majstro

majstro (esperanto)

morfologia:

majstr•o

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) mistrz, majster (tytuł zawodowy i korporacyjny)

(1.2) mistrz (specjalista w danej dziedzinie)

(1.3) mistrz (tytuł, oznaka szacunku wobec nauczyciela)

(1.4) mistrz (tytuł o wysokiej randze w danej organizacji)

(1.5) mistrz (artysta, także anonimowy)

(1.6) neol. mistrz (zwycięzca zawodów, konkursu)

odmiana:

(1.1-6)

 

	ununombro	multenombro
nominativo	majstro	majstroj
akuzativo	majstron	majstrojn

przykłady:

(1.1) (…) kvankam mi estas nur malriĉa ŝuista submajstro, mi povas ja fariĝi majstro… → (…) chociaż jestem tylko biednym szewskim czeladnikiem, mogę wszakże stać się mistrzem…

(1.1) Antaŭ longe ĉiu majstro devis fari sian majstroverkon. → Dawniej każdy mistrz musiał wykonać swój majstersztyk.

składnia:

kolokacje:

(1.2) ekumena majstro → doktor Kościoła (w prawosławiu)

(1.4) majstro de la Templanoj / Teŭtona Ordeno → mistrz templariuszy / Zakonu Krzyżackiego • majstro de la ceremonio → mistrz ceremonii

synonimy:

(1.2) spertulo, specialisto

(1.6) rekordulo, ĉampiono

antonimy:

hiperonimy:

(1.5) artisto

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. majstra

przysł. majstre

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

nie mylić z: mastro → pan, właściciel (podobnie jak w języku angielskim np. "master of the house")

(1.1) zob. metilernanto, submajstro

(1.6) termin zasadniczo niesłownikowy, choć spotykany np. w złożeniu „mond(o)majstro”

źródła: