidhart

Data i miejsce urodzenia

8 lutego 1955
Montebello, Kalifornia

Data i miejsce śmierci

13 sierpnia 2018
Wesley Chapel, Floryda

Przyczyna śmierci

Uraz głowy spowodowany upadkiem po napadzie padaczkowym

Współmałżonek

Elizabeth Hart

Dzieci

3

Rodzina

Rodzina Hartów

Kariera wrestlera
Pseudonimy
ringowe

Jim Neidhart
Who

Wzrost

188 cm

Masa ciała

127 kg

Zapowiadany z

Reno, Newada
Who Knows Where

Trenerzy

Stu Hart

Debiut

1978

Emerytura

2016

Multimedia w Wikimedia Commons

Kariera

edytuj

Wczesne lata i początki w wrestlingu (1955 – 1985)

edytuj

Uczęszczał do szkoły średniej Newport Harbor High School, gdzie startował w zawodach lekkoatletycznych (pchnięcie kulą)[1]. Po ukończeniu szkoły skupił się na karierze w futbolu amerykańskim w lidze National Football League (NFL), będąc testowanym w klubach Oakland Raiders i Dallas Cowboys[2].

Około 1978 jego kontrakt w Dallas Cowboys wygasł przez co Neidhart wyjechał do Kanady w celu trenowania wrestlingu w szkole Stu Harta w Calgary. Występował w Stampede Wrestling do 1985 – w 1979 poślubił córkę Stu Harta – Ellie (siostrę Breta Harta). Stu Hart, szukając rozgłosu dla Neidharta, obiecał mu 500 dolarów amerykańskich za wygranie zawodów w rzucie kowadłem na festynie Calgary Stampede. Oddał rzut na odległość 11 stóp i 2 cali – przyniosło mu to przydomek The Anvil (pol. Kowadło)[3]. Oprócz Stampede Wrestling, walczył na początku lat 80. w Catch Wrestling Association i japońskiej New Japan Pro-Wrestling. Zaliczał występy również dla Georgia Championship Wrestling i Continental Wrestling Association.

World Wrestling Federation i różne federacje (1985 – 1997)

edytuj

W World Wrestling Federation (WWF) zadebiutował w walce z Tony’m Gareą w dniu 21 stycznia 1985[4]. Początkowo prowadził krótką rywalizację z Bretem Hartem, jednak Hart przekonał prezesa WWF Vince’a McMahona do stworzenia tag teamu ze swoim szwagrem[5]. McMahon przystał na ten pomysł i tym samym drużyna Hart–Neidhart przyjęła nazwę The Hart Foundation z Jimmy’m Hartem jako menedżerem tag teamu. The Hart Foundation oficjalnie zadebiutowali podczas gali WrestleMania 2 w kwietniu 1986 w 20-osobowym battle royal match’u z futbolistami NFL[6].

Na początku lutego 1987 The Hart Foundation sięgnęli po pierwsze mistrzostwo drużynowe WWF World Tag Team Championship podczas odcinka WWF Superstars pokonując drużynę The British Bulldogs (Davey Boy Smith i The Dynamite Kid)[7]. Tytuły stracili na początku listopada 1987 na rzecz Strike Force (Rick Martel i Tito Santana)[8]. Od kwietnia 1989 Neidhart rozpoczął występy solo. Na gali Summerslam (1990) ponownie w drużynie z Bretem Hartem pokonali tag team Demolition (Smash i Crush) wygrywając po raz drugi tytuły mistrzowskie tag teamów[9]. Tytuły stracili na rzecz drużyny The Nasty Boys (Jerry Sags i Brian Knobbs) na gali WrestleMania VII[10].

Od grudnia 1991 występował w nowym tag teamie o nazwie New Foundation u boku Owena Harta (brata Breta Harta)[11]. W lutym 1992 został zwolniony z WWF. Następnie występował w Eastern Championship Wrestling (ECW) oraz powrócił do japońskiej New Japan Pro-Wrestling, a także pojawił się w World Championship Wrestling (WCW).

Do WWF powrócił podczas gali King of the Ring (1994) stając w narożniku Breta Harta, który prowadził rywalizację z Dieselem o tytuł WWF World Heavyweight Championship[12]. Prowadził różne rywalizacje oraz był sprzymierzony zarówno z Owenem, jak i Bretem Hartem. Od lutego 1995 występował w Mid-Eastern Wrestling Federation. W 1996 występował w pomniejszych federacjach niezależnych. W 1996 powrócił na chwilę do WWF jako zamaskowany antagonista o imieniu Who[13]. Pod koniec kwietnia 1997 powrócił po raz kolejny do WWF atakując Stone Colda Steve’a Austina oraz odtwarzając Hart Foundation z Owenem i Bretem Hartami. Niedługo potem dołączyli do nich Davey Boy Smith oraz Brian Pillman, którzy odgrywali role sympatyzujących osób z kanadyjską stajnią (sam Neidhart jako Amerykanin odgrywał rolę Kanadyjczyka od powstania The Hart Foundation w 1985[14][15]) – niedługo później nastąpił podział wśród fanów wrestlingu kibicujących Kanadyjczykom skupionym wokół Hart Foundation, a kibiców Amerykanów skupionych wokół wrestlerów ze Stanów Zjednoczonych[15]. Na początku grudnia 1997 rozwiązał kontrakt z WWF i tym samym opuścił federację.

World Championship Wrestling, dalsza kariera i gimmick (1998 – 2016)

edytuj

Do WCW powrócił w połowie stycznia 1998 w jednym z odcinków WCW Monday Nitro[16] oraz utworzył tag team z Davey Boy Smithem. W październiku 1998 opuścił WCW. Od 1999 sporadycznie pojawiał się w ringu w promocjach niezależnych oraz podczas odcinków Impact (TNA) oraz WWE Raw. Ostatnią walkę w karierze wrestlera stoczył w marcu 2016 występując w tag teamie z Koko B. Ware i Frankie’m the Pizza Guy przeciwko drużynie Nikolai Volkoff, Clay Dasher i Shawn Andrews[17].

W 2019 został pośmiertnie wprowadzony do galerii sław WWE Hall of Fame w ramach tag teamu The Hart Foundation u boku Breta Harta. Podczas ceremonii Neidharta reprezentowała jego córka Natalie Neidhart-Wilson[18].

Jim Neidhart podobnie jak i jego tag team partner Bret Hart znani byli z charakterystycznych różowo-czarnych trykotów zapaśniczych, jakich używali podczas występów w ramach drużyny The Hart Foundation – wtedy też promotorzy i komentatorzy wrestlingu używać zaczęli określenia The Pink and Black Attack, który przyległ później do osoby Breta Harta[19]. Sam Neidhart nie był zadowolony z noszenia różowego trykotu podczas show, jednak później zgodził się na występowanie w różowo-czarnym spandeksie[20]. Profil WWE określił Neidharta „wybuchowym powerhousem” w drużynie The Hart Foundation[1].

Inne media

edytuj

W 2010 pojawił się w filmie dokumentalnym pt. Hart & Soul: The Hart Family Anthology traktującym o karierach zawodników skupionych w The Hart Foundation (Bret Hart, Jim Neidhart itd.). Okresowo pojawiał się wraz ze swoją żoną u boku swojej córki Natalie w reality show WWE – Total Divas[21].

Tytuły i osiągnięcia

edytuj
 
Bret Hart i Jim Neidhart jako tag team The Hart Foundation w charakterystycznych różowo-czarnych trykotach.

Życie osobiste i śmierć

edytuj

W 1979 poślubił Elizabeth „Ellie” Hart – córkę Stu Harta i siostrę Breta Harta, z którą doczekał się trzech córek[22]. Jedna z jego córek – Natalie Neidhart-Wilson występowała jako wrestlerka w WWE pod pseudonimem Natalya[23].

Na początku września 2010 został oskarżony o posiadanie i dystrybucję substancji kontrolowanych (substancje typu opioidy, stymulanty, depresanty, halucynogeny i sterydy anaboliczne, których produkcja, posiadanie i używanie podlegają regulacjom ustawowym)[24]. W marcu 2012 roku został skazany na 5 miesięcy i 29 dni więzienia. Podczas skazania został aresztowany za obrazę sądu[25]. Neidhart odbył również dwa turnusy rehabilitacyjne opłacane przez WWE[26].

Według ustaleń jakie przeprowadził tabloid TMZ, żona Neidharta – Elizabeth, powiedziała śledczym, że 13 sierpnia 2018 Neidhart miał problemy ze snem i wstał z łóżka aby wyregulować termostat. Kiedy chciał go dotknąć „obrócił się dziwnie, jakby miał zamiar zatańczyć”, po czym upadł na ścianę i podłogę. Natychmiast zadzwoniła pod numer 911, wierząc, że jej mąż doznał ataku padaczki. Kiedy przybyły służby ratownicze miał na twarzy czterocalową ranę[27]. Zmarł na miejscu w wieku 63 lat. W tym samym czasie stwierdzono u niego pierwsze objawy choroby Alzheimera[28].

Przypisy

edytuj
  1. ↑ a b Jim „The Anvil” Neidhart, wwe.com, [dostęp 2023-05-30].
  2. ↑ Amerykanie pogrążeni w żałobie. Nie żyje legenda wrestlingu Jim Neidhart, sportowefakty.wp.pl, [dostęp 2023-05-30].
  3. ↑ Remembering the winding, entertaining and storied career of Jim ‘The Anvil’ Neidhart, sportingnews.com, [dostęp 2023-05-30].
  4. ↑ WWF All American Wrestling – 1985 Results, thehistoryofwwe.com, [dostęp 2023-06-03].
  5. ↑ B. Hart, Hitman: My Real Life in the Cartoon World of Wrestling, Random House of Canada, s. 175, ISBN 978-0307371461.
  6. ↑ WrestleMania II Review, 411mania.com, [dostęp 2023-06-03].
  7. ↑ Jim Neidhart, onlineworldofwrestling.com, [dostęp 2023-06-04].
  8. ↑ Jim Neidhart – Matches 1987, cagematch.net, [dostęp 2023-06-04].
  9. ↑ Jim Neidhart – Matches 1990, cagematch.net, [dostęp 2023-06-04].
  10. ↑ WWE WrestleMania 7 Review, tjrwrestling.net, [dostęp 2023-06-04].
  11. ↑ New Foundation, cagematch.net, [dostęp 2023-06-04].
  12. ↑ WWE King of the Ring 1994 Review, tjrwresting.net, [dostęp 2023-06-04].
  13. ↑ The Tragic Death & Legacy Of WWE Legend Jim „The Anvil Neidhart, Explained, thesportster.com, [dostęp 2023-06-03].
  14. ↑ Leighty’s Retro Review: WWF Survivor Series 1997 – Team USA (Vader, Goldust, Marc Mero (w/ Sable), and Steve Blackman) vs. Team Canada (Jim Neidhart, The British Bulldog, Doug Furnas, and Phil Lafon), 411mania.com, [dostęp 2023-06-03].
  15. ↑ a b Every Version Of The Hart Foundation, Ranked From Worst To Best, thesportster.com, [dostęp 2023-06-03].
  16. ↑ The Best And Worst Of WCW Monday Nitro 1/12/98: Thunder Rolls, uproxx.com, [dostęp 2023-06-04].
  17. ↑ Jim Neidhart – Matches, cagematch.net, [dostęp 2023-06-04].
  18. ↑ Natalya honors Jim “The Anvil” Neidhart at WWE Hall of Fame induction, wwe.com, [dostęp 2023-06-04].
  19. ↑ COLLECTIBLES COLUMN: The Five Coolest Wrestling Figures Decked Out in Pink, pwtorch.com, [dostęp 2023-05-30].
  20. ↑ Why Bret „The Hitman” Hart Wore Pink In WWE, Explained, thesportster.com, [dostęp 2023-05-30].
  21. ↑ Jim Neidhart, imdb.com, [dostęp 2023-06-04].
  22. ↑ Neidhart accused of theft, canoe.ca, [dostęp 2023-05-30].
  23. ↑ Jim Neidhart’s daughter and WWE wrestler Nattie breaks silence on father’s death, foxnews.com, [dostęp 2023-05-30].
  24. ↑ Former wrestler Jim Neidhart arrested in Florida on drug charges, calgaryherald.com, [dostęp 2023-05-30].
  25. ↑ JIM NEIDHART ARRESTED AFTER COURT APPEARANCE, pwinsider.com, [dostęp 2023-05-30].
  26. ↑ Former wrestler Jim Neidhart arrested in Florida on drug charges, calgaryherald.com, [dostęp 2023-05-30].
  27. ↑ JIM NEIDHART COLLAPSED FROM APPARENT SEIZURE ... Banged Head, tmz.com, [dostęp 2023-05-30].
  28. ↑ Fallen grappler Neidhart’s Calgary wrestling roots recalled, calgarysun.com, [dostęp 2023-05-30].

Linki zewnętrzne

edytuj
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jim_Neidhart&oldid=73591395”