wymowa:
IPA[ˌɔʃuˈcivat͡ɕ], AS[ošuḱivać], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob. ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) doprowadzać kogoś do niekorzystnego rozporządzenia jego mieniem przez podanie nieprawdy lub ukrycie nieznanych mu faktów
(1.2) mówić komuś nieprawdę, kłamać

czasownik nieprzechodni

(2.1) celowo i potajemnie nie przestrzegać reguł podczas gry celem uzyskania lepszego wyniku; oszukiwać (1.1) partnerów gry

czasownik zwrotny oszukiwać się

(3.1) nie przyjmować do wiadomości prawdy, łudzić się, że jest inaczej
(3.2) oszukiwać (1.1) jeden drugiego
odmiana:
(1-2) koniugacja VIIIb
przykłady:
(1.1) Naciągacz oszukiwał turystów i zamiast kości dinozaura sprzedawał im szkielet krowy.
(1.2) Mąż od lat oszukiwał żonę twierdząc, że nie podoba mu się sąsiadka.
(2.1) Znany szuler oszukiwał w karty, ale wreszcie udało się go złapać na gorącym uczynku.
składnia:
(1.1-2) oszukiwać + B. • nie oszukiwać + D.
(2.1) oszukiwać w + B.
kolokacje:
synonimy:
(1.1) zwodzić, mamić, bajerować, kantować, naciągać, wprowadzać w błąd; wulg. reg. śl. ciulać
(1.2) kłamać, nabierać, robić w balona
(2.1) kantować, orzynać; wulg. reg. śl. ciulać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. oszustwo n, oszukaństwo n, oszust m, oszustka ż, oszukiwanie n, oszukanie n
czas. oszukać dk.
przym. oszukańczy
przysł. oszukańczo
związki frazeologiczne:
oszukać głód
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: