Pan

Pan (język polski)

Chrystus Pan (1.1)

Pan (1.2)

Pan (2.1)

wymowa:

​, IPA: [pãn], AS: [pãn], zjawiska fonetyczne: nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) rel. bóg w religii monoteistycznej, zwłaszcza w chrześcijaństwie

(1.2) mit. gr. bóg pasterzy, przedstawiany jako człowiek z koźlimi nogami i rogami; zob. też Pan (mitologia) w Wikipedii

(1.3) grzecznościowa wersja formy „pan”

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy, nazwa własna

(2.1) astr. jeden z księżyców Saturna; zob. też Pan (księżyc) w Wikipedii

(2.2) astr. planetoida o numerze katalogowym 4450; zob. też 4450 Pan w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	Pan
dopełniacz	Pana
celownik	Panu
biernik	Pana
narzędnik	Panem
miejscownik	Panu
wołacz	Panie

(1.2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Pan	Panowie
dopełniacz	Pana	Panów
celownik	Panowi	Panom
biernik	Pana	Panów
narzędnik	Panem	Panami
miejscownik	Panie	Panach
wołacz	Panie	Panowie

(1.3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Pan	Panowie
dopełniacz	Pana	Panów
celownik	Panu	Panom
biernik	Pana	Panów
narzędnik	Panem	Panami
miejscownik	Panu	Panach
wołacz	Panie	Panowie

(2.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Pan	Pany
dopełniacz	Pana	Panów
celownik	Panowi	Panom
biernik	Pana	Pany
narzędnik	Panem	Panami
miejscownik	Panie	Panach
wołacz	Panie	Pany

przykłady:

(1.1) Wysławiajcie Pana, bo jest dobry.

(1.2) Zwrot „paniczny strach” pochodzi od Pana – pół-kozła, pół-człowieka – który miał swoim krzykiem wzbudzać wśród ludzi strach.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) Pan Bóg, Bóg, Bóg Ojciec, Jahwe, Elohim, Stwórca, Wszechojciec, Wszechwładny

(2.1) Saturn XVIII

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

(1.1) przym. pański

(1.2) rzecz. panika ż

(1.2) przym. paniczny

(1.2) przysł. panicznie

(1.3) rzecz. pani, pan, państwo

związki frazeologiczne:

(1.2) fletnia Pana

etymologia:

(1.2) łac. Pan < gr. Πάν

uwagi:

(2.1-2) zobacz też: Indeks:Polski - Astronomia

tłumaczenia:

• albański: (1.1) Zot m
• angielski: (1.1) Lord; (1.2) Pan; (2.1) Pan; (2.2) Pan
• arabski: (1.1) الرب m; (1.2) بان m; (1.3) سيد m
• baskijski: (1.1) Jaun
• białoruski: (1.1) Госпадзь; (1.2) Пан m
• czeski: (1.1) Pán m; (1.2) Pan m
• dolnołużycki: (1.1) kněz m
• duński: (1.1) Herre; (1.3) De
• esperanto: (1.1) Sinjoro; (1.2) Pajno; (2.1) Pajno
• francuski: (1.1) Seigneur m; (1.2) Pan m
• górnołużycki: (1.1) knjez m
• hausa: (1.1) Ubangiji m
• hiszpański: (1.1) señor m; (1.2) Pan m
• japoński: (1.1) 様 (さま)
• jidysz: (1.1) אדוני m (adonaj)
• łaciński: (1.1) Dominus m; (1.2) Pan m, Faunus m
• niderlandzki: (1.1) Heer
• niemiecki: (1.1) Herr m; (1.2) Pan m; (1.3) Sie
• nowogrecki: (1.1) Κύριος m; (1.2) Παν m
• portugalski: (1.1) Senhor m
• rosyjski: (1.1) Господ (Бог) m; (1.2) Пан m; (2.1) Пан m
• słowacki: (1.1) Pán m; (1.2) Pan m
• szwedzki: (1.1) Herren w; (1.2) Pan
• ukraiński: (1.1) Госпо́дь m, Влади́ка m; (1.2) Пан m
• węgierski: (1.1) Úr; (1.2) Pán; (1.3) ön, maga
• wilamowski: (1.1) Hjer m

źródła:

Pan (język angielski)

wymowa:

wymowa amerykańska

znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

(1.1) mit. gr. Pan, greckie bóstwo

(1.2) astr. Pan (księżyc)

(1.3) astr. Pan (planetoida)

odmiana:

(1) lp Pan; blm

przykłady:

(1.1) In Roman mythology, Pan's counterpart was Faunus. → W mitologii rzymskiej odpowiednikiem Pana był Faun.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) Saturn XVIII

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

(1.1) Pan flute

etymologia:

uwagi:

(1.2-3) zobacz też: Indeks:Angielski - Astronomia

źródła: