Wikipedia

Olivia de Havilland

amerykańska aktorka

Olivia Mary de Havilland (ur. 1 lipca 1916 w Tokio, zm. 26 lipca 2020 w Paryżu) – amerykańska aktorka filmowa, dwukrotna laureatka Oscara za pierwszoplanowe role w filmach: Najtrwalsza miłość (1946) i Dziedziczka (1949). Odznaczona Narodowym Medalem Sztuki (2008). Siostra aktorki Joan Fontaine.

Olivia Mary de Havilland
Ilustracja
Olivia de Havilland (ok. 1945)
Data i miejsce urodzenia

1 lipca 1916
Tokio

Data i miejsce śmierci

26 lipca 2020
Paryż

Zawód

aktorka

Współmałżonek

Marcus Goodrich (1946–1953; rozwód)
Pierre Galante (1955–1979; rozwód)

Lata aktywności

1935–1988

Odznaczenia
Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Order Imperium Brytyjskiego od 1936 (cywilny)
podpis
Multimedia w Wikimedia Commons

Życiorys

edytuj

Urodziła się w Japonii, gdzie jej ojciec wykładał na Uniwersytecie Tokijskim. Gdy miała 3 lata, jej rodzice rozwiedli się, a Olivia wraz z matką i o rok młodszą siostrą Joan (która później także została znaną aktorką) przeniosły się do Los Angeles. W wieku 18 lat podpisała swój pierwszy kontrakt. Jej pierwszym filmem był Sen nocy letniej Williama Dieterle i Maxa Reinhardta z roku 1935. Później wystąpiła m.in. w Szarży lekkiej brygady (1936) i Przygodach Robin Hooda (1938) u boku Errola Flynna. W wieku 22 lat Olivia została zaangażowana do roli Melanii Hamilton w legendarnej ekranizacji bestselleru Margaret Mitchell Przeminęło z wiatrem. Kreacja Olivii zdobyła uznanie krytyki i zaowocowała pierwszą nominacją do Oscara dla aktorki drugoplanowej. Początkowo rolę Melanii proponowano siostrze Olivii – Joan, ta jednak ją odrzuciła.

 
Olivia de Havilland (1940)

Lata 40. były czasem rozkwitu kariery Olivii. W 1941 zagrała w Złotych wrotach, a za rolę w tym filmie otrzymała drugą nominację do Oscara, tym razem za rolę pierwszoplanową, ale zdystansowała ją młodsza o rok siostra. Olivia, pod koniec oscarowej gali, podeszła do siostry i chciała jej pogratulować zwycięstwa, jednak Joan nie przyjęła gratulacji, odwróciła się i odeszła. Konflikt między siostrami, który rozpoczął się w okresie dzieciństwa, trwał nadal. Olivia była podobno faworyzowana przez matkę, niespełnioną aktorkę, która chciała, aby córki zrealizowały jej marzenia o karierze w Hollywood. Doszło nawet do tego, że matka zabroniła używać Joan nazwiska rodowego de Havilland, gdyż to Olivia była z nim kojarzona.

 
Olivia de Havilland (1959)

W 1946 Olivia wcieliła się w postać Josephine Norris w filmie Najtrwalsza miłość i w końcu zdobyła upragnioną statuetkę Oscara. Podobno tuż po ceremonii Joan podeszła do niej i chciała pogratulować nagrody, ale Olivia zrobiła to samo co Joan pięć lat wcześniej, gdy to ona chciała jej pogratulować zdobycia tej cennej nagrody. Dwa lata później, w roku 1948, przyszła kolejna nominacja, tym razem za Kłębowisko żmij. W 1950 roku w ręce Olivii powędrowała jej druga i ostatnia nagroda Akademii Filmowej za Dziedziczkę (1949).

Kolejne lata nie były już tak owocne, ale Olivia utrzymała swój status gwiazdy. Przewodniczyła jury konkursu głównego na 18. MFF w Cannes (1965).

Życie prywatne

edytuj

Dwukrotnie wychodziła za mąż. Jej pierwsze małżeństwo, zawarte w 1946 z Marcusem Aureliusem Goodrichem, rozpadło się po 7 latach. Z tego związku miała syna Benjamina, który zmarł w 1991 roku w wieku 42 lat. W 1955 zawarła drugi związek małżeński z Pierrem Galante. I to małżeństwo zakończyło się w 1979 rozwodem, ale para pozostała w dobrych stosunkach. Na tyle dobre, że Olivia opiekowała się byłym mężem, gdy zachorował na raka, aż do jego śmierci w 1998[potrzebny przypis]. Para miała córkę Gisèle (ur. 1956)[1].

Od początku lat 60. Olivia mieszkała na stałe w Paryżu.

W 2010 otrzymała Legię Honorową.

W czerwcu 2017, na 2 tygodnie przed 101. urodzinami, przyznano jej Order Imperium Brytyjskiego[2]. Była najstarszą kobietą w historii, która otrzymała to odznaczenie.

Zmarła 26 lipca 2020 w wieku 104 lat[3].

Filmografia

edytuj
 
Olivia de Havilland z prezydentem George’em W. Bushem (listopad 2008)

Nagrody

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. ↑ Robert Berkvist: Olivia de Havilland, a Star of ‘Gone With the Wind,’ Dies at 104. nytimes.com, 2020-07-26. [dostęp 2021-11-13]. (ang.).
  2. ↑ Order of the British Empire. thegazette.co.uk. [dostęp 2017-06-16]. (ang.).
  3. ↑ Keith Staskiewicz: Gone with the Wind star Olivia de Havilland dies at 104 | EW.com. ew.com, 2020-07-26. [dostęp 2020-07-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-07-26)]. (ang.).

Linki zewnętrzne

edytuj
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Olivia_de_Havilland&oldid=74901166”