Wikisłownik

zabłądzić

zabłądzić (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA: [zaˈbwɔ̃ɲd͡ʑit͡ɕ], AS: [zabu̯õńʒ́ić], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ą  ​?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni dokonany

(1.1) stracić orientację w terenie i nie móc znaleźć dalszej drogi
odmiana:
(1.1) koniugacja VIa
 
formaliczba pojedynczaliczba mnoga
1. os.2. os.3. os.1. os.2. os.3. os.
bezokolicznikzabłądzić
czas przyszły prostyzabłądzę zabłądzisz zabłądzi zabłądzimy zabłądzicie zabłądzą
czas przeszłymzabłądziłem zabłądziłeś zabłądził zabłądziliśmy zabłądziliście zabłądzili
żzabłądziłam zabłądziłaś zabłądziła zabłądziłyśmy zabłądziłyście zabłądziły
nzabłądziłom zabłądziłoś zabłądziło
tryb rozkazującyniech zabłądzęzabłądź niech zabłądzizabłądźmy zabłądźcie niech zabłądzą
przykłady:
(1.1) Nie zabłądzimy, Damian umie czytać mapy i ma kompas.
(1.1) Zabłądził i przez trzy dni błąkał się po buszu.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) zgubić się
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zabłądzenie n, błąd mrz
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=zabłądzić&oldid=8465210”