busz

busz (język polski)

busz (1.1)

wymowa:

IPA: [buʃ], AS: [buš] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) gęste zarośla, charakterystyczne dla suchych obszarów podzwrotnikowych, głównie południowej Afryki, Australii, w mniejszej skali wschodniej Afryki i Ameryki Południowej, składające się z kolczastych krzewów; zob. też busz w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	busz
dopełniacz	buszu
celownik	buszowi
biernik	busz
narzędnik	buszem
miejscownik	buszu
wołacz	buszu

przykłady:

(1.1) Zabłądził i przez trzy dni błąkał się po buszu.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. buszowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. Busch < ang. bush → krzak, zarośla

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) bush
• wolof: (1.1) ñaay

źródła:

busz (język węgierski)

busz (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) mot. autobus

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) autóbusz • buszállomás • buszgarázs • buszjegy • buszmegálló • buszpályaudvar • buszsáv • buszvezető • iskolabusz • trolibusz • vízibusz

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: